Ahmet abiye bir bakış attığımda gediz abi gülerek konuştu.
" Ahmet söylemedi, gözlerin kıpkırmızı, ağladığın belli oluyor Giray."
Sonrasında ciddileşerek konuşmaya devam etti.
" Söyle kim ağlattı seni?"
Buz gibi sesiyle içim ürpermişti.
" Babamla kavga ettik."
Bakışları yanağıma kaydığında kaşları çatılmıştı.
" Baban mı yaptı?"
Ben sustuğumda cevabını almış gibiydi, bir süre kimse konuşmadığında Ahmet abi ayağa kalktı.
" Ben bi kahve yapayım."
"Yardım edeyim."
Ayaklandığım esnada elini kaldırarak durmamı işaret etmiş ve kaşlarını çatıp gitmişti.
Gediz abiyle baş başa kaldığımızda gerilmiştim.
" Yarın gidiyor musun cidden?"
" Evet abi, gidiyorum."
Sinirle nefes verip gözlerini yumdu.
" Bana abi demeyi bırakır mısın Giray?"
Kaşlarım havaya kalkarken konuştum.
" Neden?"
Yüzünü yüzüme iyice yaklaştırdığında kalp atışlarım hızlanmıştı.
" Cidden bilmek istiyor musun?"
Başımla onayladığımda dudaklarımda hissettiğim baskıyla gözlerim sonuna kadar açılmıştı. Bu benim ilk öpücüğümdü...
Gözlerim kapandığında geri çekilip alnını alnıma yasladı.
" Seni seviyorum Giray..."
Ben de diyeceğimi bilemeyerek ağzımı açmıştım.
" İlkimi aldın."
Gözleri aniden gözlerimi buşduğunda gözlerinden geçen ufak bir mutluluk görmüştüm.
" Kızdın mı?"
" Evet. Hayır. Bilmiyorum!"
Gülerek burnumun ucundan öptükten sonra elini kalbimin üstüne koydu ve konuştu.
" Kalp atışların cevabı veriyor."
Bakışlarımı kaçırırken geri çekildim.
...
Ahmet ten
Kahve suyu çoktan kaynamıştı ama ben onları dinliyordum, gediz in bir anda Giray ı öpmesiyle kalbim sızlamıştı...
Yumruklarımı sıkarken gözümden bir damla yaş düştüğünde tezgahın oraya dönüp gözyaşlarımı serbest bıraktım, içimde birdenbire o günün pişmanlığı oluştu. Gediz in yerinde ben olabilirdim...
...
Bir yıl önce
Evde Gediz in gelmesini beklerken Giray ın fotoğraflarını inceliyordum, ona yaklaşmayacak olmam sevmekten vazgeçeceğim anlamına gelmmezdi. Ama öyle yapmak zorundaydım.
Telefonu sehpanın üstüne bıraktıktan sonra kalkıp tuvalete gittim, geri döndüğümde Gediz i kaşları çatık bir şekilde telefonumu incelerken buldum.
Gedizde evin anahtarı vardı ve ben telefonu açık unutmuştum...
" Kardeşim, açıklayabilirim."
Sert bakışları bana dönmüştü.
" Zili çaldım, açmayınca anahtarla girdim ama anlaşılan iyi ki seni beklememişim. Bu ne demek Ahmet? Neden Giray ın onlarca fotoğrafı senin telefonunda?"
Ben cevap veremediğimde telefonu gelişi güzel atıp yüzüme yumruğunu geçirmişti.
" Ulan hangi kardeşliğe sığar senin yaptığın?! Kim kardeşinin sevdiğine yan gözle bakar?!"
Ona olanları, ondan daha önce aşık olduğumu anlatmamla dünyası başına yıkılmıştı.
" Ben aradan çekiliyorum Ahmet, sen seviyorsan olmaz bu iş. Her baktığımda içim acır."
" Benim nasıl acımasın peki Gediz?"
İkimiz de sıkıntılı bir nefes verdiğimizde Giray dan vazgeçmeye karar vermiştik.
Bu olaydan bir ay sonra ise gediz in yıkılmış hallerine dayanamamış ve onu başka birisine aşık olduğuma inandırmıştım, gözlerinin önünde bir kızla öpüştüğümde yeniden hayat bulmuş gibi tekrar Giray ı sayıklamaya başlamıştı.
...
Şimdi
Onnlar içerideyken ben mutfakta elimi ağzıma yaslayarak sesimi bastırıyor ve ağlıyordum. Kalbim bu kadarına dayanmıyordu...
