Bebek Adam

133 25 2
                                    

BİSMİLLAH

İyi Okumalar

-Barış Alper Yılmaz

İsmail'i izlemek ne kadar güzel olsa da bir süre sonra yarı uyur hâldeyken yüzünü buruşturmaya ve kasıklarını ovmaya başladığını fark ettim.

Onun acı halindeki yüzünü gördükçe benim canım yanmıştı. Hiç düşünmeden bir elimi alt karın boşluğuyla kasıkları arasında bir yere attım ve masaj yapmaya başladım. Şaşkınlıkla gözlerini açmış bana bakıyordu, ama benim asıl odağım güzel yüzü değil onu rahatlatmaktı.

Tek elle olmuyordu, İsmail'i kucağıma almam birkaç saniyemi almıştı sadece. Tepki vermemişti, niyetimi anladığını umarak, ellerimi önce beline sardım, kafasını göğsüme yasladı, bana sığındı, uzun ve kemikli parmaklarım yavaş yavaş belinden kasıklarına kaydı ve fazla bastırmadan masaj yapmaya başladım.

Yaz - Kış fark etmeksizin (ayırmeksizinmfkd) ellerim hep sıcak olurdu. Bu daha çok Kerem'in işine geliyordu. Regli iken sıcak su torbasıdır, odur, budur uğraşmaz yaptığım işten ya da telefondan ellerimi zorla ayırır karnına sarardı. Yan şekilde kucağıma yatar, kedi gibi göğsüme sokulur karnını ovmam için bana sırnaşırdı.

Sarman kedi diye dalga geçerdim, oda bana karşılık tırnaklarını çıkarmış gibi yapar tırmalarım seni diye tehdit ederdi.

Kumral güzelime ne olduysa benden bile uzaklaşmıştı. Artık eskisi kadar vakit geçiremez olmuştum, olmuştuk, Yunus, Berkan, Halil, Apo abi, Taylan, ben. Galatasaray Ve Milli Takım formasını taşıyan çoğu arkadaşımız. Konduramasak bile kendini bizden uzaklaştırmıştı. Özellikle Altay'dan. İdmanlardan hemen sonra üstünü değiştirip hızlıca ayrılır olmuştu tesisten. Eski gibi su tabancası zoruyla evine davet etmez olmuştu, ne o bizden birine geliyordu ne de bizi davet ediyordu. Buluşacaksak illa dışarıda buluşmamız lazımdı.

O uyuz kıvırcıkla geçirdiği geceden sonra böyle oldu. Az çok bir tahminim var. Lâkin insan ne olursa olsun konduramıyor işte.

Kerem'i sıkı bir sorguya çekmem gerek sanırım.

___

-Kerem Aktürkoğlu

Almanya'daki kafilemizden erken ayrılmıştım. Görmem gereken biri vardı. kendisini en az onun kadar çok özlediğim biri.

Yüzümde ki tebessümle, uçağın piste inişini izledim. Bir süre sonra iniş takımları açılmış ve tamamen indiğimiz sırada asfaltan gelen kulak tırmalayıcı gırıctı sesleri yüzümü buruşturmama sebep olmuştu.

Uçak yavaş yavaş durmaya başladı ve 10 ila 15 dakika kadar sonra Pilot'un anonsuyla yolculuğun başarılı geçtiğini ve inebileceğimizi söylemesi üzerine seri hareketlerle çıkışa doğru ilerlemeye başladım.

Köprüyü de geçtikten sonra önce valizimi almak için bagaj teslim salonuna geçtim ve sonra tekrar kontrol noktasına geldim, pasaport kontrolu için sıraya girdim.

Sıra da beklemeye devam ederken telefonum çalmaya başladı, bekletmeden cevapladım.

"Meleğim"

Beklediğim ses asla endişeli bakıcımızın sesi değildi.

Bir şey olmuştu

Kerem bey .....hastanesine gelmeniz gerek!

___

-Yazar

İsmail'in ağrısı nerdeyse hafiflemişti, ama Barış'ın bilmesine gerek yoktu. Fırsattan istifade diyerek daha çok sokuldu Sarışına. Kafasını boynuna gömerken bir elini boynuna diğer elini de Barış'ın sert ve kaslı göğsüne sardı.

Barış halinden gayet memnundu.

İri cüssesine karşın İsmail minicik kalmıştı kucağında.

Biri onları ayırana kadar böyle kalabilirlerdi. Yollarının az da olda uzun olduklarını bildiği için ikisinin de kafası rahattı.

Ağrısının hafiflemesiyle beraber ismail'in üzerine bir rehavet çökmüştü. Barış'ın yumuşak kokusundan mıdır, uykusuz olmasından mıdır bilinmez karanlık onu en derinlere çekmeye başlamıştı. Sarışının boynuna daha çok gömüldü bebek adam.

Derin derin soludu sevdiğinin kokusunu. Ciğerleri Barış'in kokusuyla dolarken yavaş yavaş uykuya teslim etti kendini.

"Bana iyi geceler sana iyi yolculuklar Balper'im"

Barış'ın boynunda dinlenen dudaklarından çıkan son sözlerdi bunlar. İsmail kapanmamak için direnen gözlerini daha fazla direnmeden kapattı.

15 dakika kadar sonra İsmail'in düzenli bir şekilde inip kalkan sırtından ve ağır ağır nefes alışlarından uyuduğunu anladı Barış Alper.

"iyi geceler tatlı bebeğim"

Saçlarının arasına derin bir öpücük kondurduktan sonra çenesini kafasına yaslayarak cama doğru çevirdi gözlerini.

Güneş bulutların arkasında saklanıyor, güzel bir manzara sunuyordu.

Selam!

Nasılsınız?

Kuzular kusura bakmayın cuma günü bölüm atamadım. Babaannem için hastaneden çıkıcak dediler bu yüzden annemle dip bucak evi temizlemeye giriştik, ziyaret için gelen olursa diye. Sonra da Pazartesi ye attılar. Allah'tan dün çıkış yaptı da artık rahat rahat bölüm yazabilirim.

Sizi Seviyorum!

Hoşçakalın!

Anonim Bey | İsmail Yüksek - Barış Alper Yılmaz Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin