SATIRLAR ARASI AŞK

15.Bölüm 💙

Bu bölüm kendini yalnız hisseden kızlarıma gelsin. 💙

hepinizin en çok sevildiği yerde çiçekler açmanız dileği ile...

Instagram dan beni takip etmeyi unutmayın 
hesap adı: catlakyazarr

İyi okumalar 💋

Bu sefer ilk önce çeneme sulu bir öpücük kondurmuştu. Daha sonra boynuma yönelir iken bir inleme daha firar etti ağzımdan...

Ben biraz daha böyle devam ederse, kendimi kaybedecektim.

Durmam gerekiyordu ama içimde ki şehvete mani olamıyordum.

Boynumdan göğüslerime doğru giderken geçtiği yolu öpmeden bırakmıyor idi.

Bedenim ona doğru kıvrılır iken durmamız gerektiğini biliyor ama bir şey yapamıyordum.

Dur dedim kendime zor da olsa dur. Yoksa pişman olacağım bir şey yapacaktım.

Göğüslerimi avuçlar iken emmeye başlaması ve dil darbesi ile aklımı yitireceğimi sandım. Ağzımdan kısık kısık inlemeler kaçırırken, kendim den utandım.

Sonunda bir yerlerden bulduğum son akıl kırıntım ile " Dur, lütfen..." demiştim. Sözlerim ile anında dururken bana baktı.

Yüzüne bakarken geri çekilmesini bekledim ama o tam tersini yaparak daha da yaklaştı. Elleri kalçalarıma kayarken bir anda kavrayıp sıktı.

" Ahh... Siktir." Demekten kendimi alamazken kafamı duvara yasladım.

Dudakları dudaklarıma sürterken o yakıcı sesi ile " İtiraf et, telefonda ki kişi sensin. Bu kadar ateş bir günde yanmaz. Sensin o Züleyha.: diye fısıldadı.
Aklım devre dışı olduğu için ne demem gerektiğine dair hiç bir fikrim yoktu. Son gücüm ile " Hayır..." diye fısıldadım.

Son gücüme kadar inkar etmek istiyordum. İtiraf edersem bu büyü bozulur diye korkuyordum.

Üstümde ki yükü azalırken geri çekildi. " Peki öyle ise seni evine bırakayım. Geç oldu annenler merak etmesin. " sözleri titreyen bacaklarımı harekete geçirip ona doğru titrek bir adım atmamı sağladı.

Kendimden emin bir ses ile " Merak etmezler." Demiştim.

Delici bakışları sürekli üstümde gezerken, sözlerim ile bakışları yüzümde sabitlemişti.

Yutkundu. Boğuk sesi ile " Emin misin?" Diye sordu.

Başımı sallarken " Eminim, evden kaçtım. Haberleri yok ki merak etsinler." Dedim bir çırpıda...

Şey sanırım bu da söylememesi gereken bir şey idi. Lanet çenem.

Daha demin ki halimiz aklıma geldikçe istemsizce dudaklarımı yalamaktan kendimi alamıyordum.

Hakan dudaklarıma bakarken tek kaşı havalandı. Sesi ürkütücü derecede sert çıkarken " Şunu yapmayı kes." Diye ikaz etmişti.

Korkumdan sadece başımı sallamakla yetinmiştim. O bana arkasını dönüp koltuklara adımlar iken bende arkadından gitmek için bir adım atmıştım ki hızla arkasını dönmesi ile korkuyla kalakaldım.

Bir iki adımla yanıma hızla varır iken kafamı öyle bir tutup kendine bastırmıştı ki adımı unutmuştum. Kim olduğumu...

Dudaklarımı sömürürcesine öperken iç çekmesi, beni daha da tahrik etmişti. Bedenlerimiz bir bütünken kendimi daha çok sertliğine yasladım. Elleri kalçam da ve bacağım da gezerken geri çekildi.