DETECTIVE × DEVİL

5.BÖLÜM:ETKİLENMİYOR MUSUN?

Jin'den

Son söylediği cümle ile olduğum yerde kaldım.

"Ne?"

"Evet,bence beraber çalışmalıyız,yardımım dokunmuyor mu?"

"Evet,teşekkür ederim ama etik olmaz ve bu alanda çalışmıyorsunuz"

"Hallederim"

"Hm?"

"Sadece bekle"

Daha fazla umursamayıp,arabaya bindim. Zaten halledemez. Oda arabaya bindiğinde,çalıştırıp eve doğru sürmeye başladım.

"Nereye gidiyoruz,dedektif?"

"Evime"

"Oww,eve mi? Ne yapıcaz peki?"

'Sen ciddi misin' der gibi ona bakıp,tekrar önüme döndüm.

"Saçmalama,bir kaç birşey almam lazım!"

"Peki,dedektif"

Derin bir nefes alıp,ışıklarda durdum. Kafamı yan tarafa çevirlemle,Joon-Seo'yu görmem bir oldu. Hemen kafamı önüme çevirip,parmaklarımı direksiyona vurmaya başladım.

"Jin?"

Siktir!

"Joon-seo?"

"Bakıyorumda hemen alıştınız,kaç saat?"

"Ne sikim saçmalıyorsun sen!"

"Hey dedektif,sakin ol"

"Nasıl sakin olayım!"

"Hmhm,sakinleştirsene hadi"

"Sen çeneni kapatmaya nedersin,piç kurusu!?"

"Sen kessene sesini!"

"Bak dostum,gerçek yüzümle karşılaşmak istemezsin değil mi?"

"Yaa yeter!"

Bağırdığımda,ikiside susmuştu. Tanrım! Biz şu an gerçekten arabanın içinden kavga mı ettik?

Sonunda yeşil ışık yandığında,sonuna kadar gaza bastım.

"Hey dedektif,yavaş ol biraz"

Dalga geçer gibi söylediği cümleyi takmayıp,eve kadar son gaz gittim...

Eve geldiğimizde arabadan indim.

"Bekle biraz,hemen gelicem"

"Peki,dedektif"

"Adım Jin,SeokJin"

"Kim Namjoon"

"Memnun oldum"

"Bende,hemde fazlasıyla"

Küçümser  bir bakış atıp,eve doğru ilerledim. Kapıyı açıp hemen bir-iki tane silah birde yardım çantası alıp geri çıktım.

Arabaya bindiğimde,bana garip bir şekilde bakıyordu.

"Ne oldu?"

"Benden,etkilenmiyor musun?"

"Hayır tabii ki,neden etkileniyim?"

"Hiç,herkes beni görünce etkileniyorda o yüzden?"

"Ben herkes değilim"

Namjinle kalınnnn 💙💙💙