Bulaklak na Kumikislap Tuwing Gabi

[old entry] Saved.....?

this is an old entry

CONTENT WARNING: Self harm , Skipping meals , Suicide thoughts

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

~~~~

Yung sabay sabay bagsakan ng projects, exams,quizzes, assignemnts, tapos exams.
Yung sobrang problemado ka na kung saan ka dapat magsisimula tapos uutos-utusan ka pa ng parents mo
"Mabilis lang toh" "Gawin mo muna toh"
Ayun, walang natatapos

Lagi kang puyat,
kakampi mo na lang ay kape,
tapos bigla ka na lang mako-collapse dahil kulang sa tulog
o nagpapalipas gutom

Sobrang stress.
Na o-overwhelm na ang pakiramdam
Isabay mo pa ung mga klaklase mong judgemental,
tapos ung mga so called "friends" mo, bigla kang iiwanan sa ere.

Self harm na lang nagpapasaya sakin
Masaya maglaslas
Masaya magpalipas ng gutom
Masaya mag isip kung papaano ako dapat mamatay
Kung kelan dapat ako matutuluyan.

Pero out of the blue, may pumansin sakin...
Isang teacher.

Nagtanong siya bakit ang tahimik ko
Bakit daw tuwing tumitingin siya sa room namin, di ako kumakain,
parati naka earphones, nagmamadali madalas umuwi

Ako yung tipong tao na kahit alam ko na ung sagot,
hindi ako magre-recite unless tawagin ako ng teacher

So nagtaka ako,
Marami siyang ka close
Bago rin siyang teacher
Busy siyang tao
Yet she managed to observe me?
Sabagay science teacher eh, observant
Pero why me?

I always saw her looking at me kapag may pinapagawang activity,
Madalas ko siya tinutulungan sa gamit niya
at paglabas ay gusto niya ako makausap
Out of all the students
Bakit ako?
Why do I matter?
I'm just a waste of space...
Ano maasahan ko?
Ako lang naman ung pinakamababang estudyante
Ako yung "depress depressan"
Yung "attention seeker na suicidal"
Pero bakit niya pinaparamdam sakin na may halaga ako?
At paano niya nagawa toh?
Eh wala akong kwentang tao...

And that's where she proved me wrong

One day, nakita niya ako magisa...
sa labas sana ako kakainin ng mansanas nung lunch
mukhang di nagmamadali o busy
Sa sobrang katangahan ko, di ko nanaman na tago yung laslas ko
siyempre nakita niya
at malamang nagtanong
Ito naman ako sumasagot
Pero mamaya maya..
Bakit ako umiyak?
Bakit ako umiyak sa harap ng teacher ko?
Kaya ko naman di umiyak haha
Pero bakit ko hinayaan na makita niya
unti-unti kong narealize, umiiyak rin siya???

Doon ko na realize that someone does care for me
She was a friend
Teacher kong bestfriend

Pero dahil mabilis ang panahon,
Di na siya yung teacher ko

Pero parati niya parin ako kinakamusta kahit papaano

I'm saved

......

it was a mistake