Maagang nagising si leigh para maaga rin siyang makapunta sa bahay ng lola niya. Pagkatapos niyang maligo at magbihis dumeretso na siya sa kaniyang kotse. Habang nagmamaneho napapaisip at napapabuntong hininga na lamang siya ng malakas sa tuwing naaalala niya ang mga sinabi ni jaz sa kanya nung huling magkausap sila.
Nang makarating siya sa bahay sakto namang nakaabang na si lorie sa may pintuan habang nakangising nakatingin sa kanya na tila handa na namang siyang asarin nito
"You came at the right time" - Lorie
"Of course why? " - saad niya habang papasok ng bahay
"Nothing, you look feel better na?" - Lorie
Tumingin naman sa kanya si leigh "Yes and wag mong sisirain ang mood ko" - Pagbabanta ni leigh
"Nakakatakot naman yan ate hmm well tingnan lang natin mamaya eh baka nga umiyak kapa lalo....." - Lorie
"No im not" - mabilis na sagot ni leigh na hindi man lang pinatapos ang kapatid sa sasabihin nito
"Hindi ba? Eh mas malala kapa sa cry baby kung umiyak dapat ang tawag sayo cry baby! Nye nye nye!" - Parang bata naman si lorie na inaasar ang kapatid niya
"Stop it lorie! Babatukan na kita" - irap sa kanya ni leigh sabay talikod
"Ayuko nga. Ey teka ate leigh" mabilis naman itong pumunta sa harapan ni leigh "Are you excited?" - nakangiting saad nito
"Anu bang sinasabi mo lorie? Excited saan?" - Leigh
"Maging happy" - Lorie
Naiinis namang tinalikuran ni leigh si lorie.
"Do you remember what we said yesterday na may surprise kami ni bunso" - lorie
Napaharap naman si leigh sa kanya "And anong connect?" - Leigh
"Oh nevermind lets go" - Aya ni lorie habang nauna ng maglakad
"Lorie kung magsasabi ka lang naman ng bitin wag ka ng tumangkang magsalita" - bulyaw ni leigh
Napatingin naman ang kanilang ina sa kanila "Anong pinag tatalunan niyong dalawa?"
"Nothing mom" - Leigh
"Mabuti pang kumain na lang tayo kaaga aga mainit na naman ang ulo mo leigh" - saad ng ina nila
"Kalma lang kasi ate leigh masyado ka namang nahahigh pressure" - saad ni lorie ng makaupo
"Tigilan mo kasi yang pang aasar mo nakakapikon na" - Leigh
"Oh chilax, Sorry naman yaan munang asarin kita ngayon for sure naman mamaya eh magiging happy ka. And after that ahh don't forget to thanks us" - Lorie. Walang natanggap na sagot si lorie sa kanyang kapatid bagkus ay tumingin lang ito sa kanya
"Lein! Halika kana kakain na tayo" - Tawag naman ng ama nila kay lein na busy sa kakacomputer sa sala
"Yes dad!" - Lein
Naupo na silang lahat para sa pagkain ng almusal nakangiti naman ang lahat habang nakatingin sa bawat isa habang si leigh naman ay nakapukos lamang sa pagkain niya
"Ehm leigh papasok ka ba ngayon sa company mo?" - Dad
"Yes dad why?" - Leigh
Nagkatinginan naman si lola glor, mr walton, mrs walton at lorie kung paano ito kumbinsihin na wag muna pumasok ngayon
"Ah eh leigh may gagawin kaba sa company mo?" - Mrs walton
"Wala naman mom" - leigh
"So pwede palang hindi ka pumasok" - Dad
YOU ARE READING
YOU'RE THE REASON
FanfictionThe pain of unrequited love due to family pressure #Taglish story