7 වන සකය

275 40 26
                                    

හිතේ තිබ්බ පොඩිම හරි බලාපොරොත්තුව ප්‍රොෆෙසර්ගේ වචන නිසා මනුලගේ හිතින් බිඳිලා ගියා. ඒත් කොල්ලගේ හිතේ කුතුහලයවත්, මේ කෙනා හොයාගන්නවා කියලා හිතේ තිබ්බ උනන්දුවවත් ටිකක්වත් අඩුවෙලා තිබ්බේ නැහැ.

කොරිඩෝ එක දිගේ ගිහින් හැරුණ මනුල පඩිපේලි ටික බැහැගෙන එන්න ආවා. පඩිපෙල් ටුක බැහැලා ඉවර වෙද්දිම මනුලගේ මඟ එක කොල්ලෙක් හරස් කලා. අන්න එතකොටයි මනුලට හරි සිහිය ආවේ. බිම බලාගෙන හිටිය මනුල කොල්ලගේ කකුල් දෙකේ ඉදන් උඩට ඇස් ගෙනිච්චා. මනුලට කියන්න පුළුවන් මේ ඉන්නේ කැම්පස් එකේ ළමයෙක් කියලා.

"මොනාහරි මගෙන් වෙන්න ඕනද ?'

කලිසම් සාක්කු දෙකට එක අතක් දාගෙන, අනිත් අතින් ස්පෙක් දෙක පස්සට කරගත්තු මනුල ඇහුවේ ඉස්සරහ තමන් දිහා බලන් ඉන්න කොල්ලගෙන්.

"එන්න මාත් එක්ක"

කොහෙදෝ ඉදන් මඟ හරස් කරපු පොඩි එකා, මහ මිනිහෙක් වගේ මනුලට කියද්දි , මනුලගේ මූණේ ඇදුනේ ප්‍රශ්නාර්ථ බැල්මක්.

"ඔයා හොයන කෙනා ගැන දැනගන්න ඔය තරම් උනන්දුවක් තියෙනවනම්. එන්න මාත් එක්ක"

මනුලගේ මූණේ තිබ්බ දේ ගැන තේරුණ කොල්ලා පෙරලා මනුලට හේතු කිව්වට ඒත් මනුලගේ මූණට ආවේ ප්‍රශ්නාර්ථ බැල්මක්.

"ඔය ළමයා කොහොමද ඒ ගැන දන්නේ ?"

"ඒ කියන්නේ ප්‍රොෆෙසර්ගේ කටින් කියවුණ දෙයක් නිසා මිස්ටර් මනුලගේ අවධානේ ගොඩක් දුර එවෙලේ ගිහින්නේ තිබ්බේ"

"මොනා ගැනද ඔයා කියන්නේ ? අනික මං ගැන දන්නෙ කොහොමද ?"

"මිස්ටර් මනුල ගැන අපේ රටේ නොදන්න කෙනෙක් ඉන්නවද ? කලින් ප්‍රොෆෙසර් රූම් එකට ආව කෙනා මං. එතකොට මට තේරුණා සර්ගේ ප්‍රශ්නේ හොඳට"

ඇත්ත ඕන පොඩි එකෙක්ගෙන් ඇහුවත් මනුලව නොදන්න කෙනෙක් නැති තරම්. ඒ නිසා කොල්ලා කියපු කතාව මනුලට පිළිගන්නම වෙනවා.

"එතකොට Mr.Dreamවල ඔය ළමයා දන්නවද ?"

"මේවා මෙතන කතා කරලා හරියන්නෑ. යන් සර් අපි වාඩිවෙලා කතා කරමු"

කොල්ලා කියපු දේ පිළිගත්තු මනුලත් කොල්ලා පිටිපස්සෙන්ම යන්න ගියා. මොකද එයාලා කතා කර කර හිටියේ ගොඩක් අයගේ අවධානය ගන්න පුළුවන් තැනක ඉදන්.

සකපෝරුවWhere stories live. Discover now