Bal

0.7

𐙚

B.

"Semih lütfen bir dakika dinler misin?" Yalvaran ses tonumla konuştuğumda koridorda yürümeye devam eden Semih birden adımlarını durdurup bana döndü. "Ne var Alper? Bu sefer nasıl canımı yakacaksın? Ağzımı yüzümü mü dağıtacaksın? Günlerce sargı ile gezmeme mi neden olacaksın? Öbür ayağımı mı inciteceksin? Yoksa bu sefer farklı planların mı var?"

Teneffüs olduğundan dolu olan koridorda yükselen sese herkes odaklanmıştı. Piçlere eğlence çıkmıştı. Gözlerimi yumdum,doğru özür cümlesini bulamıyordum. İlk özürüm değildi, ayakkabısını aldığımı öğrendiği günden itibaren özür diliyordum. Kerem haklı çıkmıştı, gerçekten pişman olacağım bir şey yapmıştım.

Karşımda ki sarışında da resmen keçi inadı vardı. Günlerdir köpek gibi peşindeydim. Çikolatalar, çiçekler,notlar,hediyeler derken yapabileceğim birşey yoktu. Defalarca özür dilemek harici.

""Ne oldu? Bulamadın mı diyecek bir şey? Sen hayatımda tanıdığım en kötü insansın." Hızla yanıma adımladı,gözlerinden taşan yaşlar kalbime damlıyor gibi hissetmiştim. Güçlü olduğunu düşündüğü yumruklarının hedefi göğsüm iken kesilen nefesi ile bağırmaya devam etti.

"Sen benim hayalimi elimden aldın Alper. Sana hiçbir zararım dokunmamasına rağmen hemde. Neden yaptın? Zevk mi alıyorsun acı çekmemden? Ben senin yüzünden final maçına çıkamayacağım biliyor musun? Bir yıldır canla başla hazırlandığım kupaya yararım dokunmayacak. Umrunda değil hiçbiri, biliyorum. Çünkü sen sadece kendini düşünen bencil piçin tekisin. Bundan sonra asla yüz yüze gelme benimle. Sikik özürlerinde umrumda değil anlıyor musun? Rahat bırak artık beni. Dayanamıyorum daha fazla."

Yumrukları durduğunda etrafına baktı,bizi izleyen bir sürü öğrenciyi gördüğünde hızlanan nefesleri ve titreyen elleri ile merdivenlere koştu. Bir tür kriz geçiriyordu. Yine, benim yüzümden.

O giderken tutamamıştım,beni görmezse daha iyi olurdu belki. Dediği şeyler kalbimi sızlatırken gözümden firar eden yaşa engel olamadım. Ağır adımlarla sınıfıma adımlarken aklımda sadece o sarı çocuk vardı.

Sıraya geçip oturduğumda dersi siklemeyecek kadar sinirim bozuktu. Telefonumu çıkarıp gruba girdim.

𔓘

Hâlâ isim bulamadık 😜
Katılımcılar
Çikom 🔥,Merih, Kenan,Bertuğ,
Altay,Hakan,İsmail,siz.

Barış
arkadaşlar nolur affedin beni 🤚

Çikom 🔥 kişisini gruba eklediniz.

Barış
kerem nolur bak artik yuzume
yemin ederim pişmanım nolur
Görüldü.
off çocuklar lütfen ama
kerem çocukluk arkadasina mi tercih
edeceksin yeni tanidigin birini?

Çikom 🔥 yazıyor...
Çikom 🔥 çevrimiçi.
Çikom 🔥 yazıyor...

Kerem
Sen benim çocukluk arkadaşım olsaydın
etmezdim Barış. Ama değilsin,sen
kimse üzülmesin diye uğraşan,
yürürken yerdeki böcekleri ezmemek için
başı eğik yürüyen çocuk
değilsin. Evet büyüdün bunları yapmazsın
artık ama benim demek istediğim bu değil.
Cok degistin barış,sen o
tanıştığım çocuk değilsin
Emine ablanin ölümunden sonra
güçlü durmak için kendine duvarlar
ördun ve o duvarları asmamiza izin
vermiyorsun. Barış hepimiz üzüldük
evet senin annendi en çok sen üzüldün
biliyoruz ama baban,ablan,ben,digerleri
hepimiz yanında olmaya calistik. Sen bizi
elinin tersiyle ittin baris. Biliyor musun
Semih'in annesi de ölmüş ama
onun her isteğini yapan babası,omzunda ağlamasına izin veren ablasi yok.
Aksine ona kusurmus gibi bakan bir babası ve abisi var. Hiç anne sevgisini tatmadan
büyümüş ama kimseye sevgisizligini yansitmamis,kendini kanitlayabildigi tek şey voleybol iken sen bu şansını aldın
onun elinden. Sana diyeceğim daha
çok şey var ama hepsini yutacagim. Geçen yillarin hatrına. Hatalarını anlayıp,benim tanıdığım barışa dönene kadar konuşmayalım.

Çikom 🔥 gruptan ayrıldı.

Barış
ben bilmiyordum bunu gerçekten
kerem,sadece o çocuğun
sinirli tavırları,ona dediğim şeylere verdiği
dik cevaplar çok hoşuma gitti.
Neden bilmiyorum ama sizden sonra gerçekten
gülmeme sebep olan tek kişi.
haklısın dediklerinde.
Kendimi düzeltmek için elimden
geleni yapacağım.

Merih
hakan düşündüğümü sende
düşünüyor musun?

Hakan
evet :)

Barış
anlamadim ne düşünüyorsunuz

Hakan
hiiiic öğrenirsin yakinda

𔓘

Merih ve Hakan'ın dediklerinden bir bok anlamadan telefonu kapattım. Teneffüs zilinin çalması ile dışarı çıktım. Kerem geçen olaylardan sonra yanımda ki yerini değiştirtmişti,onu yeni sıra arkadaşıyla birlikte görünce gözlerimin oraya dalmasına engel olamadım.

Dışarı adımladığımda merdivenlerden inen Arda ve Semih ikilisine takıldı gözüm. Gerçekten çok dikkat çekiyorlardı,birbirleriyle sürekli uğraşmaları ve yüksek sesli kahkahalarıyla herkes dönüp onlara kınayıcı bir biçimde bakıyordu.

Ama onların umrunda değil gibiydi. Sadece eğlenmeye bakıyorlardı,Semih o an çok daha tatlı gelmişti gözüme. Çardağa oturduklarında adının Emirhan olduğunu hatırladığım çocuk yanlarına gelerek Semih'in omzuna kolunu attı. Bu çocuk bizim takımdaydı kaptanlık için iki hafta yarışmıştım onunla sonra birden kaptan olmak istemediğini söylemişti.

Semih onun kolunun altına iyice sırnaşırken Emirhan cebinden iki çikolata çıkarıp birini Arda'ya birini Semih'e verdi. Semih'in gözlerinin parlaklığı onların arkasında oturduğum banktan bile belli oluyordu. Hızlıca çikolatayı alıp Emirhan'ı yanağından öptü.

İçimi saran sinire engel olamamıştım. Dişlerimi sıktığımın bile farkında değildim İsmail yanıma gelene kadar. "Emirhan'a öldürecek gibi bakıyorsun, hayırdır?" Omuz silktim sorusuna,Semih ise bir yandan çikolatasını yiyor bir yandan da elleriyle hareketler yaparak bir şey anlatıyordu.

Emirhan'ın ona olan bakışları ile sinirle yerimde dikleştim. Semih ise bakışlarımdan habersiz tatlı tatlı çikolatasını yiyordu,alttan salladığı ayakları ile o kadar tatlı bir görünüşü vardı ki. Çikolatasını bitirdiğinde çöpü katlayıp ceketinin cebine attı.

Başını Emirhan'ın dizlerine koyup onun kolyesi ile oynamaya başlayınca sinirden karnıma kramplar girmesine neden bulamamıştım. Neden bu kadar rahatsız ediyordu ki bu durum?

Emirhan Semih'in saçlarına elini attığında o parmakları tek tek kırmak istiyordum. Semih ise ona biraz daha yaklaşıp gülerek konuşmaya devam etti.

O an tek dileğim,bir gün maviliklerinin benim için parlaması ve bu gülüşünü bana sunmasıydı.