(නො)පිපි මල් - " Blooming Flowers 🦋🍃 " | Completed ✔️

-70-

" අප්පත්තී.. අංකල් ප්ලපී චීක්ට තතා කලන්න "

රූත් සයාශ්ගෙ අතේ එල්ලිලා තුරුල් ලෑස්තිවෙලා එනකන් ඉන්න බැරුව කෑ ගහන්නෙ පැරිස්වල ඇවිදින්න තියෙන ඉක්මන වැඩිකමටමයි.. එහෙමයි කියලා තුරුල්ට ගිහින් සයාශ් කතා කරන්නද .. එනකන් බලන් ඉන්නවා ඇර..  විනාඩි ගානකින් තිවිරුලගෙ අපාර්ට්මන්ට් එකේ දොර ඇරුනත් හරි සයාශ් දැක්කෙ සුදු පාට ශර්ට් එකකට දුඹුරු පාට ට්‍රවුසර් එකක් ඇදගෙන වීල් චෙයා එකේ වාඩි වෙලා ඉන්න තුරුල්ව..

සයාශ්ගෙ මතකෙ අවුරුදු පහකට විතර පස්සට ඇදිලා ගියා..  ඒ දෙන්නගෙ අවසාන ඩේට් එකට.. තුරුල් සුදු පාටින් ඇදගෙන සයාශ් ඒකට ගැලපෙන්න කළු අදිද්දි පූ බබාව නිල් පාටින් අන්දගෙන නුවර පුරා ඇවිදපු ඒ දවසට..

අද .. වෙනසකට තියෙන්නෙ පූ බබා නැති එකයි ඒ වෙනුවට රූත් රූද් දෙන්නම ළා , තද නිල් පාටවලින් ඇදලා ඉදි එක විතරයි..

" යමුද ? "

තුරුල්ගෙ කටහඩින් සයාශ් අතීතෙන් ඇහැරුණත් හරි පස්දෙනාම පැරිස්වල ඇවිදින්න යන්න කියලා එළියට බැස්සෙ චූටි පැටව් දෙන්නගෙ බලකිරීමෙන් බේරෙන්න බැරි තැන..

රූත් තිවිරුලා එක්ක කාර් එකේ එද්දි සයාශ් රූද් එක්ක එයාගෙ කාර් එකෙන් ගියේ රූද් සුපුරුදු නිහඬකමින් ශටර් එකෙන් එළිය බලාගෙන ඉන්දැද්දි..

" ලොකු පාත්තයෝ ?! "

සයාශ් කතා කරත් රූද්ට ඇහුනෙ නෑ.. කොලු පැටියා අහස දිහා බලාගෙන ලොකු කල්පනාවක..

" රූද්.. පුතේ ! "

" අප්පත්ති "

අන්න එ⁣තකොටයි රූද් හරි සිහියට ආවේ.. ඉතින් කොල්ලගෙ හිත හොද නෑ කියලා තේරුන සයාශ් කාර් එක පාර අයිනෙන් පාක් කරලා හැරුණෙ රූද් දිහාවට..

" මගෙ පුතාගෙ හිත රිදිලද ? "

සයාශ් රූද්ගෙ ඇස් දිහා බලාගෙන අහද්දි රූද්ගෙ ඇස්වල කඳුළු පිරුණා වගේමයි කොල්ලා පැනපු ගමන් සයාශ්ගෙ බෙල්ලෙ එල්ලිලා අඩන්න ගත්තා..

" අප්පත්ති.. ඔවා.. දු..කින්.. "

රූද් හරි අමාරුවෙන් වචන ගැටගහගත්තෙ සයාශ් හරි පරිස්සමට ඒ ඔලුව අතගාද්දි..