DAWN
Iniwan ko silang nakatanga don. Tsk.Mortals..
Dumeritso ako sa Registration Office para kunin Ang schedule at I'd ko, for this year. Hindi naman ako nabigo nang makita ang isang building na may signage."Office of the Registrar"
Pumasok agad ako at pumila sa ilang estudayanti na nakapila din. Higit 30 din ang mga estudayanting narito, kung hindi transferee, mga estudayanting nag-uupdate nang students profile Ang narito. Although walang ganito sa Immortal Realm alam ko pa din ang ginagawa nang mga mortal.
Duh, sa ilang libong taon kong nanirahan sa mundong ibabaw, natural na lang na madami kang malalaman at matutunan.
"Dior, Charmaine, transferee" tipid kong sagot sa matandang may salamin sa harap ko.
"Transferee?" Napataas ang kilay ko. Bingi ka teh? Patuloy ito sa pagtipa at tingin sa isang advance tablet.
"Yes"
"Bumalik ka na lang mamaya" ha? Ano raw?
"Pardon?"
"Sabi ko bumalik ka na lang mamaya, oras na nang meryenda namin" tumingin ito sa orasan na nakasabit sa dingding.
Aba't.
"Excuse me, but the headmaster instructed me to get my Schedule and I'd, at exactly 2" hello pumila pa ako kong papabalikin niya ako, at ano pipila na naman ako mamaya? Sana sinabi niya kanina pa nang nasa hulihan pa ako diba. Saka pwede naman siyang mag meryenda habang nagaasikaso sa mga estudayanti.
"And? Uunahin pa ba Kita?" Mataas Ang boses nito. Aba naman, kung walang salamin na naka harang sa aming dalawa, talagang sasakalin ko Siya. Nilibot ko ang paningin sa kabuoan nang opisina.
Sarap pasabogin ah. Pinakalma ko mo na Ang sarili saka Siya tinignan ulit.
"Ma'am, I am humbly asking for your cooperation right now" ---- napataas ang kilay nito sa akin, aba't.
"If you won't it's your lose then" ngumisi ako sa kanya. I see her faltered and her face went pale. Did I overused my aura? But I think I didn't use it on her. Yan, kape pa.
"I---ill get your request n-now" natatarantang pahayag nito saka umalis.
"Make sure you'll come back by 2:30. I hate waiting " napalingon ito sa akin. Ah... I heard her heartbeat from here.
"Y-yes, I will" nang makaalis na ito, I don't kong saan pumunta as long as she will return as per my request. Napabuntong hininga ako. Nagtatakang inilibot ko ang paningin sa loob Ang opisina, some students are looking at me weirdly and confused. What did I missed?
Anyway, pumunta ako sa waiting area at umupo don. Ilang sandali pa.
"Ms. Dior" napatingin ako kung saan ako nakapila kanina, the registrar is back and called me by the speaker.
"Early huh" tumayo ako at lumapit, I didn't said anything nang makuha ko ang kailangan. Hindi ko na din ito binigyan nang pansin saka lumabas.
Wala naman akong gagawin pa, lumabas ako nang campus para umuwi. The Asturia Academy has a dorm for students and staffs to avoid inconvenience. And as for me, I know I will move there too, that's why umuwi ako to pack my things, and to tell you honestly hindi naman karamihan Ang gamit ko. Enough lang for one person who's living independently in a year.
Nang makauwi sa tinutuluyan kong inn, agad akong nagempaki.
"Ah I almost forgot, I have to find Charm's family too" agad kong hinanap Ang litrato nang pamilya ni charm na naiwan sa gamit niya nasa pangangalaga ko na din simula nang mamatay ito.
Looking at the photo in my hand, it's the only photo that charm's had possessed when she was taken by them.
"A wonderful family" I muttered looking at the four people smiling in the picture. A father, mother, a teenager charm and a toddler brother. I wonder where are they now. Should I use my tracking ability? Nahh. It was still restricted. So where should I go first?
West, Hometown of charm? They're not there, we looked for them there already, back when charm was still alive.
East, the alchemist kingdom? A place not for a familiar of assassins. Oh, I forgot to tell you guys that her father was a former elite assassin while her mother was a merchant.
Wait--right her mother was a merchant. They're probably in here. At the Capital. Upon realizing, I casually got outside while hiding the photo in my pocket.
Should I look at the public market? Where commoner are rampant?
Nang makarating ako sa public market, ingay at amoy agad nang mga paninda Ang bumungad sa akin. Hindi ko na iyon pinansin at agad na sumali sa halo Ang mga tao, hoping to find a clue sa kinaruruonan nang pamilya nang matalik kong kaibigan.
"Nakita niyo po bo sila?" Tanong ko sa isang tindira.
"Wala eh"
"May kilala po ba kayong Dior Ang apelyido?"
"Pasensiya na Miss wala e"
"Hindi ko alam"
"Tanong ko sa iba, wala akong ideya"
"Hindi eh"
"Sa iba ka magtanong"
"Pasensiya na Miss---" tatalikod na Sana ako nang tawagin ako nito.
"Ano kamong apelyido?" Napatingin ako sa ale na pinagtanongan ko.
"Dior po" marahan itong nag isip.
"Aha, may pamilyang naninirahan malapit sa border nang kapitolyo, pero hindi ako sigurado kong andon pa sila, matagal na na rin kasi nang huli akong napagdaan don"
"Maraming salamat po" agad akong nabuhayan nag loob at umalis. Although the border will take some time para marating, hindi ko na iyon ininda at naghanap nang Lugar para gamitin ang teleportation ko without the attention of everybody.
The teleportation was fast kaya nakarating agad ako sa border Ang capital. And the lady was right may isang bahay di kalayuan sa puwesto ko. But the house seems abandoned. May mga halaman na kasing gumagapang sa paligid nito hanggang sa dingding. Parang anytime masisira na din ito, kunting hangin lang ang kailangan nito eh.
"Anong kailangan nila?" Agad akong napalingon sa likuran. May isang bata between 6-7 years old Ang may dalang isang supot nang pagkain?
"Hi" tinignan ako nito nang blanko..uh? Hayst oo nga pala, I'm not wearing a disguise para maging kamukha ni Charm, tinanggal ko kasi ang spell ko nang makalabas ako sa academy.
"May tao bang nakatira diyan?" Turo ko sa bahay
"Wala namatay na Ang mag asawa" sagot nito saka naglakad patungo sa bahay. Wait--- is this kid the one who's in the photo? Sinundan ko ang bata hanggang sa makapasok ito sa loob. Although mukhang masisira na Ang bahay sa labas, the inside was clean and spacious enough for the family of 3.
"Kaibigan ako nang ate mo" umpisa ko, hi do naman ako pinansin nang bata at kumuha nang dalawang mangkok.
"Bakit?" Tanong niya sa akin. Anong bakit?
"Hinahanap niya kayo" sagot ko dito. Tumingin ako sa mga larawan na nasa dingding.
"Bakit pa niya kami hahanapin? Patay na Ang mga magulang namin" malamig nitong sagot, iniabot niya sa akin ang isang mangkok na may sabaw at kutsara.
Aloof but generous... Opposite of charms personality.
"Pero meron pa siyang ikaw"