Ucubeler Diyarı: Efsun ile Oduncu

Nihai Son

Efsun gözünü açtığında, etrafı bembeyazdı; ayakları çıplaktı ve bulutların üzerindeydi. Kendini çok rahat hissediyordu. Karşısında dev bir kapı vardı. Kapıya yaklaştı ve kapıyı açtığında, çok güzel bir manzarayla karşılaştı: pamuk şeker tarlası ve yüksek dağdan akan çikolata şelalesi. Efsun hemen şeker tarlasına doğru koşmaya başladı ve pamuk şekerlerini yemeye başladı; ilginç bir şekilde yediği pamuk şekerler hiç bitmiyordu.

Pamuk şekerin tadına baktıktan sonra, çikolata şelalesinin tadını merak etti ve şelaleye doğru ilerledi. Yaklaştığında, karşısında annesiyle babasını gördü ve şaşırarak, "Anne? Baba? Siz misiniz?" diye sordu.

Efsun'un babası gülümseyerek, "Evet, kızım. Biziz!" dedi.

Efsun, annesiyle babasına sımsıkı sarıldı ve "Sizi çok seviyorum," dedi.

Annesi de, "Biz de seni seviyoruz, kızım," diye yanıtladı.

Efsun, onlara sarıldığı sırada, arkasından baltayla gelen biri bağırarak, "Efsun, beni de hatırladın mı?" dedi.

Efsun, arkasına baktığında oduncuyu görünce şaşırdı. "Oduncu? Sen misin?" diye sordu.

Oduncu gülümseyerek, "Evet, ufaklık!" dedi.

Hemen yanına gelip çömeldi ve kafasını okşayarak, "Çok güzelleşmişsin, Efsun," dedi.

Nihai son