9: "Nefret ettiğim o adam. Sanki affedemeyecekmişim gibi..."

19 1 0
                                    

9: “Nefret ettiğim o adam. Sanki affedemeyecekmişim gibi…”

GÜZ KARAYEL

Krizden 4 gün sonra (Pazartesi)

Aradan dört gün geçmişti. Bugün pazartesiydi. Tarih yazılımız vardı bugün, ardından biyoloji sınavı… Ama Barut, o kodumun herifi, beni bundan alıkoymuştu. Size göre -tabii dersleriniz ile aranız iyi değilse- dünyanın en güzel şeyi olabilir ama benim, bir geleceğim vardı, güzel bir geleceğim. Ama o it, bunu elimden aldı. Geriye kalan tek şey ise telefonumdan bu telefona aktardığı Wattpad. Hesabım, kurgum… Hepsi buradaydı. Ama benim gram yazasım gelmiyordu. Barut, bunu benden de soğutmuştu. Amacı buysa ulaşıyordu. Amacı bu değilse tam bir odundu. 

Oduncan…

Tamam, lakabı buydu.

Oduncan…

Tam dört gündür bana ayrılan odadaydım. Buradan bile nefret ediyordum… Elçin Hanım hariç buraya kimse gelmiyordu. Kadın, psikolojim bozulmasın diye benimle muhabbet etmeye çalışıyordu ama ben, kötü bir hâlde olduğum için ona nazik bir dille kimseyle konuşmayacağımı söyledim. O da anlayışla karşıladı ve bana, “Afiyet olsun,” dışında tek bir kelime dahi söylemedi. Kendi kitaplarım hariç diğer kitaplara, yani Barut'un aldıklarına elimi sürmedim. Hatta çıkartmalara bile dokunmadım. Ona ait bir şey istemiyordum. 

Ki ondan bu kadar nefret ederken onun bir şeyleri kullanmak yüzsüzlük olurdu.

Bilgisayarımdan tarih sunumuna baktım. Ne kadar da emek vermiştim… Barut bunu bile heba etmişti. Kitabın son bölümünden tam yirmi gün geçtiği için telefonum durmadan mesaj yağıyordu. En sonunda kendimi zorlayarak güzel ama mükemmel olmayan bir bölüm gönderdim. Ama buna rağmen çok beğenmiştiler. Onların, okurlarımın yorumlarını okumak iyi hissettiriyordu.

SONUNDA!

Heeyoooo…

Yeniii bölüüüm!..

Yirminci günün sonunda gerçekten kafayı yiyecektim. Az kalmıştı. Zaten bu süreçte okuduğum tüm kitaplar kötü sonla bitti. Dram mı bu ayın modası?!

Teşekkür, Yazar Hanım. Yeni bölüm için.

Heh! Son bölüm iyi bitmediği gibi şimdi de iyi başlamıyor. 

Yapma evladım, yapma. Şu gerizekalılığı yapma! 

Seni küçük salak!

★Neden küçük?

★Ne biliyim ben? Öylesine söyledim.

Anlık tüm chat: YENİ BÖLÜM!

Kikirdedim. Günler sonra ilk defa yüzüm güldü. Konuşmalar bölümüne girip mesaj yazmaya koyuldum.

Merhaba millet. Ben, çok sevgili, Yazar Hanım.
Bu aralar özel hayatımda trafik var, bundan dolayı bölüm geç geldi ve sanırım diğer bölümlerde geç gelecek.
Kurgum, 50. bölümüne ulaştı. Dediğim gibi tek kitap olacak.
Ortalama 5 bölüm attıktan sonra final olacak.
İsterseniz hemen şimdi, sorularınızı atın. Ben de hemen, size özel bir bölüm yazıp sorularını cevaplayayım.
Ne dersiniz?

Gönderi paylaşır paylaşmaz mesajlar yağdı. Elime bir kalem ve altıma da bir kağıt çekip yazmaya koyuldum. Birkaç dakika sonra çoğu soruyu yazdıktan sonra bölümü yazmaya başladım.

SORULARINIZ

Merhaba Sonbahar Yaprakları…
Daha birkaç dakika önce sorularınızı kağıda yazıp buraya koyuyorum.
Hadi hiç vakit kaybetmeyelim. Sorulara geçelim.

KUSURLU MÜCEVHERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin