ZIT KUTUPLAR | gxg

BÖLÜM 11

Yazım hatalarım varsa, kusuruma bakmayın<3

Gergince dudağımı kemirdim. Yukarı çıkarken, teyzemle karşılaştım...

Ah, hayır şimdi olamazdı. "Yaaa, biliyordum senin nasıl bir sürtük olduğunu, evden ayrıldığını gibi nasıl geç saatlere kadar eve gelmiyorsun ama!?" güldü kendince.

Onu takmıyordum ama bana her zaman iğrenç lakaplar takması üzüyordu. "Bu seni ilgilendirmez," dedim gayet ciddi ifademle.

"Ha, bak ya, terbiyeside bozulmuş, hepiniz aynısınız, sizi evden attığım için o kadar mutluyumki, keşke sokaklarda çaresizce, kalsaydınız," bir adım atıp, bana yaklaştıktan sonra parmağını göğsümün üzerine getirip bastırarak, "eve dönmeniz için ayaklarıma kapılıp, yalvarmanı isterdim senden" dedi pis-pis sırıtarak.

Parmağını bastırdığı göğsümden elini çekti. Bende zaten artık katlanamadığım için, derin nefes aldım. Ve sanki onla hiç karşılaşmamışız gibi yukarıya çıktım.

Kapıyı çaldığımdan bir süre sonra kapı açıldı. Kapıyı açan Zehraydı. Tamam ağzıma sıça bilirdi şu anda.

Beni çekip, sert e sarıldı. "Aptal, aptal, aptal" tam üç kez aynı şeyi tekrar etti. "Deli gibi merak ettim seni" dedi ağlamalı sesle.

"Özür dilerim, Zehra, zamanın nasıl geçtiğini bile-" lafımı böldü. Ve benden ayrıldı sertçe, "ZAMANIN NASIL GEÇTİĞİNİ BİLMİYORMUŞ, BEN SENİN İÇİN GIDIP O BAHARLA BİLE KONUŞTUM, ÖLDÜM MERAK TAN HİÇ Mİ BNEİ DÜŞÜNMEDİN?!" bağırmaklı sesi tüm apartmanı ayağa kaldırdığına yemin ede bilirdim.

Melisa arkadan, "içeri geçin" dedi ve içeriye geçtik. Zehra ağlıyordu artık. Melisa da kapıyı kapatıp, salona geçti."Üzgünüm Zehra dediğim gibi elbette keyfimden okula gitmedim diğil, iş arıyordum, ev kiralarına bakıyordum." dedim açıklama yapmaya başladım.

"Beni terk ettiğini düşündüm, aptal, ailemden birini daha kaybettiğimi düşündüm.!" dedi bu sefer bağırmamıştı ancak sertçe söyledi.

Tekrar sarıldım. Haklıydı. Hep düşüncesizlik etmiştim ona karşı. Ama elimde diğildi. Bende böyleydim. Ve elimden geldiği kadar böyle olmamaya çalışıyordum.

Melisaya bakmıyordum bile." Eğer biraz daha gecikseydin, polise haber vermeye gidicektim" dedi Zehra gözyaşlarını silerek.

Saçlarından öptüm. "Söz birdaha böyle birşey yapmayacağım" dedim ona güven vermek istedim.

Aramızda geçen uzun konuşmadan sonra, bundan sonra Zehraya geç kalırsam, haber vericeğimi söyledim.

Ve ona bunu inandırmak bir hayli zamanımı aldı. Ailemizi kaybettiğimizde, daha olgunlaşmadığı için çok üzülmüştü.

Ben her zaman Zehradan daha olgundum, aynı yaşta olsakta yinede ben ona göre daha olgundum.

Onlarda en çok Zehrayı severdiler.

O kendi odasına çekilmişti. Tepemde Melisa keskin bakışlarıyla bana bakıyordu.

Biraz korkmadim diğil. "Melisa?" dedim aşağıdan ona bakarak. Yanıma oturdu.

"Bir daha haber vermeden, bir yere gitme kardeşin de en az senin kadar inat." diyip lafına devam etti, "o çok tan polise haber vericekti ben durdurdum belki dönersin mesajlarımıza ancak bakmadın." dedi sert ses tonuyla.

Kesinlikle çok ciddi yüz hatları vardı. Sanırım fazla büyüktü?

"Üzgünüm, -" laflmı böldü. "Her zaman üzgünsün zaten, üzgünüm diyip durma. Kendini düşünmüyorsan kardeşini düşün acaba kaç kere söyleyeceğim?" dedi.

"Daha geçen bana onu sıkmamamı kendi halinde bırakmamı söyledin, şimdi bana onu düşünmemimi istiyorsun?" diye bende sorumu ilettim.

"Ne zamandan beri benim laflmla oturup kalkıyorsun ?, zira öyle biri ne benzemiyordun." dedi, ciddimiydi?

"Ciddimisin sen? Bana nasihat eder gibi konuşmuştun bende seni dinlemek istedim belki gerçekten haklısındır diye, yoksa neden senin lafınla oturup, kalkayım ki?" dedim sesimi gür çıkarmak istedim ama lanet olsunki, çocuk gibi çıkmıştı!

"Neyse"dedi ve biraz durduktan sonra," Bahar kim? "diye sorunca, şaşırmadım çünki biliyordum onunda kafasını şişirmişti.

"Hiç"dedim." Hiç olduğu için mi Zehra o kadar sinirliydi ona?" dediğinde, yutkundum."Sinirli diğil, sadece haz etmiyor nedenini bilmiyorum oysa tek arkadaşım o benim sürekli uzak durmamı söylüyor" dedim.

"Bana nedenini söyledi" dediğinde, 'ciddimisin' der gibi baktım ona. O da gayet ciddi ifadeyle bakıyordu."Nedenmiş?" dedim. Yutkundu. Sanki zorlanıyordu söylemekte.

"Senden hoşlanıyormuş" dedi.