ပြည့်တန်ဆာအိမ် မှ ဇာမဏိငယ် [ Completed ]

part 15 ( Unicode )

ပြည့်တန်ဆာအိမ်မှဇာမဏိငယ်

part 15

ဇဗ္ဗူမင်းစံ ဇာမဏိငယ် < ပန်းဦးခြွေ >

"မောင် ကပိုတာပေါ့ခဗျားရယ်"

ဒီလိုနဲ့ဟိုလည်ဒီလည် လည်လို့လဲပီးရော hotel သို့ပြန်လာခဲ့ကြသည် ။ အပြန်တွင်လည်းကားပေါ်တွင် ဇဗ္ဗုမင်းစံ နဲ့ ပန်းဦးခြွေ တို့အားကြည့်ကာတိတ်ဆိတ်လျှက် ။ ကျန် 4 ယောက်မှာတစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ရင်း သက်ပြင်းတွေသာချနေတော့သည် ။

ထူးထူးဆန်းဆန်း ခြွေ့ ကိုကြည့်နေကြသည်ကိုခြွေ မနေတက်တော့ပေ ။စိတ်ထဲကနေသာ hotel သို့အမြန်ရောက်ပါစေဆုတောင်းမိနေတော့သည် ။ ဘာလို့ဆို လူကြီး ကကြည့်တဲ့အကြည့်တွေကလဲ ဇာမဏိ က ခြွေလို့ပြောတာကိုမယုံသလို ကျန်4 ယောက်မှာလဲ ခြွေ့ ကိုအထူးအဆန်းလုပ်ကာကြည့်နေကြသေးသည် ထွက်ပြေးချင်စိတ်က တဖွားဖွားထွက်လာရသလို ဇောချွေးများပက်ပြန်လာရသည်။ မသိလျှင် ရာဇဝတ်သားကို မေးမြန်စစ်ဆေးနေသည့်အတိုင်း

"ကဲ hotel ရောက်ပီ ငါနဲ့ လုလင် ကတော့ ဒီနားလေးတွေလျှောက်သွားလိုက်အုံးမယ်"

"ဟို ငယ် ...ငယ် တို့ကလဲ ဒေါ်ဒေါ် နဲ့ လျှောက်ပတ်ကြည့်လိုက်အုံးမယ် ဟုတ်တယ်နော် ဒေါ်ဒေါ်"

ဟုဆိုကာ ခြွေ နဲ့ လူကြီး ကို နှစ်ယောက်တည်းထားကာ ကားပေါ်မှဆင်းသွားတဲ့ လူ4 ယောက်အကြောင်းမသိရင်ခတ်မယ် လူကြီး ကလဲသူတို့နောက်လိုက်သွားမယ်လဲမပြော တစ်လမ်းလုံး ခြွေ့ ကိုကြည့်နာတာမျက်စိတွေများမငြောင်းဘူးလားမသိ ။ ရေမရှိတဲ့ချောင်းတဲသာနှာခေါင်းပဖာ်ပီးသေချင်တော့တယ်။

"ခြွေ လဲဆိုင်ကိစ္စလေးရှိလို့ အဲ့တာခွင့်ပြုပါအုံး"

ဇဗ္ဗူမင်းစံ လဲကြံရာမရတဲ့အဆုံး ဇာမဏိ ဖြစ်ကြောင်းအတည်ပြုချင်တာကြောင့် ရှေ့က ကောင်မလေးကို

"မင်း‌ အဖေ ရဲ့လုပ်ငန်းပါတနာကို မြို့ရောက်တုန်းရောက်ခိုက်လိုက်မပြချင်တော့ဘူးလား ။ ဘယ်နားမှဘာရှိတယ်ဆိုတာကအစ ပီးတော့ မြို့ထဲကဆိုင်တွေကစိတ်ဝင်စားစရာကောင်းတယ်လို့ ကိုယ်ထင်မိတယ် ။"