Sessiz Suskun

BÖLÜM 14.

Selam çiçeklerimm. Onların Ayperi'si varsa benimde sizlerimm varr.
Yine geç geldi bölüm ama sınavlarım vardı özür dilerim.
Hepsi bitdi çok şükür. İyi de geçtii söyleyeyimm. Çok zekiyimm lann🤭.
Tamam yeter bu kadar şımarmak. Yine de özür dilerim sizi beklettim bu kadar.
Hazırsanız bölüme geçelimm🤗🤗🤗.

*************

Çiçeğimm nereye kayboldun güzel kızım benim...
Umarım başına bir şey gelmez...

Ayperi'den

Babamların beni bulup eve getirmesiyle birlikte hemen odama çıkıp sıcak duşa girib yatağıma atmıştım kendimi. Aşağıda kimsenin yüzüne bakmamıştım.

Şimdi ne olacak diye düşünüyorum. Nasıl hissediyorsun diye sorarsanız kocaman boşluk var içimde. Yoruldum galiba.

Sırlardan, bilinmezlikten, ailemden, ailem bildiklerimden.

Hep dışlandım konuşamıyorum diye. Şimdi konuşa bileceğimi öyreniyorum.
Hep eski ailem beni sevsin istiyordum. Şimdi bana katilmişim gibi baktıklarını öğreniyorum.

Sahi ben katilmiydim? Neye göre, kime göre? Kim bunun kararını veriyor ki?

Bir çocuğu katil olmakla suçlamak, çok büyük bir iddia değil mi?

Peki ben katil sayılır mıyım?

Hayır ben katil değildim. O benim kardeşimdi. İkimizde çocuktuk.

Peki şimdi yaşasaydı basıl olurdu? Eski ailem onun kadar beni de severler miydi?

Acaba bana benziyo muydu? Ama hayın benzemez biz gerçek ikiz değildik ki. Sadece huyu benzeye bilirdi.

Gerçek ikiz,evet birde onlar vardı. En büyük abi ve ikizim. Onlar bana benziyo mutdu acaba? Beni severlermi öğrendiklerinde? Bir kardeş isterler miydi?

Yoruldum ben valla yoruldum. Beni severler mi diye düşünmekden bıktım.

Şimdi ne yapıcam ben?
Keşke bir şey olsa her şeyi unutsam. Hiç hastalığım olmasa, ailemle mutlu olsam, sıcak bir yuvamız olsa, ben eski gülüşümü geri kazansam.

Ama bunlar sadece hayalden ibaret.
Bunlar için yine savaşmam lazım.

Karar verdim ben mutlu olmak istiyorum. Ama yalnız değil ailemle birlikte.

Affedexektom hepsini ama bütün gerçekler karşılığında.
Eğer bir hayata başlayacaksak bu yalansız olmalıydı.

Tedaviyi de kabul edecektim. Zaten 18 olunca olucakmış. O zamana kadar üniversiteye bile giderim. Sahii üniversite vardı di mi. İyi çalışmam gerekiyo sınavlarada.

Kendi ayaklarım üzerinde durmayı başarmalıyım.

Kendimle gurur duymalıyım her şeye rağmen.

Bi anlık gaza gelmeyle kalkıp çalışma masama oturdum. Matematik kitabını açmamla yapamadığım soruyla bakışmam saniyekerimi aldı.

Off yine olmayacak galiba.

Bi insan niye matematikte bu kadar zor sorularu neden sorar ki?

Bu olaylar olmadan derslerim çok iyiydi. Okul birincisi olurdum hep. Öğretmenlerim de hep severdi beni.

Bu yılda öyle olur umarım.

Sabah saatlerii (Bendenizdenn)

Sabah sofra da bir curcuna vardı. Ayperiye nasıl davranıp, iletişim kuracaklarını bilmedikleri için onu uyandırmaya kimse gitmek istemiyordu.

Ama Ayperinin onları affetdiğini bilmiyordular.

Merdivenden gelen seslerle masada sesler kesildi.

Ayperi güler yüzüyle önlerinde belirdi. Ve "Ben artık mutlu olmak istiyorum ailemle, tüm gerçeklerle, yalansız, sırlar olmadan bi hayat yaşamak istiyorum. Eğer olur derseniz sizi affedebilirim. Ama yok olmaz derseniz üniversite için yurtdışına giderim. Yüzümü bile göremezsiniz." Sona doğru ciddi bir ifadeyle konuşmasını bitirdi.

Aile nasıl tepki vereceğini bilmiyordu. Daha söylenmesi gereken çok şey vardı.

Aykut bey boğazını temizleyerek "Kızım çok doğru söyledin ama bazı şeyler hemen birda ayaküstü söylenecek şeyler değil. Bu akşam dışarda yemek yiyelim. Kuzenlerin ve ortaklarımızın çocuklarıda gelir hem gelmek istiyordular iyi olur. Hemde bu konu hakkında konuşuruz. Olur mu? Hemm o son söylediğinde neydi. Biz asla izin vermeyiz senin bizden uzağa gitmene. Babayım ben baba. KIZ BABASII. Duymiyim öyle şeyler. Daha yeni bulmuşken yavrumu kaybedememm." Diye sofradan kalkmıştı.

Benimde tadım kaçmıştı doğrusu. Haksızlık etmiştim. Benim nasıl ailem olmadıysa onlarında kızı olmamıştı.

Biraz daha empati kura bilirdim belki.

Bu akşam ki yemekten sonra her şey yoluna girecekti inanıyorum tüm kalbimle.
Hayata güzel taraftan bakmaya başlıyorum. Kendimi değiştirmeye çalışıyorum.

O hapis hayatından kurtulup bambaşka özgür, korkusuz, çok güzel kahkahaları olan Ayperi Nur Korkmaz olmak istiyorum. Ve olucam.

Her şey güzel olucak. Ben inanıyorum💪🏻.

BÖLÜM SON

**********

Bende inanıyorumm kuzucuklarım. E bu kızda mutlu olmayı hakediyo de mii.

Bölüm kısa oldu di mi.
Vakit buldukca yazmaya çalışıyorum.
Yaz aylarına girmiş bulunmaktayız. Sıcakta kavruluyorum amaa hala pes etmedim. Kurslara gidiyorum. Geleceğim için önemli.
Her şey güzel olacak bende Ayperi Nur gibi inanıyorumm aşkomlar🤭.

Öpüldünüss😘