Bunu yaptığıma inanamıyordum. Bana kardeşim demekten başka bir şey yapmazken İlke'ye gülmüş, antrenman boyunca onunla konuşmuştu resmen. Gözlerim dolarken iki gün önce deli cesaretiyle aldığım yedek telefonu açtım. İçinde yeni bir simkart olduğu için çekincem yoktu, ama bir saniye daha ona yazıp gerçeği öğrenmezsem kalbim ortadan ikiye çatlayacaktı. Hızla 'Sarışınım' a tıkladım.
0532...:
Ne dedi İlke bu kadar gülünecek?
Bana tebessüm bile zor gelirken niye kahkaha attın ona?
Sarışınım:
Yanlış oldu galiba
0532...:
Oldu.
Aşık oldum yanlışlıkla sana
Sarışınım:
Sizi tanıyor muyum?
Numara kayıtlı değil de
0532...:
Ben seni tanıyorum
Sen körsün bana karşı genelde
Tanımıyor sayabilirsin kendini yani
Sarışınım:
Hayranım falansın her halde,
Onur duydum ama numaramı nerden buldun
0532...:
Sana çıkan her yol mübah diye aşırdım birinin telefonundan
Konuyu değiştirme neden güldün İlke'ye
Sarışınım:
Kamptayız biz sen nasıl gördün onu
Numaramı siler misin
0532...:
Ben görürüm
Gerçekten cevap vermeyecek misin?
Kalbim çok kırıldı biliyor musun?
Sarışınım:
Yapabileceğim bir şey yok.
Rahatsız etmeye devam edersen engelleyeceğim
0532...:
Beni durduracağını düşünüyorsan engelle
Zaten görmediğin birini engellesen ne engellemesen ne
Görüldü. (19.48)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hedef / Mert Günok
Fanfictionİkizim tam bir salaktı. Önüne gelene abi diyordu. Sürekli Arda'nın dibinde dolaştığım için tanıştığı herkesle tanışan, kime ne diyorsa o şekilde geri seslenen benim içinse hayat çok zor değildi. Başta değildi. Mert'le tanışana kadar değildi. İnsan...
