SELİN'İN AĞZINDAN
Selin: N-nazlı benim gitmem lazım
Nazlı: Kızım noldu ya dur söyle çatlarım ben
Selin: Benim gitmem lazım Nazlı
Gözümden yaşlar akıyordu. Bu yaşlar mutluluktandı ama eminimki Nazlı üzüldüğümden zannediyordu.
Nazlı: Selin ikizim bak üzülme... Denemeye devam edersiniz olur üzülme
Nazlı'ya hiçbir şey demeden hastaneden fırladım. Son duyduğum şey ise Nazlı'nın arkamdan bağırmasıydı.
Ali'nin şirketinin kapısında duruyordum. Kafamı öne eğip hızla Ali'nin ofisinin yolunu tuttum. Etraftaki bana verilen selamları bile umursamıyordum.
Selin: Ali!
İçer dalmamla bir sürü adamın kafasının bana dönmesi bir oldu.
Ali: Selin, senin ne işin var burada?
Selin: A-ali konuşmamız lazım
Gözümden hala yaşlar akıyordu
Ali: Selin iyi misin sen canım?
Selin: K-konuşmamız lazım
Ali: Hayatım gördüğün gibi toplantının ortasındayım
Selin: Dediğim gibi Ali konuşmalıyız
Ali: Seincim bitince konuşuruz olmaz mı hayatım
Selin: Ali!
Ali: Beyler özür dilerim eşimin biraz heycanlı yapısı vardır
Selin: Evet öyleyimdir ve konuşmamız lazım diyorum sana
Ali: Selin bak sinirlenmeye başlıyorum
Fısıldayarak konuşuyordu.
Selin: Ali
Ali: Selin canım hadi dış-
Selin: Ali ben hamileyim
Odada birden ölüm sessizliği oldu. Ali olduğu yerde öylece kaldı
Selin: A-ali
Ali: Ne dedin sen?
Selin: Hamileyim Ali hamileyim
Ali: N-nasıl hamilesin ya
Selin: Bebeğimiz olacak Ali
Hayatımıza yeni bir kalp eklendi şimdi. Onun minicik yüreği bizimle beraber atacak bir ömür boyu. Ağlıyordum ama neden ağladığımı bilmiyordum. Tek bildiğim bu gözyaşlarının artık bir anneye ait olduğuydu.
