Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
“Roller ve maskeler. Bir kaç sayfa senaryo.”
Cevap mı istiyordu? Peki ben soru istiyor muydum hiç sormuş muydu? Dengesiz herifin tekiydi. Tüm bildiğim buydu. Ha bir de biraz kapalı kutuydu. Kapağı biraz açabilirsem her şey basitti. Belki de biraz uğraşmam gerekecekti. Belki de ona yanlış yaklaşıyordum. Daha farklı yaklaşmam gerekirdi. Onu içten avlamalıydım. Düşmanı yakın tutmalısın. Onu yakın tutmalıyım. Tıpkı onun yaptığı gibi.
Tıpkı bize yapıldığı gibi.
"öyleyse bana ne istediğini söyle de kurtulayım yüzünü görmek zorunda kalmaktan." dedim nefret edercesine. Edercesine değil, ederek.
"Basit. İşime yarayacak birkaç cevap." dedi üstünkörü, sanki ben sorgu altına tutulmak istiyordum gibi. Hükmedercesine bir tavrı vardı. Sanki göklerin kralıymış gibi.
"Peki ya ben bana soru sorulmasını istemiyorsam?" hep onun dediği olacak gibi bir evren yoktu. Ya ben istemiyorsam. - ki ben istemediğim hiçbir şeyi yapmam -
Bekle. Ve izle.
Sigarasını söndürüp bana döndüğünde kapıya doğru ilerleyerek konuştu bir yandan. "Ben soracağım ve sen cevaplayacaksın."
"Sorda cevaplayayım ve bitsin bu oyun artık. Başımı ağrıtıyorsun." bir elimle alnımı ovuştururken konuştum. Başımı ağrıttığı doğruydu. Ve artık sabrım tükeniyordu. Bu yüzden onu başımdan ediyordum.
Geçip tam önümdeki ahşap sehpanın üzerine oturduğunda dirseklerini dizlerine yasladı ve bana doğru eğildi durduğu pozisyon yüzünden. Ben de aynı onun durduğu şekilde kolumun dirsekten aşağı kısmını dizlerime yaslayıp olduğum pozisyondan dolayı öne eğildim. Aramızda bir adımlık mesafe vardı. Sigara kokusunu alabiliyordum. Ama daha yoğun bir nane kokusu geliyordu burnuma. Naneli sakız falan mı çiğniyordu bu?
Çarklar dönüp duruyor.
Gözleri kapkara, hatta o kadar kara ki, kendi yansımamı bile görebiliyordum. Etraftaki tek ışığın şöminenin yaktığı ateşinden çıkan kızıllıklar olduğu gerçeği yüzünden o da tam o ışığın önünü koca bedeniyle kestiğinden dolayı benim tüm ışık kaynağım gövdesinin etrafından yayılan loş kızıllıklardı. Böyle bakınca gerçekten cehennemden yeryüzüne inmiş ve bir insanın kılığına girmiş bir şeytan gibi gözüküyordu. Fazla tehlikeli bir havası vardı. Sanki seni her an baştan çıkarabilirmiş gibi. Sanki seni her an ters köşe edebilirmiş gibi. O kesinlikle güvenmemeniz gereken bir adamdı. Ya da her neyse.
Çark durdu. Beyaz bir ışık belirdi. Bir eğlence partisi binası.
"çalıştığın kuruluş, neydi ismi?.." ismini biliyordu sadece boşu boşuna uğraşıyordu işte benimle.
