my demons, hyunho ✓

2.1

'Bazen sona ulaşmak için bir şeylerden vazgeçmek gerekir.'

Hyunjin salondaki koltukta oturmuş, Minho da  onun dizinde yatıyordu. Hyunjin'in itirafı üzerine Minho başta duraksama yaşamıştı. Gözünde 20 dakika öncesi tekrar canlandı.

"Sanırım seni seviyorum Lee Minho."

Minho'nun şaşkın bakışları ile yanlış yaptığını düşünerek elini yanağından çekti Hyunjin. Birkaç dakika boyunca ses çıkartmaması da bunun kafasında tamamen oturmasını sağlamıştı.

Minho o sürenin ardından konuşmak üzereyken Hyunjin elini ağzına kapatarak susturdu onu. "Bana cevap vermen için söylemedim, sadece bil."

Ardından beklemeden salona geçmişti. Minho arkasından ilerlerken direkt koltuğa oturduğu gibi gözlerini kapatmıştı Hyunjin.

Minho konuşmak istese de Hyunjin şu an dinleyecek gibi durmuyordu. Başta kararsız kalsa da o da koltuğa oturup tedirginlikle başını dizine koydu. Hyunjin ile en fazla sarılma yaptıkları için ve onda da izin alarak yaptığı için tedirgindi.

Hyunjin herhangi bir tepki vermemesi ile derin bir nefes aldı Minho. Bir süre sonra Hyunjin'in ellerini saçında hissetti, ikiside çekinse de alışmaya çalışıyordu.

"Beni yanlış anladın orada, sadece çok ani oldu beklemiyordum. Ne diyeceğimi bilemedim o yüzden kilitlendim."

Elleri turuncu saçların arasında kayarken derin bir iç çekti. "Bir şey demen için demedim zaten ama öyle bakınca bana yanlış yapmışım gibi hissettirdi."

Gözlerini açıp kafasını eğerek Minho'ya baktı. Zaten ona bakan Minho ile direkt bakışları kesişti. "Bunları konuşmak için çok fazla zamanımız var Minho, şimdi sadece beraber zaman geçirelim."

Minho itiraz ederek konuşmak istese de Hyunjin reddetti. Hâlâ Minho'nun saçları ile oynayan Hyunjin fark ettiği şey ile ona dikkat kesildi. "Diplerin gelmiş Minho"

Aniden konunun değişmesi ile Minho garipsese de Hyunjin'e baktı. "Haftaya boyatacaktım aslında ama sen boyar mısın?"

"Daha önce hiç saç boyamadım, yapamam ki." Minho elinden tutarak banyoya doğru ilerlemeye başladı.

"Acemi eli ile daha güzel olur işte."

Onu klozetin üzerine oturtmuş ve birkaç boya kutusu çıkartmaya başlamıştı. "Minho saçların şu an çok sağlıklı, saç yapını berbat ederim boşver."

"Tuvallerin gibi düşün, o şekilde yaparsın." Bir süre hâlâ yapmak istemese de Hyunjin, Minho'nun galibiyeti ile bitmişti.

Önce açıcı ile açmıştı. Minho arkada yıkadığı saçlarını kuruturken Hyunjin kaptaki boyayı karıştırarak ona baktı. Minho'nun işi bitince klozete oturmuş Hyunjin de özenle saçlarını boyuyordu.

İşini bitirerek geri çekildiğinde gururla boyadığı saça baktı. Hyunjin'in yüzündeki ifade Minho'ya kahkaha attırırken, Hyunjin de gülmeden edemedi.

İkisi zamanın nasıl geçtiğini fark etmeden Minho'nun bitmiş saçlarını kurutmuş ve son hâline bakmıştı. "İlk olmasına rağmen mükemmel boyadım bence, saçında yanma bile olmadı baksana."

Hâlâ o saçlarını incelerken Minho'nun telefonun çalması ile Hyunjin geri çekilmiş ve ona müsaade etmişti. Arayanın Ryujin olduğunu görmesiyle gerilirken, tedirgince Minho'ya baktı.

Minho Hyunjin'in de duyması adına hoparlöre almış ve bileğinden tutarak salona doğru çekmişti Hyunjin'i. "Bir problem mi var Ryujin?"

"Hayır ama az kalsın yakalanıyordum. İçeriye girmez dediğin çalışanlar yatağın dibine kadar geldi, yüzümü zar zor sakladım." Minho'nun kasları çatılmıştı duyduğu şey ile.

Hyunjin istemediği sürece odasına kimse giremezdi ve bu konu hakkında özellikle de çalışanları uyarmıştı. "Kim olduğunu görebildin mi peki? Yarın bir el atayım izinsiz giren kimse artık."

"Yüzüne tam bakamadım yakalanırım diye ama vücudu yapılıydı, yüksek ihtimal kırk beş yaşlarında falandır. Erkek olduğunu gördüm sadece, yatağın dibine kadar girdi ve bir süre bekledikten sonra da çıktı."

Bakışlarını Hyunjin'e yöneltten Minho tekrar yabancı olduğu bakışlarla karşılaştı. "Dediği şeylere göre sanırım bu o."

Kendi kendine mırıldanarak söylediği şeyi Ryujin duymasa da Minho çok net bir şekilde duymuştu. "Tamamdır, biraz daha idare et. Yola çıkarız birazdan."

Ryujin'le vedalaşıp telefonu kapattıktan sonra Hyunjin'e döndü. "O herif bizim hastanede mi çalışıyor?"

Ellerinden gözünü ayırmadan konuştu Hyunjin. "Bilmiyorum, yanıma geldiğinde karta bakmadım ama üstünde forma vardı."

"Hastaneye dönünce bana onun detaylı resmini çizer misin? Onu bulmamı kolaylaştırman adına." Hyunjin onu onayladığında derin bir nefes verdi Minho, reddeder diye düşünmüştü çünkü.

İkili bir süre daha oturduktan sonra hastaneye geçmek için ayaklanmışlardı. Yine bir nöbet değişimi olacaktı saat üçte, o yüzden vakit dolmadan hızla hastaneye geçerek Hyunjin'in odasına ulaştılar.

"Sonunda! Bir an hiç gelmeyeceksiniz sandım. Hey! Bir dakika! Sen saçlarını mı boyadın?"

Kollarını birbirine dolayarak başı ile Hyunjin'i gösterdi. "Ben istedim, o boyadı ve bence mükemmel oldu."

Ryujin direkt sırıtmaya başlayınca Hyunjin göz devirerek yatağına oturdu. "Yeterince aksiyon dolu bir gün yaşadım, artık izniniz olursa dinlenmek istiyorum."

Onu onaylayan ilk Ryujin olurken banyoda kıyafetlerini giyerek odadan ayrılmıştı. "Burada mı kalmayı planlıyorsunuz yoksa doktor?"

Minho'nun hiçbir şey demeden hâlâ bakması üzerine gerginleşiylordu Hyunjin. Minho birkaç adımla Hyunjin'in yanına oturarak ona baktı.

"Konuşmam için evde bana izin vermedin ama boş olmadığıma eminim. Sadece buna kafamda bir ad vererek cevaplamak istiyorum, cevap verememe sebebim de o an düşünüyor olmamdı."

Yataktan kalkarak önünde durmuş ve Hyunjin'e bakmaya devam etmişti. "Sana karşı bu cümleleri kurduktan sonra bu seni kızdırabilir ama içimde kalmasını istemiyorum, o yüzden özür dilerim."

Hyunjin ne olduğunu anlayamazken Minho Hyunjin'in yüzünü avcunun arasına almış iki dudağı birbirine mühürlemişti.

•••

İçime sinmeden yazdığım bir bölüm daha... Açıkçası 17. bölümden sonra yazdıklarım gram hoşuma gitmiyor ama bir an önce fici bitirmek istiyorum. Artık uzatırsam var olan büyüsünü de bozacakmışım gibi geliyor.  Sonu biraz klişe oldu ama ben klişeleri seven bir insanım :)

Minho'nun yeni saç rengi