සකපෝරුව

6 වන සකය

"මාස්ටර් ?"

ප්‍රශ්නාර්ථ බැල්මකින්ම ලේඛා දිහාවට හැරුණු මනුල ඇහුවා.

"ඔව් ආරංචිය හැටියට ඒ Mr.Dreamගේ මාස්ටර් කියලා තමා කිව්වේ සර්"

"එතකොට පොර මොනාද කරන්නෙ.. කොහෙ කෙනෙක්ද ?"

ටැබ් එක දිහාවට ඇස් යොමු කරගත්තු ලේඛා ඒක දිහා බලාගෙන මනුලගේ ප්‍රශ්නවලට උත්තර දෙන්න සූදානම් වුණා.

"මාස්ටර්ගේ නම ජයලත් රත්නායක. සර් ජයවර්ධනපුර කැම්පස් එකේ ප්‍රොෆෙසර් කෙනෙක්. දැනට පදිංචිය නම් සර් වත්තල"

මනුල මේ හැම දෙයක්ම අහන් ඉන්නෙ හරිම උනන්දුවෙන්.. දවස් ගාණක් එයා හොයපු දේට ලැබුණු පොඩිම හරි උත්තරයක් මේක.

"ප්‍රොෆෙසර් කෙනෙක් ? මාස්ටර් එතකොට උගන්නන්නේ ?"

මනුලට උත්තරේ ඉවෙන් වගේ දැනෙනවා.

" The art of sculpture"

"ම්හ්ම්ම්"

"දැනට ලංකාවේ ඉන්න ප්‍රොෆෙෂනල්ම Senior Artist එයා තමයි කියලා කියන්නේ"

"ප්‍රොෆෙසර් අද ලෙක් වලට ඇවිත්ද ? ඔයා ඒ ගැන හොයලා බැලුවද ලේඛා"

නහය උඩට රූටරා ඇවිත් තියෙන ස්පෙක්ස් දෙක උඩට කරගන්න ගමන් මනුල ඇහුවේ තියෙන කුතුහලේට දැන්මම වුණත් කැම්පස් එකට යන්න පුළුවන් ගාණකට.

"Yes sir. ප්‍රොෆෙසර්ට අද දවල්ට ලෙක් එකක් තියෙනවා. එතකොට සර් මං උදෙන්ම ප්‍රොෆෙසර්ට කියලා මීටින් එකක් ඇරේන්ජ් කලා ලෙක් එකෙන් පස්සේ"

"ලේඛා දන්නවද මේ අවුරුදු ගාණටම මං ලේඛව අයින් නොකරන්න හේතුව"

නොහිතපු වෙලාවක නොහිතපු ප්‍රශ්නයක් අහපු තමන්ගේ සර් දිහා ලේඛා බලන් හිටියේ කියපු දේ විශ්වාස කරගන්න බැරුව වගේ.

"ස.ර්"

"මට වෙන්න ඕන දේ ලේඛා මට කලින්ම කරන නිසා. ඒක තමයි ලේඛගෙන් ගොඩක් ලොකු මිස්ටේක් එකක් වුණත් මං excuse එකක් දෙන්නෙ. මං දන්නවා මට ආයේ මෙහෙම Secretary කෙනෙක් හම්බෙන්නැති වග"

ඉතින් දැන් කෙල්ලගේ ඇස් වල මල් පිපිලා වගේ. මනුල කියන්නේ අවාරෙකට සැරයක් මේ වගේ වර්ණනා දෙන කෙනෙක්. ඒ වගේ දෙයක් ඇත්තටම ලේඛට ලොකු දෙයක්.