Sihirli

sihir 3

"Sevgilin var mı?" diye sordum merakımı yenilerek. Mutfağa gelmiş, onun çay yapmasını bekliyordum. "Nerden çıktı bu?" dediğinde rahatsız olduğu için kafamı taşlara vurmak istedim. "Yanlış anlama." dedim telaşla. "Sadece meraktan."

Başını sallayıp elindeki kupayı, ortamızda duran sehpaya bıraktı. "Yok." dedi cevap vermeden geçmeyip. "Garip." dedim verdiği papatya çayından bir yudum alıp. "Neden?"

Mesela ben bu vaziyette olmasam net sana yürürdüm. "Güzel olduğunu söylemiştim." dediğimde güldü. Saçlarını kulak arkasına itip omuzundan itti.

"Sen de çok yakışıklısın ama yalnızsın." dediğinde bi anlık dalgınlıkla söylediği çok belliydi ama beni kırmıştı. Pişman olurken dudaklarını birbirine bastırdı. "Ben." dedi ne söyleyeceğini bilemeyerek.

Kupayı bırakıp güldüm. Sandalyemi ilerletirken ona döndüm. "Sıkıntı yok." dedim kötü hissetmeme rağmen. "Haklısın."

Odama gireceğim sırada ofladığını duydum. Magazinde yazılanların canı cehennemeydi ama onun söylediği canımı incitmişti.

"Metin abi." diye seslendim beni yatırması için. Acizliğime mi ağlamak istiyordum yoksa herhangi birinin beni bu halde sevmeyeceğine  mi bilmiyordum.

Metin abinin geldiğini düşünerek yatağımın yanına yaklaştım. "Abi, affet lütfen. Yatmak istiyorum." dedim mahcubiyetle. Ama gelen o değil de, Nazdı.

Yanıma gelip koluma uzandığı sırada "Metin abi bir yere gitmiş, ben yardım edeyim." dediğinde kolumu çektim. "Gücün yetmez." dedim ters çıkmıştı sesim ister istemez.

"Çağan özür dilerim." dedi eli havada kalırken. "Ben bunu söylemek istememiştim." Güldüm sadece. "Sorun yok demiştim. Tek seferde anlamıyor musun?"