Zorbam - Minsung

Jennie?

Sabah uyandığımda başım eski içtiğim kadar ağrımıyordu. Yeni uyandığım için kuru olan dudaklarımı yaladım ve gelen acı hissiyle elimi dudağıma getirip inleyerek yatakta doğruldum.

"Ahh dudağım! Dudağıma nolmuş böyle?"

Etrafa bakınca gözlerim fal taşı gibi açılmıştı.

"LAN BURASI BENİM EVİM DEĞİL!!"

Hemen yataktan kalktım ve tekrar etrafa göz gezdirdim.
Cidden burası benim evim değildi. Sessizce kapıya doğru ilerledim ve kapıyı açtım. (OMG!) Uzun koridorda biraz yürüdüm ve bir merdivenle karşılaştım. Merdivenden indim ve mutfak gibi bir yere geldim ne göreyim?

LEE MİNHO!

Benim 1000. şaşkınlığım devam ederken Minho beni görüp yemek yemeye devam etti, ardından konuştu.

"Günaydın, gel yemek ye."

Nasıl bu kadar rahat davranabildiğine anlam verememiştim. O kadar yakın değildik dimi?

"Günaydın"

Karşısına oturdum ve uzun süre yüzünü incelemeye başladım. Onunda dudağı yaraydı.

"Yemek yiyeceğine yüzümü yiyip bitirdin rahat olsana biraz"

"Nasıl rahat olabilirim Minho? Arkadaş bile değiliz!"

Minho sessizce mırıldandı.

"Dün öyle demiyordun ama"

"Neyse dün ne oldu ikimizinde dudağı yaralı? Kavgaya felan mı girdik?"

Minho şaşkınca bana baktı

"Hatırlamıyor musun?"

Başımı 'olumsuz' anlamda sallarken konuştum.

"Hayır hatırlamıyorum, ve ben neden senin evindeyim?"

"Dün gece hatırlıyosan yanınıza gelmiştik siz grupçak sarhoş oldunuz bizde sizin evinizi bilmediğimiz için kendi evlerimize getirdik"

Kafamı salladığımda aklıma gelen şey ile ani bir şekilde bağırdım.

"LAN LAN! KARDEŞİM EVDE KALDI!! KAHRETSİN NE YAPACAĞIM?"

Hızlıca askılıktan hırkamı aldım ve cebini yokladım. Minho ise olayın şokunu daha atlatamamıştı.

"MİNHO TELEFONUM NERDE?!"

Sessiz kalıp salondaki masayı gösterdi bende telefonumu alıp direk eve doğru koşmaya başladım. Eve varınca içerden garip sesler geliyordu bağırmalar gibi. Cidden korkmuştum. Kapının kilidini açtım ve içeri girdim. İçeride kimse yoktu. Yukarı çıkınca kardeşimin bağırmalarını duydum. İçim titremişti. Hemen kapının kulubunu tutup ittim.

Helu
Helu
Helu
Helu

Biraz reklam veriyim dedim ama hadi neyse.

İçerde kulaklığını takmış dinlediği şarkıyı bağıra bağıra söyleyen Jennie'yi tabikide beklemiyordum. Ben içeri girince susmuş ve kulaklığını çıkarmıştı.

"Kızım salak mısın sen? Sana bir şey oldu sandım!"

Koşarak Jennie'nin yanına gidip ona sarıldım.

"Pardon abi dalmışım."

"Sıkıntı değil de ben evde yokken naptın?"

"Hiç bir şey"

"Benim gelip gelmememi umursamadın yani he?"

"Evet!"

Çok ilgi gösterdiğim kardeşimin bunu demesi fazlaydı.

"Görürsün sen Jennie bundan sonra, bende seni umursamayacağım"

Trip atıyomuş gibi konuşarak odasından çıktım tam merdivenden inecektim ki bağırdı.

"Bende bunun için uğraşmıyorum mu zaten!"

Merdivenden inerken kendi kendime konuştum.

"Gıcık kız"

Telefonumu cebimden çıkarıp instagram'dan gelen mesaja baktım, bir yandanda kendime ramen hazırlıyodum.

lee1now
Han ben Minho.
İyi misin?
Neden evden çıktın birden?

Han0jiss
Salak/
Neden çıkmış olabilirim o kadar çığırdım bide/
Ha iyiyim.
Kardeşimin evde olduğu aklıma gelince biraz endişelendim sanırım.

lee1now
Biraz/
Tamam merak ettim de bağırınca.
Sıçtım olm/

Han0jiss
Merak?/
Merak etme iyiyim okulda görüşürüz bb
çevrimdışı

lee1now
Lütfen görüşelim jis/
Görüşürüz!

lee1now çevrimdışı

Neden merak etmiştiki anlamamıştım. Bende herşeyi anlamıyorum ya beynime sıçıyım. Aa Minho'nun instagram hesabı bende varken biraz stalklamaktan bir şey gelmez değil mi? Evet evet gelmez.