Chapter 135

1.9K 241 4
                                    

Chapter 135

တိတ်ဆိတ်နေသည့်တောအုပ်ထဲတွင် စူးရှရှအော်ငိုသံဖြင့် ပြည့်သွားသည်။ တိယွင်ယွီက သူ့လက်ပေါ်မှ လိမ္မော်သီးကို ချထားလိုက်ပြီးနောက် မန္တန်တစ်ခုကိုစီရင်လိုက်သည့်အခါ သစ်ပင်ပေါ်မှ လိမ္မော်သီးအားလုံးကျလာပြီး လူတစ်ယောက်အရပ်ခန့်အထိ မြင့်လာ၍ ယွမ်ယင်းလေးကို လိမ္မော်သီးတောင်ထိပ်တွင် တင်ပေးထားလိုက်သည်။

" အကုန်လုံး မင်းဖို့ပဲ... လိမ္မော်သီးတောင်ရဲ့ ဘုရင်ဖြစ်သွားပြီ ပျော်ရဲ့လား..."

ထိုအခါ ယွမ်ယင်းလေးက ပိုမိုကျယ်လောင်စွာအော်ငိုလာပြီး လိမ္မော်သီးတောင်ပေါ်မှ ဆင်းချင်ဟန် ပြလာသည်။ သူ မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်နှင့် ခြေထောက်အောက်မှ လိမ္မော်သီးများက လှိမ့်လာတော့သည်။

သူလည်း ဒယိမ်းဒိယိုင်ဖြင့် ပြုတ်ကျလာသောကြောင့် လမ်းတစ်ဝက်တွင် တိယွင်ယွီနှင့်တိုက်မိပြီ မူးဝေသွားရသည်။

သူ့ရှေ့တည့်တည့်တွင် တိယွင်ယွီ၏ပုံရိပ်များစွာကို မြင်နေရသောကြောင့် မည်သူနှင့်တိုက်မိကြောင်းပင် မသိတော့ချေ။ သူ ဝတ်ရုံစကိုသာဆွဲထားပြီး အဆက်မပြတ်ငိုယိုကာ ကြို့ထိုးနေသည်။

တိယွင်ယွီက သူ့ရင်ခွင်ထဲတွင် တွားသွားနေသည့် အကောင်ပေါက်စလေးကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူ့ကို ပစ်ထုတ်လိုက်ချင်စိတ်ကို မနည်းသည်းခံထားပြီး မရင်းနှီးစွာဖြင့် ပွေ့ချီထားလိုက်သည်။

သူ မည်သူနှင့်မျှ ဤသို့နီးနီးကပ်ကပ် မနေဖူးပေ။

ယွမ်ယင်းလေးကို ရင်ခွင်ထဲထည့်ထားပြီးသည့်နောက်တွင် တစ်ညလုံး အငိုရပ်တော့မည်မဟုတ်ဟု သိလိုက်သည်။ တိယွင်ယွီလည်း ဘာလုပ်ရမည်မသိဖြစ်နေ၍ မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်ပြီး သူ့ခေါင်းသေးသေးလေးကိုပွတ်၍ ချော့‌မြူပေးနေမိသည်။ ခဏအကြာတွင် ငိုသံ တဖြည်းဖြည်းရပ်သွားပြီး ယွမ်ယင်းလေးလည်း အိပ်ပျော်သွားသည်။

တိယွင်ယွီက သူ့ဝတ်ရုံပေါ်မှ ရေကွက်ကြီးကိုကြည့်ပြီး သက်ပြင်းချကာ မျက်ခုံးများ တွန့်ချိုးလိုက်သည်။

ဤတစ်ကြိမ်တွင်မူ အိပ်ပျော်သွားသည့်ယွမ်ယင်းလေးက အမြန်ပြန်နိုးလာသော်လည်း မျက်လုံးဖွင့်လိုက်သည့်အခါ ရှန်းလျိုရှန့်အစစ် ဖြစ်နေသည်။ သူ လုံးဝသည်းမခံနိုက်တော့၍ ယွမ်ယင်းလေးကို ထိန်းချုပ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

ပန်းလေးလိုလှတဲ့ ဗီလိန်ရှစ်စွမ်း [ Completed ]Where stories live. Discover now