Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"İçindeki şeytandan kaçamazsan, günün sonunda kendini onun yerinde bulursun, ya da onu avlarken"
🌪️
"Hem de fazlasıyla." Dedikten sonra pansuman çantasından gerekli her şeyi çıkardığım gibi kolundaki kurşunu çıkarmaya başladım. Her hareketimde alttan yukarı bakışlarımı yöneltiyordum ona ama yüzünde mimik oynamıyordu neredeyse. Kendini fazlasıyla zorluyordu. Bana zevki tattırmamak içinse bu çabası hiç gerek yoktu aslında.
"Benim için kendini bu denli zorlaman gözlerimi yaşarttı desem yalan olur biliyor musun?" Dedim alaycı ses tonuyla. Belki de bu şekilde onu sinir edersem kendini zorlamaktan vazgeçer ve asıl acı çekişini tanık edebilirdi beni.
İki kez vurmuş olduğum sağ kolu koltuğun üzerine çıkarıp bıraktığı kapüşonlusunun üzerindeydi ben de tam sağında oturmuş başımı yarasına eğmiş ve sadece yaraya odaklanmıştım ama tabii ki bir gözüm hep onun üzerindeydi. Kim olduğunu bile bilmiyordum üstelik.
"Kendini o kadar değerli görmen de boktan bir yalandan fazlası olmazdı zaten." Diyerek üste çıktığını falan mı sanmıştı bana kendimi değersiz hissettirebileceğini düşünerek? Komikti. Ben bu tarz cümleleri çoktan aşmıştım.
Yarasına aniden sertçe hiç acımadan bastırıp bakışlarımın hedefini ona çevirdim. "O yollara girmene hiç gerek yok, ben çoktan aştım kendimi." Dedim ciddi bir ifadeyle.
Oysa gözlerini kapatıp başını koltuğa yaslayıp dişlerini sıkıyordu. Biraz daha sıkarsa kırılabilirdi belki. Bir anda camdan kendi yansımam takıldı gözüme. Yüzümde acımasız bir sırıtma vardı. Onun acı çekişini izlemek istemsizce güldürmüştü beni. İçindeki şeytandan kaçamazsan günün sonunda kendini onun yerinde bulursun. Cümleler kulaklarıma lanetli bir büyü gibi fısıldıyor, gözlerimi kapattığımda tam önümdeki karanlığın içerisinde kendini belli ediyor ama beni asla yalnız bırakmıyordu.
Ben tekrar yarasına dönmüşken bir anda yüzüme vuran sigara dumanı başımı kaldırıp ona bakmamı sağladı. Yüzüme vuran sigara dumanı. Boğuk, koyu halkalar halinde olan sigara dumanı yüzümü genişleyen halkalarının arasından geçirip gittikçe yok oluyor. Öylesine bir duraksıyorum sadece. Bir şey düşüyor gibi oluyor aklıma ama sonra başımı eğerek tekrar yaraya odaklanıyorum.
Kurşunu oradan çıkarıp yarayı dikerken de izliyorum yüzünü ama kendisini sıkıyor. Bana bu zevki yaşatmamak için canını ortaya koyuyor adeta. Gelecek sefer onu daha acıtacak yerinden vurmalıyım. Koluna kurşunu sıkarak ona iyilik bile yapmış olabilirim. Tabii ki de dayanabileceği türden acı olacaktı bu.
