"Espresso ရေသးလားခင္ဗ်ာ....."
ပိတ္ရက္ကလြဲၿပီး ညေနခင္းတိုင္းလိုလို ၾကားရတတ္သည့္ တိုးလ်လ်အသံကေလး......။
အႏွီခ်ာတိတ္ေလးေၾကာင့္ TaeHyung သတိမထားမိပါပဲ ခ်က္ခ်င္းလို ၿပဳံးသြားရသည္ပင္.....။
"ရပါတယ္....
တစ္ျခားဘာလိုခ်င္ေသးလဲ?....."
"အဆင္ေျပတဲ့ ကိတ္တစ္ခုခုနဲ႕
တြဲခ်ေပးပါ"
မ်က္မွန္ၾကည္ဝိုင္းေအာက္က
မ်က္ဝန္းအိမ္ကေလး.....။
TaeHyung အား ေခတၱသာ ေမာ့ၾကည့္လာၿပီး ခ်က္ခ်င္းပင္ မ်က္လႊာခ်သြား၏။
ဟူဒီပြပြေၾကာင့္ ေသးငယ္ေသာ ကိုယ္ဟာ တိမ္ျမႇုပ္ေနၿပီး ခပ္အုပ္အုပ္က်ေနေသာ ဆံသားႏုတို႔ေၾကာင့္ အႏွီခ်ာတိတ္ကေလးက ပိုမိုကေလးဆန္ေန၏။ ခပ္ေဖာင္းေဖာင္း ပါးကေလးႏွစ္ဖက္သည္ ျဖဴအုကာ
ဆြဲညွစ္ခ်င္စရာအတိ။
TaeHyung သတိထားမိတာ
မဆန္းပါ။ ေထာင့္က်ေသာဝိုင္းတစ္ခုတြင္ထိုင္ကာ Espresso တစ္ခြက္မွာကာ စာလုပ္ေနေလ့ရွိၿပီး မုန့္အသစ္ေတြရတိုင္း TaeHyung အႀကံေပးသည့္အခါေတြတိုင္း မျငင္းဆန္ပါပဲ လက္ခံယူတတ္သည့္ ေကာင္ကေလးပါပင္။
"အိုေခ....
ခဏေလးေတာ့ ေစာင့္ေပးေနာ္
လူနည္းနည္းက်ေနၿပီး ဒီေန႕ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ ဆိုင္ထိုင္ရလို႔"
"ဟုတ္...ရပါတယ္....အဲ့လိုလည္း"
သူထိုင္ေနၾက ေနရာေလးတြင္ ၿငိမ္ၿငိမ္ဆိုင္ဆိုင္ေလး စာအုပ္ဖြင့္ကာ သြားထိုင္ေန၏။
ဒီလိုညီငယ္ေလးမ်ိဳးသာ မာမီေမြးေပးခဲ့ရင္ TaeHyung က သိပ္ခ်စ္ေပးမွာပါပင္။
မိနစ္အနည္းငယ္အၾကာတြင္ လူရွင္းသြားၿပီမို႔ သခင္ငယ္ေလးထံ Espresso ဆက္သရန္ ျပင္ရၿပီး
သေဘာက်ေလာက္မည့္ ကိတ္ႏွင့္ တြဲဖက္ေပးလိုက္သည္။
အသက္အ႐ြယ္နဲ႕မလိုက္ ဒီေလာက္ျပင္းရွခါးသက္တာ ဘာလို႔ ေန႕တိုင္း မရိုးမအီ မွာေသာက္ရသည္မသိ......။
TaeHyung မွာသာ မေနနိုင္ မထိုင္နိုင္ အခါးသက္သာေစေရး ကိတ္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ တြဲေပးရသည္မွာလည္း အၿမဲလိုလို...... ။
မထူးေတာ့ပါ.....
ဒါက ကိုယ္တိုင္ရွာမိတဲ့
ဒုကၡမမည္ေသာ....
ခပ္ေသးေသး ဒုကၡကေလးေပမို႔.....။
"ရၿပီ....ခ်ာတိတ္မွာထားတဲ့ဟာ"
စာအုပ္ေတြအားသတိထားဖယ္ကာ
ေနရာခ်ေပးလိုက္ေတာ့ -
"ခ်ာတိတ္မဟုတ္ဘူး~"
မဆိုင္းမတြ တုံ႕ျပန္ေရ႐ြတ္လိုက္ပါသည့္ အသံတိုးတိုးေလး.....။
"ဟင္~? "
"ခ်ာတိတ္မဟုတ္ပါဘူး...
ကြၽန္ေတာ္က....."
ေခါင္းငုံ႕ကာ
မေက်မနပ္ဟန္ ႏႈတ္ခမ္းေလး အနည္းငယ္စူေထာ္ေနခဲ့ၿပီး အရမ္းႀကီးစိတ္ဆိုးေနတာမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္။
ဒါကအႏွီနာမ္စားအား သူ သေဘာမက်ေၾကာင္း မဝံ့မရဲ ေဖာ္ျပတာမ်ိဳး။
"မသိပါဘူးကြာ ကိုယ္က
ခ်ာတိတ္ကို ခ်ာတိတ္ကေလး ထင္ေနတာ"
"ခ်ာတိတ္မဟုတ္ဘူး~"
"အထက္တန္းေက်ာင္းသားေလးထင္ေနတာေလ....အဲ့ဒါေၾကာင့္မို႔"
"Uni First Year ပါ
အသက္လည္းျပည့္ၿပီးၿပီ။
အဲ့ဒါက ခ်ာတိတ္မွ မဟုတ္ေတာ့တာေလ"
"ဟုတ္ပါၿပီ ခ်ာတိတ္မဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့လည္း ခ်ာတိတ္မဟုတ္ဘူးေပါ့
ဘယ္တတ္နိုင္ပါ့မလဲ"
ထိုအေၾကာင္းအရာကိုပင္
မရပ္ေသးပါပဲ သူတမင္ ႐ုပ္တည္နဲ႕
ဆက္စေနာက္ေနလွ်င္ ထိုကေလးက သူ႕အား ေခတၱမွ်ေမာ္ၾကည့္လာၿပီး
ခပ္တိုးတိုး ဆိုလာ၏။
"ရည္းစားထားေတာ့မွာပါ~"
ထို႔ေနာက္ စာအုပ္ေတြထက္ ေဘာပင္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႕ အလုပ္မ်ားသြားေတာ့သည္။
"ဟင္....?
အာ....ဟုတ္ပါၿပီ
ရည္းစားေတာင္ ထားေတာ့မွာဆိုေတာ့ ခ်ာတိတ္ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲ?
ေနာ္....."
TaeHyung အသဲယားအူယားျဖစ္ကာ အႏွီေကာင္ေလး၏ ေခါင္းလုံးေလးအား ဆြဲဖြပစ္လိုက္ခ်င္ေပမယ့္ မလုပ္ျဖစ္ပါ။
Customer ေသးေသးေလးက
ရည္းစားထားေတာ့မွာဆိုၿပီး
ပါးႏွစ္ဖက္ရဲကာ စာအုပ္ကိုေျပာင္းျပန္ႀကီး ၾကည့္ေနတာမို႔......။
ဘယ္လို ခ်ာတိတ္ေလးလဲ?......
ဆိုင္အထိက်ဴးေက်ာ္လာၿပီး
လူကို အသဲယားရေအာင္လို႔.......။
>>>>>>>>>>>>>>>>
4.8.2024 ✍
662 words☕
မိုးေတြဆက္တိုက္႐ြာေတာ့
အဝတ္မေျခာက္လို႔ ေရးမိတဲ့စာေတြပါ
ေကာ္ဖီခါးေတြေသာက္ၿပီးေရးတာေပမယ့္ စာေတြကေတာ့ ခ်ိဳတာယုံ.....။
YOU ARE READING
ESPRESSO & ......?
Fanfiction"Espresso တစ်ခွက်လောက် ရနိုင်မလား?" "ချိုတာလေး ယူစေချင်တယ်" "ဘာလို့လဲ?" "ချိုတာလေး ခံစားစေချင်လို့။ ကိုယ်ပေးတဲ့ အချစ်တွေလိုမျိုး"☕ "Espresso တစ္ခြက္ေလာက္ ရနိုင္မလား?" "ခ်ိဳတာေလး ယူေစခ်င္တယ္" "ဘာလို႔လဲ?" "ခ်ိဳတာေလး ခံစားေစခ်င္လို႔။ ကိုယ္ေပးတဲ့ အခ်စ...
