BÖLÜM 16.

399 45 7
                                    

Selam arkadaşlaaar iyi ki varsınız gerçekten, iyi ki yanımdasınız ve bana destek oluyorsunuz...

Yeni bölüme geçelim o zaman...

Öptüm sizleriii iyi okumalar..

************

Akından aldığım bilgilerle yola çıkmıştım. Çox heyecanlıydım. Acaba ne tepki vereceklerdi? Sevinirler benceee

Ama Akın işler karışık dedi. Bir tarafdanda kafamda ne ola bileceği hakkında teoriler geçiyordu.

Neyse gittiğim zaman öğrenicem.

Taksi şöförünün sesiyle kendime geldim. " Abla vardık biz, incen mi? "

Daldığımı farkdip özür dileyerek borcumu ödeyip indim arabadan. Şöföründe valizimi indirdiğini gördüm. Teşekkür etdiğimde yoluna devam etti.

Bir süre arkasından baktıktan sonra kendime gelerek etrafı incelemeğe başladım.

Çok rengareng cıvıl cıvıl bir mahalleydi. Adı gibii Cennet Mahallesiydi.

Karşısında durduğum eve baktım. 2 katlı ama mansarlı, bahçeli bir evdi.

Kapının girişinde çok güzel çiçekler vardı. Papatyalar daha çoktu.

Hafiften gözlerim sulanmaya başladı. Küçük adımlarla kapıya doğru yaklaştım. Giriş kapısını hafif itmekle açık olduğunu fark ettim.

Ev giriş kapısından biraz uzaktaydı. Burdan bahçeye de giden bir yol vardı.

Kulağıma gelen seslerle bahçeye doğru yürümeye başladım.

Abimler bahçede kavga ederek oturma düzeneği kuruyordu. Daha doğrusu kurmağa çalışıyorlardı.

Annemin sesiyle evden bahçeye açılan balkona baktım. Annem elinde bez ve süngerle durmuş abimlere bağırıyordu.

"Çocuklaaar yeter artık kavga etmeğin, ben söyledim birini çağıralım yapsın işte. Ne diye izin vermediniz ki, alın işte yapamıyorsunuz."

Abimlerin suratlarının düştüğünü uzaktan da olsa görü bildim.

Onları bu durumdan kurtarmak için yavaş yavaş ireliğe doğru biraz daha yaklaştım.

İlk beni gören annem oldu.

"Kıı..kı kızım..m" diye fısıldamasıyla abimler ne olduğunu anlamadı. Annemin baktığı yöne doğru bakmalarıyla onlar da adeta şok oldu.

Annemin bayılmasıyla dikkatler ona toplandı.

Ben korku ve telaşla yanına koşarak "Hiii annemmm bayıldııı, abi yardım etsenizeee" diye seslendim onlara. Ama hiç biri kıpırdamıyordu.

Niye böyle bakıyorlardı ki...

Aa evet ben konuşmuştum ve onlar buna şaşırmıştılar. Ama şimdi sırası değildi.

"Abiler hadi gelin şimdi sırası değil sonra anlatırımmm, hadi gelin ve yardım edinn." Biraz daha yüksek sesle söylememle kendilerine gelir gibi oldular.

İlk Ayas abim koştu ve annemi kucağına alarak içeri geçti. Bizde arkasından.

.....

Şimdi de her kes koltukta oturmuş annemin uyanmasını bekliyorduk.

Babamla Akın hariç her kes burdaydı.

Kimse konuşmamıştı geldiğimden beri. Şoke olmuştular sanırsam.

Annemin kıpırdamasıyla yanına yaklaşarak biraz eğilip ellerini tutdum.

Gözlerini açıp beni görmesiyle abinlere baktı "Hayal görmüyorum di mi çocuklar. Kardeşiniz, can parem burda. Yoksa yine rüya mı görüyorum ben.." diye hızlı hızlı konuşmaya başladı.

Abimlerden önce ben konuştum küçük bir tebessümle "Annemm, ben burdayım, geri döndüm ve hep burda kalıcam. Rüya değil, hayal değil. Ben burdayım gerçekten. Çok üzgünüm ama kendimi iyileştire bilmek için mecburdum buna. Yoksa bende sizi özledim hemde çoook" diyerek sarıldım.

İlk başta elleri yana düşsede şoku atlattıktan sonra sınsıkı sarıldı ve ağlayarak kulağıma "Güzel kızımm benimm, annecimm bu günü ne kadar hayal ettim bilemezsinn. Senin konuştuğunu, geri döndüğünü kaç defa rüyamda gördüğümü... Annecimm, güzelim benim bir daha hiç bir zaman izin vermeyeceğim gitmene, bizden ayrı kalmana bu sondu ve bir daha hiç olmayacak. Kızımı yeni bulmuşken zaten çok ayrı kaldık bir birimizden." Diyerek hem ağladı, hem sarıldı. Arada saçıma küçük öpücükler kondurdu.

Çok çok özlemiştim.

Dışardan "Ya bu kapıyı niye açmıyorsunuz ki, hem bakkala gönderiyorsunuz alış verişinizi yaptırıyorsunuz, hem de elim kolu gelmişim kapıyı açan yok " diye söylenerek içeri giren Akınla bakışlar ona yöneldi.

Başını kaldırıp her kesin ona bakmasını gördüğü gibi "Ne ne bakıyorsunuz, en küçük benim diye niye her yere ben gitmeliyimki. Abla sende hoşgeldin bu arada" diğerek mutfak olduğunu düşündüğüm yere doğru gitti.

Sonra olayı daha yeni farketmiş gibi hızla geri döndü ve tekrar baktı.

"S****r"



BÖLÜM SON

******************

Evet canlar bitti bölüm yorumlarınızı ve fikirlerinizi bekliyorummmm

Hoşça ve sağlıkla kalınnn

Öptümmmm🫠🫠🫠


Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 18 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Sessiz SuskunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin