Altın Melez -tk

2- gelme!

Jungkook diz üstü şekilde bacaklarını iki yana salmış şekilde beklerken Jimin ve Namjoon'u zar zor seçtiği gözleri ile gördükten sonra o anki rahatlamanın etkisi ile bilincini kaybedip yüzüstü yere yığılmıştı.

Uyandığında en az haftada bir geldiği o dar klinik odasının mayhoş kokusu burnunu doldurmuş bir kaç dakika öksürmesine neden olmuştu. Yanında her zamanki gibi Jungkook ile beraber büyümüş olan o eski ve küflü sandalyeye oturan doktoru vardı. Bazen kendisinin de sandalye ile beraber küflenmiş ve eskimiş olduğunu düşünüyordu.

Kollarını birbirine dolamış hastasının uyanmasını bekleyen bembeyaz doktor önlüklü adam giydiği siyah, kahverengi çizgili kazağın küçük yünleri ile oynuyordu. Öksürük sesini duyduğu an başını kaldırmış ayağa kalkıp odanın camını açmıştı. Yana doğru ayrılmış kendini salmakta olan saç tutamını arkaya doğru yatırıp arkasını döndü.
"Yine çıkış saatimden biraz öncesine yetiştin ufaklık."

Jungkook terleyen alnını eliyle sildi.
"Özür dilerim."

Doktor sandalyeye oturdu.
"Sakın dileme. Yetişmen iyi, evimi dağınık bırakmıştım." Derin bir nefes aldı "Yumuşatmak istedim ortamı. Rahatla, ne olduğunu anlat."

"Fazladan feromona maruz kaldım işte. Klasik."

"Feromon dengeleyici aldın mı?"

Jungkook alaycı bir gülüşün içinden söylendi "Hahaph hiç bir işe yaramıyor ki."

Doktor yarım çerçeveli dikdörtgen gözlüklerinin üstünden baktı.

"Almadım."

"Ne zamandır?"

"Nereden anladınız ki?"

"Jungkook, çocuğumla geçirdiğim zamandan daha fazladır tanıyorum seni."

Jungkook çenesini kaldırarak "Tabi eğer çocuğunuz olsaydı."

"Olamaz, bizimki esprileride anlıyor!"

Jungkook beyaz takımlı yataktan kalktı ve ezbere bildiği duvarların lekelerine daha yakından bakmaya başladı.

"Kaç gündür almıyorsun? Söyle."

"Özür dilerim."

"Yani uzun zamandır. Yaklaşık 2-3 günden fazla."

"Biliyor musun yeni bir doktora ihtiyacım var. Beni daha az tanıyan."

"O zaman dün gece Syla'yı da almadın?" Biraz bekledi cevap için.
"Feromon nötrleyici hani. Pembe kutudaki. Feminist dostu hap." Derin derin nefes alıp biraz daha beklerken ayakkabılarını izledi. "Konuş artık."

"Özür dilerim."

Doktor başını sallayıp elinde tuttuğu bir ton kağıt sıkıştırılmış sekreterlikteki bir kağıda uzun uzun yazdı.
"Biliyorsun melez bilimi doktorlarını bulmak kıyafetinin cebinde unutulmuş para bulmak kadar zor. Artık tam anlamıyla bir ergensin bu yüzden seninle iletişim üç kat zor." Sanki kendine anlatıyormuş gibi okudu cümleleri.
Derin bir nefes aldı.
"Bir evrak yazdım. Son iki ayın ücretini ödemeden çıkardım çünkü hiç bir ilerleme kaydedemedik seninle."

Jungkook aniden doktora döndü.
"Siz de mi beni bırakıyorsunuz?"

"Hayır hayır. Tedavi kaydıyla ilgili değil. Ailenin... Zor günler geçirdiğini biliyorum. Senin gibi bu ülkede yaşamakta direnenlerden deri yüzer gibi para alamam."

"Ailem bu evrağı görürse ben mahvolurum."

"Onlarla konuşacağım. Kötü bir zamandan geçtiğin-"