"ParkJimin တဲ့.....။
နာမည္ေလးလည္း လူလိုပဲ
သိပ္လွလွေလး"
"ဘယ္လိုသိတာလဲ?"
"ဒီဆိုင္မွာ စထိုင္ကတည္းက သိတာ"
"ေဟး! ေဟး! KimTaeHyung
သြက္လွခ်ည္လား? ငါ့ေကာင္"
"သူ႕မိသားစု ဘယ္မွာေနၿပီး ဘယ္မွာ အလုပ္လုပ္တာ ၊ ေမြးခ်င္းဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိတာ ၊ အထက္တန္းကို ဘယ္မွာၿပီးၿပီး တကၠသိုလ္ကို ဘယ္ေမဂ်ာနဲ႕ ဘယ္မွာ ဆက္တက္ေနတာ၊ မနက္စာကို ဘာနဲ႕စားခဲ့တာကအစသိတယ္"
"Ohh! ေလးစားတယ္ညီ"
Jay က ႐ုတ္တရက္
ထိုင္ေနရာမွ မတ္တပ္ထရပ္ကာ သူ႕အား အေလးျပဳ၏။ TaeHyung ရွက္ရမ္းရမ္းကာ တစ္ခ်က္လွမ္းကန္ပစ္လိုက္သည္။
"မ်က္မွန္ပါဝါဘယ္ေလာက္ဆိုတာပါ
ေျပာျပရအုန္းမလား? အဟင္း"
"ေတာ္ပါၿပီ ဆရာသမားရယ္"
မ်က္ႏွာအား ေမာ္ခ်ီကာ TaeHyung ဂုဏ္ယူဝင့္ႂကြားစြာဆိုေတာ့ Jay က
"မနိုင္ဘူး" ဆိုကာ ေခါင္းရမ္း၏။
"ဒါေပမယ့္ မလာေတာ့ဘူးေနာ္။
ငါ ေရာက္ကတည္းက မင္းခ်ာတိတ္ကို မေတြ႕သလိုပဲ"
"အင္း"
"ဘာအင္းလဲ? မင္းအသံက
အားမရွိသလိုႀကီး"
TaeHyung အက်ဥ္းခ်ဳံးကာ ေျပာျပလိုက္လွ်င္ Jay ၏ မိမိမိုက္မိုက္
မ်က္ႏွာပါ ေမ်ာက္မွိုင္မွိုင္သြားရသည္။
"GF ရွိတာလား?
ငါက ဒီခ်ာတိတ္ေလး မင္းကို ၫႊတ္ေနတယ္ထင္တာ"
"ငါ အစကတည္းက ရိပ္မိပါတယ္ ။
ကေလးပါကြာ....
စိတ္ကစားတဲ့ အ႐ြယ္ေလးေလ"
"ဒါေပမယ့္ တစ္ကယ္လို႔ မင္းကို
သေဘာက်ေနတာ တစ္ကယ္ဆိုရင္ေရာ...."
"ကေလးေတြက အခ်စ္အေၾကာင္းဘာသိမွာလဲ?"
"မင္းကို သေဘာမက်ဘဲ ေကာင္မေလး တစ္ကယ္ရွိေနတာ ဆိုရင္ေရာ...."
"Jay!!!"
"ဘာလဲ? မနက္စာ ဘာနဲ႕စားခဲ့လဲကအစ မင္းသိတယ္ဆိုရင္ သူဘယ္သူ႕ကို သေဘာက်ေနလဲ?ဆိုတာေလာက္က သိသင့္တယ္မဟုတ္ဘူးလား?"
ရက္သတၱပတ္ တစ္ပတ္ ၊ တစ္ပတ္ကေန ႏွစ္ပတ္ အရိပ္အေယာင္ပင္မျပ
ဆိုင္မလာတဲ့ ေကာင္ကေလးေၾကာင့္ မတင္မက်ျဖစ္ေနသည့္စိတ္ေတြက Jay အေပၚ စုၿပဳံသြားသည္။
YOU ARE READING
ESPRESSO & ......?
Fiksi Penggemar"Espresso တစ်ခွက်လောက် ရနိုင်မလား?" "ချိုတာလေး ယူစေချင်တယ်" "ဘာလို့လဲ?" "ချိုတာလေး ခံစားစေချင်လို့။ ကိုယ်ပေးတဲ့ အချစ်တွေလိုမျိုး"☕ "Espresso တစ္ခြက္ေလာက္ ရနိုင္မလား?" "ခ်ိဳတာေလး ယူေစခ်င္တယ္" "ဘာလို႔လဲ?" "ခ်ိဳတာေလး ခံစားေစခ်င္လို႔။ ကိုယ္ေပးတဲ့ အခ်စ...
