Addicted Love (EDITING & REVISING)

Chapter 47

F O R T Y - S E V E N

Gusto ko na buksan ang mata ko ng maayos at igalaw ang katawan ko, pero hindi ko magawa sa hindi ko malaman na dahilan.

Tanging naririnig ko lang ay si Bianca na nag sasalita mag isa at kinakausap ang sarili niya.

Ang huli ko lang na aalala ko ay nasa sasakyan kami ni Bianca pa punta sa hospital, dahil na balitaan namin na nagising na si Juliana.

Natulog lang muna ako sandali habang na byahe kami dahil nakaramdam ako ng antok.

"This isn't happening. It's just me. There's no one else." Ayan ang kanina ko pa naririnig kay Bianca, kaya na gising ako sa mahimbing ko na pag katulog.

Nang mabuksan ko ng maayos ang mata ko ay nakita ko siya na nakatingin sa sarili niya sa harap ng salamin at mukhang natatakot dahil sa pa nginginig ng kamay niya.

"You can't keep lying to yourself, Bianca. I'm real. I'm part of you." Sagot naman niya sa sarili niya at ngumi-ngiti mag-isa.

Hindi ko alam kung ano ba ang trip ni Bianca at mukhang nag ro-role play pa siya sa salamin.

Ni-hindi niya man lang na pansin ang pag pilit ko at pag dahan-dahan ko na pag bangon sa kama.

Ganon na ba kahimbing ang pag tulog at hindi ko man lang namalayan na nandito na ako sa kama.

"No... no.... this is just stress. I'm just imagining things. There's no second personality. It's all in my head." Pag iling-iling niya sa harapan ng salamin.

"This isn't right. Mira shouldn't be here like this. What have you done?" Dagdag niya pa at sinasabunutan niya ang sarili niya.

"Elise is mine. She belongs with me. I needed to keep her safe and show her how much I love her." Agad nanlamig ang buong katawan ko sa mga narinig ko kay Bianca, para siyang ibang tao habang binibitawan ang mga salitang iyon.

"You don't understand, Bianca. Elise is the one person who truly matters to me." Kita sa mga mata niya na seryoso siya sa mga sinasabi niya.

"I've made sure she's where she needs to be, close to me." Kitang-kita ko ang pag ngiti neto ng nakakaloko sa sarili sa salamin habang sinasabi niya iyon.

Agad nag salubong ang mga mata naming dalawa ng tumungin ito sa gawi ko habang sa salamin pa rin ito naka harap.

Ang bilis ng tibok ng puso ko sa pag ngiti niya sa akin at may kung anong kaba at takot ang nararamdaman ko sa dibdib ko.

"No, this is wrong.... She needs to be free, not trapped by your obsession...." naiiyak na saad ni Binaca sa sarili niya, habang sabunot-sabunot ang buhok niya.

"I won't let you do this." Pag sasalita niya ulit sa harapan ng salamin na ngayon ay sa sarili na siya ulit nakatingin.

"You're not in a position to stop me. I'm stronger than you in this. You can't break through my control. Elise is mine! And that's all that matters." Kitang-kita ko ang galit sa mga mata niya habang sinasabi niya iyon at onti-onting pumikit na para bang kinakalaban niya ang sarili niya.

"5... 4... 3..." mahinang pag bibilang niya, habang nakapikit.

"2...."

"1...."

At ng matapos siya mag bilang ay binuksan niya na ang mata niya at humarap siya sa gawi ko ng may ngiti sa labi habang lumalapit sa pwesto ko.

"Good morning, my Elise." Bati niya sa akin at tinulungan akong bumangon ng maayos.