10 වන සකය

341 42 27
                                    

සිහින හොඳටම අඬනවා.. කොල්ලව දාඩියෙන් හෙම්බත් වෙලා.. මනුලගේ ශර්ට් එකේ උරහිස සිහිනගේ කදුළු වලින් තෙත් වෙලා පෙගිලා ගිහිල්ලා.. මේ වගේ වෙලාවල්වලට කරන්න ඕන මොකක්ද කියලා මනුලට හිතාගන්නවත් බැහැ.. මොකද මනුල මේ වගේ දෙයකට මුහුණ දුන්න පළවෙනිම පාර..

"ආහ්හ්.. අනේ මට හරි අමාරුයි අයියේ. එයාලා කෑගහනවා අහන් ඉන්න මට ගොඩක් අමාරුයි.. එයාලා වේදනාවෙන් ඉන්නේ.. අනේ කවුරුහරි බේරගන්න.. මගේ අම්මයි තාත්තයි පිච්චෙනවා"

අත් දෙක කන් අතරේ රදවගෙන සිහින මහ හයියෙන් කෑගහනවා.. මනුල හොඳටම බය වෙලා ඉන්නේ.. ඒත් සිහින කියන්නේ ගොඩක් විදවන කෙනෙක් කියලා මනුලට දැන් තේරෙනවා.

"අනේ ළමයෝ අහන්නකෝ.. මුකුත් වෙන්නෑ හොඳද.. මං ඔයා එක්කම ඉන්නවනේ"

"කවු.රුත් ආවේ නැහැ අයියේ.. කවුරු.ත්ම ආවේ නැහැ.. එයාලා පිච්.චෙනවා ම.ගේ ඇස් දෙ.කට.ම දැ.ක්කා"

මනුලට ඇස් කදුලින් තෙත් වෙනවා මේවා ඇහෙද්දි. තමන්ගෙ දෙමව්පියෝ පිච්චෙද්දි මුකුත් කරකියාගන්න බැරුව ඉන්න එක තරම් වේදනාවක් කාටද දරාගන්න පුළුවන්. සිහින ඒ නිසා මේ විදවන්නේ පුළුවන් උපරිමයෙන්.

"නංගි ඉක්මනට එන්න.."

කලබලයෙන් කල්හාරයි, කෛලාශියි  දුවන් ඇවිත් සිහිනගේ එහයින් ඉඳගත්තා. දෙන්නා හොඳටම බය වෙලා.

"අයියේ.. අනේ මගේ අයියේ.. අහන්නකෝ. අපි ඉන්නවා ඔයා ළඟ.. බයවෙන්නෙපා.."

"ලොකු අයි.යේ.. අ.නේ අඬ.න්නෙපා අනේ.. මට බ.ය හිතෙ.නවා"

ඉකි ගගහා කෛලාශිත් අඬ අඬ සිහිනගේ කදුළු පිහදානවා.

"ජෙනියක් නැද්ද මල්ලි"

"තියෙනවා අයියේ.. තෙල් ඉවර වෙලා.. ශික් කලින් කිව්වේ නැහැ නේ මේ රෙද්දෙ පවර් කට් එකක් ගැන"

"කෛලාශි අනේ නංගි. අනේ අම්.මයි තා.ත්තයි බලන්නකෝ"

සිහින කියන දේවල් වලට කෛලාශිට තවත් ඇඬෙනවා.. පොඩි කාලේ නැතිවුණ අම්මයි තාත්තටයි වඩා කෛලාශිට එයාගේ සහෝදරයව වටිනවා.. මොකද දන්න කියන කාලේ ඉදන් කෛලාශිගේ අම්මයි තාත්තයි දෙන්නම වුණේ සිහින. මෙහෙම අයියව දකිද්දි කෙල්ලට හෙන අමාරුයි.

සකපෝරුවWhere stories live. Discover now