1.BÖLÜM

2.2K 180 44
                                    

-

-LEYLA ECE ARIKAN'dan

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

-
LEYLA ECE ARIKAN'dan

(Eğik yazılar rusça diyaloglardır)

"Bebeğim aç mısın"diyen annemin sesi ile kendime geldim Rusya'dan İstanbul'a gelmiştik ordan da bir başka uçağına binip Mardin'e Mardin havaalanından da araba kiralayıp yıllar önce doğduğum hastahaneye gidiyorduk

İki gün önce bir adam arayıp yıllar önce doğduğum hastahanede karışıklık olduğunu ve DNA testi için Mardin'e gelmemizi söylemişti babam Rusya'daki işlerini bırakıp apar topar bizi Mardin'e getirmişti

Yani onların öz kızı olmayabilirdim annem bu durumu pek söz etmiyordu beni sevdiğini onun için bir DNA testinin önemi olmadığını söylüyordu babam konuşmuyordu haklı olabilirdi belki de beni değilde öz kızını istiyordu

5 yaşımdan beri Rusya'da yaşadığım için son derecede rusça biliyordum zaten annem Rustu bana rusçayı kendi öğretmişti babam türktü mardinliydi onun sayesinde de yıllarca Rusya'da yaşamama rağmen düzgün bir şekilde Türkçe konuşuyordum ama bazen Rus aksanım araya gidiyordu hatta çoğu zaman aksanlı konuşuyordum

"Hayır anne teşekkür ederim"dedim anneme gülerek o da başını sallayıp önüne döndü arkamızda korumalarımız vardı babam ünlü olduğu için kendimi bildim bileli korumayla dolaşırdık

Ablam ve abim Rusya'da kalıp babam dönene kadar şirketi yöneteceklerdi abim yanımda gelip bana destek olmak istesede babam gelmesine izin vermemişti

Stresten terlemeye başlayınca arabanın camını açtım elimi kalbime koydum bunu fark eden annem tekrar bana döndü"birtanem iyi misin"dedi fakat gözlerimi kapatıp nefesimi düzenlemeye çalıştım ses veremedim"tarık arabayı durdur çabuk!"diye bağırdı annem titremeye başlamıştım

Arabanın durduğunu hissettim ama gözlerimi hala açamıyordum "tarık Ece'nin kalbine yine bir şeyler oluyor sanırım hep senin yüzünden ben demiştim sana buraya gelmeyelim diye!"diyerek arabadan inerek arka koltuğa yanıma geldi annem

Kalp hastasıydım ve bu yüzden iki haftaya bir hastahaneye gidip kontrol olmak zorundaydım bununlada annem ilgilenirdi

"Ne bile bilirim doktoru bir şey olmaz demişti"dedi babam oturduğum taraftaki kapıyı açıp yanıma çökerek annem bana taktığı akıllı saatten kalp atışlarımı kontrol ediyordu babam diyer yanımda boynuma su çarpıyordu

Rusya'dan indim mardin'e (Gerçek Aile Serisi-2)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin