Zorbam - Minsung

ZORBAM LEE MİNHO'YA AŞIĞIM!

Uyandığımda erken kalktığımı fark ettim ve üstümü giyinip aşağıya indim. Kahvaltı ederken kardeşim geldi.

"Günaydın!"

Cevap vermeden yemek yemeye devam ediyordum.

"Ya abi!!"

Yanıma gelip kolumu çekiştirmeye başlamıştı.

"Abi özür dilerim vallahi yapmam bidaha sende böyle yapma pardon çok özür dilerim"

Kolumu çekiştirmesi yüzünden yemeğimi yiyemediğim için kabul etmek zorunda kalmıştım.

İlk defa okula bu kadar erken  geliyordum herhalde çünkü sınıfta 4 kişi vardı. Sırama geçip eşyalarımı çıkardım ve hocayı beklemeye başladım

Minho gelip çantayı sertçe sıraya fırlatması ile ağzımdan çıkan kelimeyi tutamadım.

"Yavaş ol be!"

Minho'nun hafif kaşları çatıldı ve hemen karşılık verdi, karşılık vermese olmaz zaten.

"Ne oluyor be sana ne bu havalar!?"

Daha geçen iyiydik arkadaştık hani gerizekalı okula gelince kendisini geçtim hayatını değiştiriyor herhalde tövbe.

"Asıl sana ne oluyor daha geçen evinde uyandım!"

Böyle demem ile kaşları havalanmıştı ve yerine oturmuştu.

İlk iki ders bittikten sonra tekrar hocanın gelmesini beklemiştik. Biz hocaları bekletirsek ağızlarımıza sıçıyolar ama! İçeri nöbetçi öğrenci daldı ve bağırdı.

"ÇOCUKLAR, BAKINN!! DERS BOŞMUŞ AŞAĞIDA BEDEN DERSİ İŞLEYECEKMİŞSİNİZ!"

Herkesten tiz sevinç çığlıkları çıkmıştı soyunma kabinine girip üstümüzü değiştirip çıkmıştık.. Bende kıyafet getirmediğim için yedek beyaz gömleğimi giymiştim. Bu sefer basketbol oynayacaktık.

(Yine kısa kesicem)

Bu sefer takımlar farklıydı.

Ben, Bangchan, Beomgyu, Taehyung ve Felix

Diğer takım ise;

Minho, Seungmin, Yeonjun,
Jungkook ve Hyunjin

Maça başlamıştık baya bir koşturma sonucunda hiç kimse basket atamamıştı. Çok yorulduğum için kendini basketbol sahasının bir kenarına attım.

"Off çok yoruldum.!"

Minho kendini yanıma attı ve konuştu. Sol eli yerde bana bakıyordu. Yakındık.

"Bu kadar çabuk yorulmanı beklemiyordum, daha ilk turdayız?"

Sanki o an dünya benim için durmuştu. Dudaklarının yavaş yavaş hareket etmesi beni baştan çıkarıyordu. Artık dayanamayıp yakasından tuttum ve kendime çektim, okulda olmak umrumda bile değildi.

"Napıyorsun Han Jisung!!"

Hafif bağırmıştı umursamadan dudaklarımızı birleştirdim. Nazik bir şekilde öpüyordum bir şey yapamıyordu. Sonra benden ayrıldı ve ellerini yere koydu ve beni yerle arasına alıp tekrar dudaklarıma kapandı. Biz öpüşmemize devam ederken arkadan biri bağırınca ayrılmak zorunda kalmıştık.

"OLUM OKULDAYIZ NAPIYONUZ MK!"

Minho benim dudaklarıma bakarak dudaklarını yalamıştı ve üstümden kalkıp gitti. Deminki olay yüzünden sırıtmamı tutamazken artık kabullenmiştim.

BEN HAN JİSUNG VE ZORBAM LEE MİNHO'YA AŞIĞIM!