Belalı Kızlar Çetesi (BKÇ)

Hastane

Bölümü zeynep-KB'ye ithaf ediyorum. Kitabımı ilgi gösterip okuduğun ve yapmış olduğun güzel yorumlar için çok teşekkür ederim.
İyi okumalar diliyorum.
Gece
Kızlarla beraber U koltuklardan birine oturduk. Garson yanımıza yaklaştı.
"Ne istersiniz?" Hepimiz aynı anda,
"Bira." dedik. Garson giderken kızlarla kahkaha atmaya başlamıştık. Mutluluğumu saklamayacaktım. Yarın uzun zamandır almayı beklediğim intikamımın başlangıç günü olacaktı. Herkesin gözü bizim üzerimizdeydi. Erkeklerin salyaları akarken, kızlar kıskanç bakışlarla bakıyorlardı. Biralarımız gelmişti. Her yudumda daha da çok sarhoş oluyorduk. Biram bitmişti.
"Kızlar ben bir bira daha almaya gidiyorum." Kızlar onaylayıcı sesler çıkarınca bar kısmına doğru ilerledim. Bar sandalyesine oturdum ve barmenin gelmesini bekledim. Barmen gelince istediğim içeceği söyledim.
"Bir bira." Barmen biramı vermişti. Biramı içmeye başladım.
"Çok fazla içiyorsun." Kafamı çevirdiğimde Yağız'la karşılaştım.
"Alışkınım."
"Sarhoş olmuşsun."
"Seni ilgilendirmez."
"İstersen evime gidebiliriz."
"Kendi evimi tercih ediyorum."
"Gece?" Arkamdan hiçte yabancı olmayan birinin sesini duymamla arkama döndüm.
"Kutay?" Kutay çocukluk arkadaşımdı. Benim hakkımda çok şey biliyordu.
"Sen sarhoş olmuşsun."
"Öyle oldu biraz."
"Sen bu kadar çok içmezdin. Ben yokken ne oldu sana?"
"Sonra anlatırım."
"Arkadaşın kim?"
Yağız'dan bahsediyordu.
"Arkadaş mı? Yağız'dan mı bahsediyorsun? Arkadaş falan değiliz biz."
"Sevgili misiniz yoksa?" dedi Kutay imalı bir şekilde. Öksürmeye başladım.
"Yok öyle bir şey."
"Hala bir sevgilin yok yani?"
"Yok."
"Kızım evde kalacaksın. Bulsana birini."
"Ben evimi seviyorum." Güldü.
"Çok espirilisin." Kutay'a sahte bir gülümseme gönderdim.
"Öyleyimdir." Barmene döndüm.
"Bir bira daha."
Birayı alıp Kutay'a uzattım.
"Hadi seni arkadaşlarımla tanıştırayım." Kutay'ın elinden tutup kızların oturduğu masaya doğru sürükledim.
"Kızlar..." Kızlar çok sarhoş görünüyorlardı. Yankı fazla bira içmezdi. Sarhoş olmamaya dikkat ederdi. Ada ve Pamira için aynısı söyleyemeyeceğim. Kör kütük sarhoş Ada ve Pamira arasında onları zaptetmeye çalışan ve çok sinirlenmiş olan Yankı'yla karşı karşıya gelmiştim.
"Çocukluk arkadaşım, Kutay."
Pamira ayağa kalktı. Sallana sallana yürüyerek yanımıza geldi. Elini Kutay'a uzattı.
"Ben Pamira. Çılgın Pamira." Ada ayağa kalktı. O da kendini tanıttı.
"Ben Ada. Belalı Ada." Yankı Ada'nın kolundan tutup koltuğa tekrar oturttu. Ben de Pamira'yı oturtturdum.
"Ben Yumruk Yankı." Kutay'a doğru döndüm.
"Ben de Sessiz Gece. Biz Belalı Kızlar Çetesi'yiz ve ben de bu grubun lideriyim."
"Sessiz Gece mi?"
"Evet." Kahkaha attı.
"Benim tanıdığım Gece çok gevezeydi."
"Senin tanıdığın Gece çok değişti."
Pamira eline boş bir bira şişesi almıştı.
"Hadi şişe çevirmece oynayalım." Ada da ona katıldı.
"Hadi lütfen."
"Tamam. Hadi oynayalım." Yankı şaşkın bir şekilde bana bakıyordu.
Yankı'ya 'Başka ne yapabilirdim ki?' bakışı atınca bana hak verdi ve şişe çevirmece oynamaya başladık. Ada soruyordu, Pamira cevaplıyordu.
"Doğruluk mu? Cesaretlik mi?"
"Doğruluk olsun."
"Çılgın fikirlerini nereden buluyorsun?"
"Arada aklıma geliyor. Ben de bir not defterine yazıyorum."
"Yani o çılgın planların hepsi sana ait?"
"Evet, öyle."
Ada şişeyi çevirdi. Şişe durmuştu. Pamira bana soruyordu, ben de cevaplıyordum.
"Doğruluk." dedim hemen.
"Hep doğruluk diyorsun. Bir kere de cesaretlik desen olmaz mı?" Güldüm.
"Tamam. Cesaretlik o zaman." Pamira güldü. Yankı tek kaşı kalkık bir şekilde bana bakıyordu. Pamira düşünüyordu. Pamira'nın kahkahasıyla hepimiz ona doğru döndük.
"Şu diğer masada oturan ve buraya bakan çocuğa telefon numaranı ver."
"Yok artık."
"Yoksa yapamaz mısın?" Pamira gaza getirmeye çalışıyordu ve bunu çok iyi başarıyordu. Bir peçete aldım. Pamira'nın çantasındaki ruju aldım ve peçeteyle telefon numaramı yazdım. Sonra ruju dudağıma sürdüm ve peçeteyle bir öpücük kondurdum. Pamira ve Ada kahkahalara boğulmuştu. Kutay ve Yankı ise çok ciddi bir şekilde bana bakıyorlardı. Peçeteyi verip vermeyeceğimi merak ediyorlardı. Yerimden kalktım ve çocuğa doğru ilerledim. Peçeteyi çocuğun önüne koyduktan sonra masaya geri döndüm. Peçeteyle dudağımdaki ruju sildim. Kutay'ın birası bitmişti.
"Bir bira daha ister misin?"
"Ben kendim alırım."
"Tamam." Kızlarla biraz daha şişe çevirmece oynamıştık. Ada ve Pamira'nın uykusu gelince oynamayı bırakmıştık. Kutay'da elinde yeni bir birayla geri gelmişti.
"Kutay kızların uykusu gelmiş. Biz eve gitmeliyiz."
"Ben bırakayım."
"Olur." Yankı Pamira'yı, ben de Ada'yı arabaya kadar taşıdım. Yankı, Ada ve Pamira'yla birlikte arkaya oturmuştu. Ben de ön koltuğa Kutay'ın yanına oturmuştum. Kutay'a yolu tarif etmiştim. Evin önüne gelmiştik.
"Teşekkürler, Kutay. Sarhoş olmadığım bir gün detaylı olarak konuşuruz. Sana anlatmam gerekenler var." Sarhoş olduğumda yaşadığım olayları hatırlamazdım.
"Tamam. Görüşürüz sonra. İyi geceler Gece." Kutay'a sinirli bir bakış attıktan sonra arabadan indim. Yankı'yla beraber Ada ve Pamira'yı eve taşıdık. Odalarına götürebilecek halimiz kalmamıştı. Onları L şeklindeki koltuğa yatırdıktan sonra Yankı'yla beraber yerdeki minderlere yattık.
---
Pamira
Başım çok ağrıyordu. Dün çok içmiştik. Muhtemelen kör kütük sarhoş olmuştum. Hiçbir şey hatırlamıyordum. Ada'yı kaldırdım. Ada'ya bir şey hatırlayıp hatırlamadığını sordum. O da hiçbir şey hatırlamadığını söyledi. Yankı konuşmalarımızı duyup uyanmıştı.
"Dün ne yaptığınızı ben anlatayım. Az kalsın ikinizde benden sert birer yumruk yiyecektiniz. Pamira senin durumun hiç açıcı değil. Dün şişe çevirmece oynadık ve sen Gece'ye telefon numarasını birine vermesini söyledin. Sarhoştu ve o da yaptı. Bunu hatırlarsa ne olacağından haberin var mı?"
"Ben intihar edeyim bence. En azından daha az acı acı çekerim. Yaşarsam Gece beni çok kötü öldürür."
"Allah rahmet eylesin. Kimse Gece'yi engelleyebilecek kadar akılsız değil."
Yalandan ağlamaya başladım. Gece çok sinirlenecekti.