Panno młodo w czarnej sukni,
Dla ciebie porzuciłem swe jestestwo;
Pokój pełen ludzkich aluzji,
W tym Puszka Pandory, której uchyliłem wieczko.
Sięgnąłem po spluwę, by zabić niewinność,
By jabłko zgniło, a skrzydła blade odpadły.Na jabłoni nie rośnie dłużej chciwość,
Tylko miłość w chaosie nim wiatry opadły.
Jednakże poznałaś rozpaczliwe oczy,
Tęskniące za tobą jak Hades za Persefoną
W każdą wiosnę, ale nie zima nas jednoczy,
A poświęcenie przed antyfoną.
CZYTASZ
Adnotacje | Tomik Poezji
PoetryWszystko, co przyszło mi na myśl, zanotowałem w postaci wiersza. Emocja, dyskomfort, strach czy nuda, adnotacji tutaj pełna dziura. ZACZĘTE :: 13.04.2024 SKOŃCZONE :: - GRAFIKA :: okładka @devviant, obrazy należą do ich oryginalnych twórców