10. Pet | Hyunin

17. Bölüm - Get Caught

" Changbin h-hocam "

Changbin büyük kahkahasına devam ederken içeri girdi.

" Siz ikiniz utanmıyor musunuz? "

Jeongin ve Hyunjin şimdi sıçmışlardı. İkiside çok korkuyordu.

" Hocam yanlış anladınız "

" Neyi yanlış anladım sizi ahlaksızlar?! Aranızda dağlar kadar yaş farkı var bu 1, ikinizde erkeksiniz bu 2, ve Hyunjin hocam nasıl hiç profesyonel olamadınız çok merak ediyorum bu da 3 "

Hyunjin ve diyeceğini bilmiyordu. Hem sinirli hem üzgündü.

" Ya sizene benim profesyonelliğimden? Ayrıca sandığınız gibi bir şey yok "

" Bu saatte namaz kılacak haliniz yoktu herhalde değil mi? Ayrıca kamera kayıtları var. Çok utanarak söylüyorum ki Jeongini öpüşünüz sonra kapıyı kapatışınız var, mesciddeki görüntülerden bahsetmiyorum bile. Ne iğrenç insanlarsınız "

" Hocam biz- "

" Ne biz ya! Sana sırf o olayı çözdün diye bir şey demedim ama bu hadsizliğiniz ne demek oluyor?! İkinizde çıkın gidin okulumdan! İkinizde atıyorum okuldan!! Bir daha sakın yaklaşmayın "

Hyunjin sinirle Jeonginin elini tutup oradan uzaklaşmaya başladı. Bütün okul onları izliyordu.

Gülüşmeler, dedikodular, yan gözle bakmalar...

Jeongin kimsenin suratına bakmayarak ilerlemeye devam etti. Başına geçirdiği kapüşonuyla kafası eğik yürüyordu.

" Arabaya bin "

Jeongin Hyunjinin lafını ikiletmeden arabaya bindi.

🌟

Hyunjinin evi

Jeongin eli titreyerek koltuğa oturdu. Hyunjin ise ceketini çıkarıp Jeonginin yanına yerleşti.

" Bebeğim ağlama lütfen, dünyanın sonu değil bu "

" Ben büyükanneme ne derim Hyunjin? İkimizde atılacağız okuldan. Ne yapacağız şimdi? "

" Atılırsak atılız ne yapalım? Ben özel bi kurumda iş bulurum. Seni de özel bi okula falan yazdırırız "

Jeongin göz yaşlarını silerek kafasıyla onayladı.

" Hadi ağlama artık bebeğim. Saatte geç oldu uyuyalım artık "

" Önce büyükannemi aramam lazım "

Jeongin büyükannesini aramak için cebindeki telefonu çıkardı, boğazını temizledi.

" Yavrum nerdesin sen? "

" Büyükanne sana anlatmıştım ya konserimiz olucak diye bugün oldu o "

" Anladım oğlum nerdesin şimdi? "

" Arkadaşımın evindeyim büyükanne "

" Tamam canıma ama yarın gel eve bi yüzünü göreyim "

" Tamam büyükanne iyi geceler "

" Çok iyi bir büyükannen var Jeongin "

" Gerçekten öyle "

Hyunjin Jeonginin kafasını okşadı.

" Artık üzülmek yok tamam mı? "

" Sen nasıl bu kadar rahatsın? "

" Çünkü bakmam gereken koca bir bebeğim var, güçlü olmalıyım "

" Koca bebekmiş hıh "

Jeongin kollarını birleştirerek yüzünü döndü.

Hyunjin kafasını Jeonginin omzuna koyarak konuştu.

" Koca bebek seni. Hadi uyuyalım artık "

Jeonginin yanağına öpücük kondurup ayağa kalktı.

" Yanımda uyumak ister misin? "

" İsterim "

" Hadi gel "

Birlikte Hyunjinin yatağına yerleştiler.

" İyi geceler "

" İyi geceler "

🌟

Hyunjin gece yatağın sallanmasıyla gözlerini araladı.

" Anne gitme baba "

Jeongin ağlıyordu, anlaşılan kabus görüyordu.

Hyunjin kollarını Jeongine sardı.

" Jeongin, rüya görüyorsun sadece "

" Anne hayır baba "

Hyunjin hareket eden Jeongini sıkıca tuttu. Yüzüne gelen saçları kenara ayırdı. Kan ter içinde kalmıştı.

" Geçti geçti sakin ol "

Jeongin yavaş yavaş sakinleşiyordu. Derin derin nefes almaya başladı.

" Geçti bebeğim geçti "

Jeongin nefesini düzenlerken tekrar uykuya daldı.

" Tam bir bebeksin "