Solmuş gülüm {Cünzey}

20

Zeynep ağlayarak odasından çıktı, babasının sonra dedesinin kapısını hızlıca çaldı, sesler üzerine herkes panikle çıktı odasından. Naim hemen gidip kızını sakinleştirmeye çalışıyordu, ki zaten bunu nasıl yapıcağını bilmiyordu, çünkü zeynep ağlıyordu eve ama sessizce ağlıyordu, ve bu oldukça üzüyordu tezel ailesini, zeynep hiçbir zaman yüksek sesle ağlamadığı için onu nasıl sakinleştirmeleri gerektiğini bilmiyorlardı

Şeref: zeynep, noldu kızım neden ağlıyorsun?

Zeynep: cü.. cüneyd.. cüneyd kaza yapmış

Meryem ve Nuriye: NEE?!

Naim: kızım emin misin? Nerden biliyorsun?

Zeynep: hastaneden aradılar, k.. kaza yapmış, durmu kötüymuş

Herkes hazırlanıp hızla hastaneye gittiler, yolda giderken de sadi hüdayi efendiye haber verdiler ve hastaneye girer girmez cüneydi sordular, ameliyathanede olduğunu öğrendiler, ve hemen ameliyathaneye gittiler, biraz bekldikten sonra hemşire çıktı

Naim: hemşire hanım, nasıl oldu cüneyd efendi? durumu iyi mi?

Hemşire: doktor bey size birazdan bilgi verir

Şeref: yahu hemşire hanım en azından iyi mi onu deyin hele

Hemşire üzülerek: çok üzgünüm... başınız sağolsun

Herkes şok oldu resmen nedir bu duydukları? Gerçek miydi? Zeynep anlamadı, hiçbir tepki vermedi öylece durdu durduğu yerde, sadece boşluğa bakıyordu, bunu fark eden meryem hemen kızının yanına gitti, herkeste zeynebin başına toplandı, onun bu halini görünce eski haline dönmesinden çok korktular, ama belliki yapılacak bir şey yoktu, zeynep tekrar o duruma döndü, zira hiçbirinin sorusuna yanıt vermedi, hiç kimsenin gözünede bakmadı, sadece boşluğa bakıyor

"Zeynep kızım nolur cevap ver"
"Yavrum iyi misin?"
"Zeynep kendine gel"
"Hemşirenin ne dediğini duydun mu kızım?"

Herkes zeynebe sorular sorarken, onu konuşturmaya çalışırken, zeynep asla konuşmuyordu, zaten hiçbirini de duymuyor gibiydi, meryem en sonunda dayanamayarak oda herkes gibi zeynebin elini tuttu ve konuşmaya başladı, cüneydin öldüğünü anlasın istedi, kendine gelsin, bir tepki versin istedi

Meryem: zeynep cüneyd öldü anladın mı öldü artık bu dünyada değil kendine gel artık

Zeynep en sonunda gözlerini kıpırdattı meryeme baktı ama yine de sissiz kaldı, elini çekti meryemin elinden, ayağa kalktı herkesten uzaklaşmak istedi, bir kaç adım attı, ama yapamadı, yürüyemedi, çöktü ayağının üzerine, gerisi karanlık, zeynep bayıldı, herkes panikle yaklaştı ona doktorları hemşireleri çağırıyorlardı, zeynebi odalardan birine alıp serum taktılar

Doktor: merak etmeyin şuan iyi ama belliki şok geçirdi o yüzden kan basıncısı düştü buda bayılmasına sebep oldu

Şeref gözlerinde yaşlarla: evet az önce ölüm haberi aldı

Doktor: başınız sağolsun, merak etmeyin dediğim gibi şuan durumu iyi, birazdan uyanır

Doktor gittikten sonra naim meryeme kızdı

Naim: sen alıştıra alıştıra söylemeyi bilmiyor musun?! Ayrıca niye dokunuyorsun ya sen benim kızımı?! Bilmiyor musun sen onun senin tarafından dokunulamayı sevmediğini?! Bana bak meryem hele bir daha öyle bir şey yap! Vallahi sonuçlarını katlanırsın!