the killa / yeonbin

(9)

'Ben bir katil değilim.'

Bu sözü söyleyenin Soobin olduğuna emin miyiz? Soobin katil olmadığını resmen kabul etti ve bu kendi ağzıyla itiraf etti. Wayyy beee. Soobin'den beklemediğim bir performanstı açıkçası. Ama şuan ciddileşmeliyim çünkü yerde yatan bir adam karşımda ise belalı Soobin vardı.

"Onu öldürmeyeceksen amacın neydi?"

Ortamda bir sessizlik vardı ve bu sessizliği ilk bozan kişi ben olmuştum.

"Benim olanı geri aldım sadece o kadar. Eğer burda kalmak istemiyorsan bizimle gel."

"Evinize mi?!"

"Dışarıya anlamında söyledim."

Olayları baya yanlış anlamıştım ayrıca rezil de olmuştum. Yüzünde ki ciddilik hala sönmüyordu. Titreşim modunda gibiydim. Titreyerek onlarla birlikte dışarıya çıkmıştım.

"Eğer bu adam bir daha sana bulaşirsa mutlaka haberim olsun. Hadi Beomgyu gidelim."

Bunu bir uyarı olarak mı algılamalıydım yoksa emir olarak mı? Ayrıca bunlar neden beni burada bırakıp gittiler ki? İnsan evime kadar bırakırdı. Bir saniye. Bu kapı açıktı ve içeride ise hala o adam vardı. Yanına gitmeli miydim? Aslında hayır ama ben ne zaman doğru bir karar aldım ki? İçeri girdim. Adam duvara yaslanmış bir şekilde oturuyordu. Boyumu onun boyuma denk getirmiştim.

"Soobin sana ne yaptı?"

Bu soruyu sorma ihtiyacı duydum çünkü adamın birkaç yerinde çizik vardı. KANAMIŞ ÇİZİKLER.

"Hala Soobin'in katil olduğuna inanmıyorsun değil mi? Öyleyse açıklayayım. Sana attığım fotoğraflar montajdı ama biri hariç. Soobin'in elinde bıçak olan ve benim de yerde yattığım fotoğraf doğruydu. Aslında sana bu fotoğraflarda anlatmak istediğim Soobin'i öldürmek istememdi. Ve az önce de beni öldürecekti ama seni gördüğünde vazgeçti. Hala ona inanıyor musun?"

"Yalan söylüyorsun! O sadece bıçağını geri almak istemişti.!"

Ağlıyordum. Neden bilmiyorum ama Soobin'in katil olmadığına inanmak istiyordum. Çünkü o katil olamazdı.

"Bıçağını benden aldı çünkü beni öldürmek istiyordu!"

Bağırmama karşılık o da bağırıyordu. Biraz bana baktı ardından konuşmaya devam etmişti.

"Eğer benim tarafımda olursan sana bilmediğin her şeyi anlatırım."

"Senin dediğin tek kelimeye inanmıyorum!"

Tam gitmek için ayağa kalkmıştım ki sırtımda hissettiğim bıçak ile yere yığılmıştım.

'Eğer seni öldüremezsem ben de sevdiğin insanlarla uğraşırım Soobin.'

Bu o adamın sesiydi ve buradan baya bir uzaklaşmıştı.

"Yeonjun iyi misin?!"

"Yeonjun beni duyuyor musun?"

"Ah bunun böyle olacağını tahmin etmeliydim."

"Yeonjun biraz daha dayan seni hastaneye götüreceğim. Beomgyu acele et ve arabamı getir."

'Tamam.'

Bir ses vardı ve bu sürekli bana sesleniyordu. Vücudumda bir hareketlilik hissetmiştim. Bu sesin sahibi beni kucağına almış bir arabaya koyuyordu. Ama gözlerimi açamadığım kim olduğunu göremiyordum.

"Geldik. Beomgyu bana yardım et."

Bilinçaltımı yavaş yavaş kaybediyordum. Hatta kaybetmiştim bile. En son hatırladığım şey ise bana serum takılırken birisinin bana bağırdığıydı.

"Eğer iyi olursan sana her şeyi açıklayacağım."

Her yer karanlıktı benim için. Çünkü şuan ölümle yüzleşiyordum.

...

Sonunda gözlerimi açmıştım. Elimi tutmuş bir şekilde koltukta uyuyan bir Soobin vardı yanımda. Gerçekten ölmemiş olmam inanılmazdı. Daha da inanılmaz olan şey Soobin'in beni korumasıydı.

"Heyy Soobin."

Onu uyandırmalıydım. Çünkü bana ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu.

"Uyandırdığım için üzgünüm ama bana ne olduğunu söyleyebilir misin?"

"Kısaca anlatmak gerekirse Jay adında ki pislik seni öldürmeye çalıştığını ben de seni kurtardım. Yani bu kadar."

"Ölümden döndüm ve sadece bu kadar şey yaşadım öyle mi?"

"Hayır."

"Artık her şeyi anlatır mısın?"

"Bıçak senin birkaç organlarına zarar vermiş bu yüzden senin iyileşmenin zorlu olduğunu söylediler. Sonra ise seni kurtarmayı başardılar ve yine başıma bela oldun olay bu."

"Aslında benim öğrenmek istediklerim bunlar değildi."

"Ne öğrenmek istiyorsun?"

"Eğer iyileşirsem bana her şeyi anlatacağını söylemiştin."

"S-sen beni görebiliyor muydun?"

"Hayır, sadece sesinden tanıdım. Peki anlatacak mısın?"

Kontrol etmeden atıyorum hatam varsa kusura bakmayın.

Oy verip yorum yaparsanız çok sevinirim.

Yeonbin ile kalmanız dileğiyle şimdilik hoşçakalın...