មួយអាទិត្យក្រោយមក
ពេលនេះបៀវក៏បានចូលធ្វើការងារបានសម្រេចដោយធ្វើជា Barista នៅក្នុងហាងកាហ្វេមួយកន្លែងមិនឆ្ងាយពីផ្ទះប៉ុន្មានឡើយដែលវាធ្វើឲ្យបៀវមានភាពងាយស្រួលក្នុងការធ្វើដំណើរទៅធ្វើការ។
« ប្អូនបៀវមកគិតលុយបន្តិច បងទៅបន្ទប់ទឹកមួយភ្លែត! » សម្លេងស្រែកហៅពីកន្លែងគិតលុយធ្វើឲ្យបៀវដែលកំពុងលើកពែងកាេហ្វនោះប្រញាប់ដាក់ចុះហើយរត់ទៅរកភ្លាមៗ។
« បងស្រីកាហ្វេពីរកែវនិងនំមួយចំណិត សរុបទៅអស់ $12 » បៀវប្រញាប់គិតគូរលុយហើយក៏ប្រាប់អ្នកនៅចំពោះមុខ។
« នេះ $20 មិនបាច់អាប់ទេ លុយសល់ប៉ុន្មានបងស្រីឲ្យឯង » អ្នកនៅចំពោះមុខហុចលុយឲ្យបៀវទាំងញញឹមតិចៗ។
« អួយមិនកើតទេបងស្រី បៀវអរគុណទឹកចិត្តបងហើយតែលុយធីបប៉ុន្នេះអាចឲ្យបងស្រីទិញកាហ្វេបានពីរកែវទៀតឯណោះ បៀវទទួលយកមិនបានទេ! » បៀវប្រញាប់រាដៃនៅពេលដែលគេឲ្យធីបខ្លួនដល់ទៅ$8បើគិតទៅគឺបានកាហ្វេពីរកែវទៀតឯណោះ បៀវដឹងថាការរកលុយមិនមែនស្រួល ដូច្នេះហើយបៀវមិនអាចចេះតែយកលុយគេទទេៗនោះទេ។
« មិនអីទេ! ឈ្មោះបៀវឬយើងនេះ? ខ្ជូតណាស់! » នារីម្នាក់នោះញញឹមថ្ពាល់ខួចហើយក៏អង្អែលថ្ពាល់បៀវតិចៗរួចបម្រុងដើរចេញតែបៀវស្រែកឃាត់។
« បងស្រីឈប់សិន បៀវយកមិនបា- »
« បើមិនយកទេបងស្រីឈប់មកហាងបៀវហើយណា៎ » គ្រាន់តែឮបែបនេះភ្លាមបៀវក៏បិទមាត់ជិតឈឹងលែងហ៊ាននិយាយទៀត។
« អឺ...ហេហេ បៀវអរគុណបងស្រីហើយ កុំភ្លេចមកហាងរបស់ពួកយើងម្តងទៀតណា៎ អរគុណ! » បៀវសើចស្ញេញបែបមិនសូវសមព្រោះរាងក្រែងចិត្តតែក៏មិនភ្លេចឪនលំទោនគោរពនិងអរគុណចំពោះភ្ញៀវនោះឡើយ។
ក្រោយពីគិតលុយហើយបៀវក៏ដើរទៅរៀបចំកែវនិងជូតសម្អាតតុកៅអីបន្តហើយក៏នឹងរៀបចំហាងជូតឥដ្ឋការ៉ូព្រោះពេលនេះក៏រាងស្ងាត់ភ្ញៀវហើយដែរហើយក៏ដល់ពេលដែលបៀវបញ្ចប់ម៉ោងធ្វើការដូចគ្នាទើបបៀវប្រញាប់សម្អាតឲ្យហើយខ្លាចហួសម៉ោងមិនទាន់ចប់ការងារ។
YOU ARE READING
My slave - ទាសករស្នេហ៍
Fanfictionខ្ញុំមិនដែលទៅធ្វើអ្វីឲ្យគេមួម៉ៅក្តៅក្រហាយឡើយ ហើយខ្ញុំក៏មិនដែលទៅជំពាក់អ្វីគេដែរ តែហេតុអ្វីគេស្អប់ខ្ញុំយ៉ាងនេះ? ហើយហេតុអ្វីខ្ញុំត្រូវក្លាយជាទាសកររបស់គេ? __________ « ខ្ញុំមិនមែនថោកដូចបងទេ! ខ្ញុំមិនដែលជាន់ពន្លិចអ្នកដែលគ្មានផ្លូវតតាំងឡើយ! ហ៊ឺៗ » « ថោក...
