"Bir yanı cennet bir yanı cehennem. Biri kızıla çalan kahve öbürü deniz mavisi. Lotus dedi içinden. Bu kız günlerdir aklını meşgul ediyordu. Sadece merak dedi. Onda çözemediği şeyler vardı.
Gizemli ve karmaşık olduğu için aklımda dedi. Sırrını çözü...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm şarkıları: Selin& Canozan- Seni Gördüğüm An Soap&Skin-Me and The Devil Düşüncelerinizi merak ediyorum. Yorumlarınızı bekliyorum,sevgilerle. Keyifli okumalar dilerim.
Maslow’un ihtiyaçlar hiyerarşisinde üçüncü basamak ait olma ve sevgi ihtiyacıdır. Fizyolojik ihtiyaçlar ve güvenlik ihtiyacının hemen ardından gelir. Bir insanının yaşaması için ekmek ve su ne kadar lazımsa sevgi de gerekliydi. Özellikle de görülmek. Fakat küçük Neva buna sahip değildi. Bir ailesi vardı ancak aynı zamanda da yoktu. Eğer bir ailesi olsaydı onu korurlardı, düştüğünde yarasını sarar onu severlerdi.
Anne ile babanın görevlerini bilmeyen Neva bunu parkta gördüğü aileler sayesinde öğrenmişti. Onun için bir sığınak, bir dağ sadece babaannesi ve dedesiydi. Şefkatin ne olduğunu sadece babaannesinden görmüştü. Bazen küçük ellerini açar, tanrıya yalvarırdı. Küçük yüzü ağlamaktan kızarmışken “Beni annemle babamın yanından al. Onlar ben gidersem mutlu olur. ” demişti.
Çünkü o ailesi için bir yüktü. Annesi ona bazı zamanlar ilgi gösterirdi. O zamanlar Neva dünyanın en mutlu çocuğu olurdu. Diğer zamanlar ise hayal dünyasında kaybolurdu. Kendini farklı biri gibi hayal eder, vücudunun gidemediği yerde zihninin gitmesini sağlardı. Kendine yabancılaşır, yabancılaştıkça kaçardı.
O küçük yaşta uçurum kıyılarında dolaşan bir ruha, savaşın ortasında kalmış bir bedene sahipti. O da hayal dünyasına sığınmıştı. Onu çok seven bir ailede büyüdüğünü hayal etmişti, Neva olmadığı her türlü versiyonu hayal etti. Annesiyle babasının kavga sesleri yükselirken, ya da kömürlüğe kapatılmışken.
Sevgisizliğini ancak bu şekilde bastırmıştı. Babasının en sevdiği yemek zeytinyağlı fasulye olduğu için annesi Behçet evde olmadığı her gün bu yemeği yapar ve onun gelmesini beklerdi. Neva ise kendisini farklı bir aile sofrasında hayal ederdi.
Annesi onun kendi kendine konuşmalarını, hayattan soyutlanmasını ve yaşıtlarından farklı bir çocuk olduğunu fark etmedi. Babaannesi her seferinde uyarıp Neva’yı yanına almak istese de Behçet buna müsaade etmiyordu. Çünkü herkes Behçet’in isteklerine göre hareket etmeliydi.
Behçet ise onların çektiği hiçbir acıyı umursamıyordu. Bir hedefi vardı ve evlat bozuntusunun ucubelikleriyle uğraşamazdı. O küçük çaplı kazançların peşinde koşarken bu umursamazlığının kimlerin sonu olacağını asla tahmin etmemişti.
***
Doğruların içerisinde yanlışlar çabucak göze batar. Ancak kaygı işin içine girdiğinde insan ne doğruyu biliyor ne de yanlışı. Bu sözlerim şu anki haleti ruhiyemin özetidir. Dün Can ve Lara ile olan tanışmamdan sonra akşam eve gittiğimde Han Akın’dan bir telef
