Solmuş gülüm {Cünzey}

15

Günler geçiyordu, zeynebin kuzenleri geleli iki gün oldu, zeynep ise bugün çıkacaktı yola, ama gitmeden önce mürşit efendinin isteği üzerine cüneyd efendinin vereceği sohbete katılıp öyle gidecekti, saat 11 gibi zeynep dergahta dolaşıyordu öyle, duyduğu sesle arkasına döndü

Hakan (zeynebin kuzeni): zeynep

Zeynep: efendim hakan abi

Hakan: eşyalarını falan her şeyi hazırladın değil mi? Geç kalmayalım

Zeynep: evet evet her şey hazır, bence de geç kalmayalım, zira ben dedemi çok özledim

Hakan: oda seni çok özledi, bir görsen biz gelmeden önce nasıl da herkese ayağa kaldırdı hazırlık yapın torunum zeynep geliyor diye

Zeynep tebessümle cevap verecekti ki yine birinin ona seslenmesiyle arkasına döndü

Cüneyd: zeynep hanım

Zeynep: buyur cüneyd efendi

Cüneyd hakana bakarak: hayırdır? Bu kim?

Zeynep cüneydin biraz sinirli olduğunu hissetti, ve istemsizce girildi

Zeynep: hakan abi, kuzenim, (hakana bakarak cüneyde işaret etti) cüneyd efendi mürşit efendinin torunu

Hakan: nişanlandığın kişi mi?

Zeynebin bir şey demesine kalmadan

Cüneyd: evet nişanlısıyım, bir mahsuru mu var?

Hakan mahçup oldu: istağfiruallah cüneyd efendi, iki gündür burada olup sizinle tanışmayınca bilemedim, bana müsaade

Diyerek uzaklaştı hakan, cüneydle zeynep ise bir yere oturup konuşmaya başladılar

Cüneyd: münasip mi zeynep böyle?

Zeynep: sen niye sinirlendin ki şimdi? Hakan benim abim sayılır, memlekete de onunla gideceğim zaten

Cüneyd gözleri fal taşı gibi açıldı: ikiniz yalnız mı olacaksınız?!

Zeynep: hayır tabiki kız kardeşi da bizimle gelecek

Cüneyd: ha iyi tamam o vakit

Arada bir sessizlik geçince zeynep düşündü cüneyd kıskanmış mıydı acaba? O yüzden mi böyle konuştu? Sonra bu düşünce zeynebe saçma geldi tam o anda cüneyd konuştu

Cüneyd: zeynep bir şey sorabilir miyim?

Zeynep: sor

Cüneyd: amcam bana şey demişti, siz yıllar önce burada yaşıyordunuz sonra memlekete gitmişsiniz, bende az çok hatırlıyorum zaten, senin bir abin vardı değil mi?

Zeynep biraz şaşırdı abisini sormasına: e.. evet

Cüneyd: adı, ahmet miydi yoksa mehmet mi?

Zeynep: ahmed, de nereden geldi aklına şimdi abim?

Cüneyd: yani, siz bayadır buradasınız da ben abini hiç görmedim