Yazardan
Eve geldiklerinde,jin hemen odasına geçmişti. Namjoon'da koltuğa oturup,kafasını arkaya yasladı. Aklına bu koltukta yaşananlar geldiğinde sırıttı ama duyduğu sesle irkildi.
"Neye sırıtıyorsun kendi kendine?"
"Hiç dedektif,sadece bu koltukta yaşananlar aklıma geldide"
Biliyordu utanacağını,bu yüzden bilerek söylemişti. Jin hemen gözlerini kaçırmıştı tabii,namjoon'un tekrar konuşmasıyla zorlukla baktı gözlerine,kalbi yine hızlanmış,zor nefes almasına sebep oluyordu.
"Yanıma otur"
Gözleri kırmızıya dönerken,Jin ikiletmeden yavaşça yanına oturdu. Karşısındaki kırmızı gözlere bakmaya,cesaret edemiyordu. Namjoon ise jin'in gözlerinin em derinine bakıyordu,elini çenesine doğru getirip,fazla baskı uygulamadan kendine bakmasını sağladı.
"Jin,sana bağırdığım için özür dilerim gerçekten!?"
"Joon,neden böyle garip davranıyorsun? Çözemiyorum işte,benide anlasana biraz! Yeter çok yoruldum artık!!"
Jin'in bir anda ağlamaya başlamasıyla,namjoon ne yapacağını şaşırdı. Haklıydı,ne dese haklıydı. Biraz daha jin'e doğru yaklaşıp,sıkıca sarıldı.
"Tanrım! Özür dilerim,Özür dilerim! Haklısın"
^^^^^^^^^
2 gün sonra
Jin evden çıkıp arabasına bindi. Dün gece aklına bir şey gelmişti. O kaydın devamını tam izlememişti. Ve yine tekrardan,aynı binaya geldi. Bina yöneticisinden izin alıp,kameraların bulunduğu odaya girdi. Kaydı açıp bir süre ilerletti,o gözleri gözükmeyen adamın,bir kaç saniyeliğine beyazlıkları kayboluyordu.
"Siktir! Tanrım hayır olamaz böyle bir şey!? Lütfen lütfen yalan olsun!"
Gördüğü kişi namjoon'du. Dualar etmeye başladı. Bu olanların hepsinin,yalan olması için. Fakat doğruydu. Elbet bir gün öğrenecekti bunu,nasılsa doğrular elbet gün yüzüme çıkacaktı.
Bir kaç dakika öylece durdu.
Ne yapacağını,nasıl davranması gerektiğini düşündü. Bir anda fevri davranırsa,olaylar çok karma karışık ilerleyecekti.Yerinden yavaşça kalkıp,yürümeye başladı. Binadan çıktığında,çaprazındaki eve baktı. Adımlarını o yöne çevirip hızlı bir şekilde ilerledi,kapısının önünde durdu. Kapı dört defa zincirlenmiş ve iki kilit takılmıştı.
Biraz yana doğru ilerleyip camın önüne geldi ve içeri öyle baktı. Herşey yerli yerindeydi,sanki hiç birşey yaşanmamış gibi. Biraz daha baktıktan sonra arkasına döndü ve arabasına doğru ilerlerdi...
Bir süre sonra eve vardığında,fazlasıyla yorgun hissediyordu,hemen geçip uyumak istiyordu. Tabii uyuyabilirse. İçeri girdiğinde,direkt mutfakta gördüğü namjoonla olduğu yerde kaldı. Evden çıktığını zannediyordu.
Gelen sesle,namjoon arkasını döndüğünde,gülümsedi.
"Hoşgeldin dedektif,nerdeydin?"
Jin hâlâ olduğu yerde durmuş öylece bakıyordu. Sorduğu soruyuda garpsemişti.
"Hoşbuldum,öyle dışardaydım"
"Emin misin?"
Yine aynısı oluyordu işte,namjoon yine garip sorularına başlamış,garip davranıyordu.
"Evet"
Dedi jin kesin bir dille. Namjoon yan bir şekilde sırıtıp,pişirdiği yemeğe baktı.
"Aç mısın?"
"Yok,sağol"
Namjoon tek kaşını kaldırıp,sorgular biçimde sorunsunu sordu;
"Dışarda mı yedin?"
"Hayır,evden çıkmadan bir şeyler yemiştim. Neyse ben uyuycam,sana afiyet olsun"
"Sağol"
Jin odasına doğru ilerleyip,yam kapıyı açtığında,namjoon'un sert sesini duydu.
"Birşey mi gördün!?"
Geri dönüp,koridorun sonunda durdu.
"Ne saçmalıyorsun yine!?"
Jin'in ani yükselen sesiyle birlikte,namjoon elindeki kaşığı sert bir şekilde bırakıp jin'e doğru hızlı bir şekilde ilerledi.
"Ne gördün söyle!?"
"Ban yine saçmalıyorsun,dışardaydım,sadece hava almak için çıktım!"
"Yalan söylemeyi kes artık! Ne gördüm söyle!?"
"Asıl sen yalan söylemeyi kes! Sen yaptın,o diğer adam hepsi bir oyundu değil mi!?"
"EVET OYUNDU HEPSİ! SADECE SANA AŞIK OLDUĞUM İÇİN ÖLDÜRDÜM O SİKİĞİ!"
"Ne!?"
"Evet,sırf seni ondan kıskandığım için"
"Doğru muydu yani düşündüklerim! Tanrım!"
"Ne düşündün bilmiyorum dedektif ama doğru"
Jin'in bir anda söylediği kelimelerle,namjoon'un kalbi sızladı.
"Görüşmeyelim bundan sonra,istemiyorum"
Namjoon olduğu yerde durdu. Yanlış mı yapmıştı? Bu cümleyi duymak,neredeyse içinde bir ateş oluşturmuştu. Hâlâ yanıyordu, cayır cayır! Hüzün dolu gözlerle sevdiğinin gözlerine baktı. Böyle mi bitecekti? Böyle mi ayrılacaklardı. Zaten hiç birleşmemişlerdi ki ayrılabilsinlerdi değil mi?
Olmamıştı işte,demek ki bazı söylenen yalanlar,kötü sonlar doğurabiliyordu. Şimdi olduğu gibi.
Evett,diğer bölüm final!!!
Hemen yeni kitabın bölümleri gelecek,finalden sonra. Bu arada yeni kitabın fotoğrafını buraya atıcam.
Namjinle kalınnnnnn 💙💙💙
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DETECTIVE × DEVİL
FanfictionBir dedektif ve bir şeytan "Ahh,ahh ahh!" "İnle küçüğüm,adımla inle!" "Ahh-joon-ahhh"