LUNA STARK

11. Bölüm

Okullara az kaldı yuppiii (ilk on dakikadan sonra okula sövecem😁😁😁)

Merak edenler olursa evet sövdüm

~~~

Luna'nın Bakış Açısı

Uyandığımda neredeyse saat gece yarısı olacaktı. Ağzım fena halde kurumuştu ve öğlen yediğim şeylerden sonra birşey yemediğim için acıkmıştım.

Ayağa kalkıp etrafı görebiliyim diye küçük bir ateştopu yarattım. Karşıma bakınca birinin olduğunu görünce refleks olarak ateştopunu ona fırlattım. Karşımdaki kişi ateştopu ona isabet edince yok olmuştu.

Işık açılınca biran gözüm karardı. Etraf netleşince karşımda bana kızgınca bakan babamı görmüştüm. "Şimdi sıçtım" Dedim Türkçe bir şekilde.

Şu an nerde miydim. Manyak babam gece gece bütün avengers ekibini toplamıştı. Peki konu neydi sizce... Doğru tahmin benim özel güçlerin.

"Bence onu güçleri konusunda eğitim verelim. Dedi Natasha ilk defa biri " doğru birşey söylemişti. "Bencede." Dedim hemen. "SEN SUS! " Babam ve Bruce'un aynı anda konuşmasıyla oturduğum koltuğun köşesine sindim. "Natasha haklı Tony o güçleri öğrenmesi lazım yoksa etrafına zarar verebilir. " Dedi Steve. "Ben güçlerimi kontrol altına alabiliyorum bir-" Sözümü 
tamamlayamadan babamın kızgın bakışlarına maruz kaldım ve bu benim yine koltuğa sinmemi sağladı. Babam ilk defa konuşarak hakkında konuşarak "Nasıl sahip oldun bu güçlere. " Diye küççük minnak bir soru sordu. Nasılmı sahip olmuştum.

Nerden bileyim diyecekten aklıma bam diye bir şey geldi. "Hassiktir bu sefer kesin ölecem arkadaşlar hakkınızı helal edin." Dedim Türkçe bir şekilde.

Herkesin şaşkın bakışlarına maruz olurken o şaşkın bakışlarına bende de oluştu. Çünkü babam Türkçe bir şekilde "bırak helallik istemeyi de nasıl bu güçlere sahip olduğunu anlat" Dedi ardından tekrardan İngilizceye dönerek "bir dakikan var" Dedi. Serumdan olmuş desem doktorlar böyle bir serum vurmaz der ama eğer intihar ettim desem babam hapiste ben mezarda olabilirim. Babamın "Süre doluyor. " Demesiyle düşüncem bölündü.

Allah'ım sen yardım et diyerek konuşmaya başladım. "Iıı şey ben intihar etmeye kalkışmıştım yaa ben bir iki saat hafıza kaybı yaşadım. Iıı şey ben herşeyi hatırlayınca şeyy masadaki bir iğneyi seruma batırarak yine intihara kalkışmış olabilirim. " Deyince bütün avengers üyeleri bana bakıp "NE" Demesini beklemiyordum kulağımı sağır etmişlerdi aq. "Luna böyle bir şeyi nasıl yaparsın ya sana birşey olsaydı. " Dedi başından beri susan Peter. Onun burda ne işi var hiçbir fikrim yoktu. "Amacım oydu." Dedim bende.

Babam bana "odadan çık " Demesiyle ayağa kalktım arkamdan "Peter sende" Demişti. Odadan çıktığımda Peter arkamdaydı.

Acıkmıştım ama kulede mutfak gibi bir yer varmı bilmiyordum. Ondan babamın ev gibi olan içinde mutfakta bulunan odasına çıktım. Arkamdan Peter'ın beni takip ettiğini hissediyordum.

Odaya geldiğimde kapıyı Peter'ın da girmesi için açık bıraktım.

İçeri girdikten sonra Peter'ın kapıda durduğunu görünce onu çağırdım. "Ne orda duruyorsun direk gibi içeri girsene. " Dedim Peter'a. "Bu doğru olmaz efendim" Deyip cevap verdi. "Hadi ama Peter yaşıtız bana efendim demene gerek yok bide hemen içeriye giriyorsun ısrar etmeyi hiç sevmem." Dedim Peter'a bakarak.