Sabah olmuştur. Selin uyanmadan Güneş odasına girer
Güneş: Selin kalk kızım konuşcaz
Selin: Ay anne uyuyorum ya görmüyor musun
Güneş: Selin kalk kadı kızım uğraştırma beni
Selin yattığı yerden doğrulur
Selin: Evet dinliyorum
Güneş: Emre işini anlat bakalım bana bir doğru düzgün
Selin: Emre filan yok anne
Güneş: Nasıl yok kızım noldu dün vardı çocuk
Selin: Yok anne artık işte kapatalım bu konuyu lütfen
Güneş: Selin anlatmak ister misin kızım?
Selin: Yok anne boşver
Güneş: Tamam ama ne zaman konuşmak istersen ben buradayım kızım
Selin: Biliyorum :)
Güneş: Hadi şimdi giyin de kahvaltıya gel
Güneş odadan çıkar Selin üstünü değiştirip kahvaltıya iner
Selin: Herkese günaydın
Haluk: Günaydın
Ali: (sessiz bir şekilde) İyi misin?
Selin: Daha iyiyim. Sen hiç Emreyle konuştun mu?
Ali: Yok
Haluk: Ee Ali bugün ki programınız ne?
Ali: Valla hiç bilmiyorum
Haluk: Selin?
Selin: Ben bütün gün odamda oturmayı düşünüyorum
Ali: Saçmalama
Selin: Yoo gayet ciddiyim
Herkes kahvaltısı eder Selin de direk odasına gider
Ali: Haydi kalk gidiyoruz
Selin: Valla sizin o partiliyoruzlarınıza gelmek istemiyorum hiç
Ali: Ohoo kızım nolmuş sana ya benim bildiğim Selin Emre'nin yanına bırakmaz bunu
Selin: Öyle ama bu sefer hiç uğraşasım yok
Ali: Ha Emre kazandı diyorsun
Selin: Hiç de bile
Ali: E o zaman?
Selin: Tamam çık giyinip geliyorum
Ali: İşte tanıdığım Selin bu benim :)
Ali odadan çıkar Selin üstünü değiştirir. En güzel kıyafetlerini giyer ve aşağıya iner
Ali: Emre'nin işi zor valla
Selin: Salak :)
Ali ve Selin Emre'nin evine gelirler
Ali: Hazır mısın?
Selin: Her zaman
Ali Selin'e kolunu uzatır. Selin de Ali'nin koluna girer. Havalı bir şekilde içeri giriş yaparlar. Herkes onlara döner ve Emre gözlerini Selin'den ayıramaz
Emre: Kanka hoş geldiniz
Ali: Hoş bulduk kardeşim
Emre: Selin?
Selin: Selam
Ali ve Selin Emre'yi geçip her zaman oturdukları yere otururlar
Selin: Dibi düştü salağın
