The Heartbeat He Can't Ignore (COMPLETE)

29: 𝗱𝗮𝗻𝗴𝗲𝗿

LEXI'S POV

Halos musika, at mga tawanan ng mga estudyante ang maririnig ko. Nakaupo lang ako sa isang sulok.

Wala talaga akong ganang mag-enjoy. Sinamahan naman ako ni Tiffany dito.

Iniisip ko pa'rin ang mga nangyari kani-kanina lang.

This whole prom really sucks! Tristan and Suzy are partners and they look so happy together. Shit! This whole jealousy thing! Hindi ko na kayang manatili pa dito.

Tumayo ako at paalis na sana nang lumapit sa'min si Suzy. "Hey girls. How are you?"

Nakangiting wika nito na lumapit sa'min at may hawak na glass wine.

"You look stunning sis!" pagbati ni Tiffany.

"Yes! Ang ganda ko, mas maganda pa kay Lexi. Hahaha." Tumawa ito na naging dahilan ng pagkainis ko. Hindi ko alam kung bakit, pero ang taray nitong tingnan.

"This gown is so expensive. Tristan bought it for me." Halos pareho kaming nagulat ni Tiffany sa sinabi nito, at kaagad pinisil ang braso ko. "I still couldn't believe he did it. I think he likes me. Well, bagay naman talaga kami e. I'm sure, kami na ang magiging susunod na queen and king ng prom."

Nakakuyom ang kamay ko dahil sa inis. Hindi lang pala si Tristan ang nagbago ang ugali, pati na'rin pala si Suzy. Ang taray na ng pagmumukha nito at parang kuntrabida na sa pelikula kung makaasta.

Parang nasaktan din ako sa sinabi nito. Why did Tristan bought her a dress? Pinagseselos ba niya ako?!

"Excuse me. I need some fresh air." sabi ko at kaagad lumabas.

Para kasing hindi ko na kayang manatili pa sa loob. This feeling of confuseness and pain really hits me.

What's wrong with those people? Talagang malaki na nga pinagbago ng lahat.

Umupo nalang ako sa bench kung saan kaunti lang ang ilaw. Sigurado namang walang makakakita sa'kin dito.

Gusto kong mapag-isa ngayon.

"Why are you here miss beautiful?" Nang marinig ang pamilyar na boses, bigla akong kinabahan.

I know this voice. It's...Andrew!

Kaagad itong tumabi sa'kin.

Dahil sa takot at kaba, umalis ako at naglakad pabalik. Bahala nang ma-stress sa loob, 'wag lang ma-stress kasama ang lalaking 'to!

"Hey! Wait." kaagad nitong hinawakan ang braso ko at pinasandal sa pader.

Hindi ako makagalaw dahil sa ginawa nito.

"Let me go Andrew!" pagpupumiglas ko, pero ang lakas niya at hindi ko kaya.

"Just chill! Let's make this night memorable." ngumingisi pa ito.

Agad akong apaiktad nang hinawakan niya ang bewang ko at inilapit ang mukha niya sa leeg ko.

Sobrang nerbyos at takot na ang nararamdaman ko. "Help! Please!" sigaw ko, pero halata namang walang makakarinig dahil sa lakas ng tugtog sa loob.

Andrew's lips were inches from my neck. I can feel his hot breath and I also smelled an alcohol and cigarette on him.

I felt trapped and helpless against his strength.