My possesive Fan

Chapter 10

Nasa bahay na si Mark, at hindi maalis sa isip niya ang mga huling sandali nila ni Sarah sa airport. Kakaiba ang pakiramdam niya nang makita niyang umalis si Sarah; parang may isang bahagi ng kanya ang naiwang walang laman. Ang kanilang relasyon ay pumapasok sa isang bagong yugto, at sa kabila ng distansya, umaasa siyang magiging matatag sila.

“Alam kong kailangan mong mag-focus sa trabaho mo, pero ang hirap,” sabi ni Mark sa kanyang kaibigan na si Jake habang nagkape sila. “Minsan, parang hindi ko siya kayang kalimutan.”

“Normal lang yan, dude. Long distance relationships can be tough,” sagot ni Jake, na tumango-tango. “Pero kung talagang mahal niyo ang isa’t isa, kakayanin niyo ‘yan.”

“Yeah, I hope so. But it’s not just the distance; it’s the uncertainty. What if she finds someone else?” tanong ni Mark, na naguguluhan.

“Trust is key, bro. Kailangan mong maniwala kay Sarah,” sagot ni Jake. “At kung mahal ka niya, she’ll do her best to make it work.”

Habang nag-uusap sila, naisip ni Mark ang lahat ng mga plano at pangarap nilang dalawa. Gusto niyang ipagpatuloy ang kanilang relasyon, ngunit ang takot na mawalan si Sarah ng interes ay unti-unting bumabalot sa kanya.

Sa mga susunod na araw, pinilit ni Mark na bumalik sa normal na routine. Nag-apply siya sa isang online course tungkol sa digital marketing para mas mapabuti ang kanyang skills. “Makatutulong ito sa akin,” naisip niya, na nagbibigay ng bagong layunin sa kanyang buhay.

Naglaan din siya ng oras para makipag-usap kay Sarah sa video call tuwing gabi. Sa mga tawag na iyon, nakikita niya ang mga ngiti at saya ni Sarah, kahit malayo sila sa isa’t isa.

“Na-miss kita, Mark! Ang daming nangyari dito,” sabi ni Sarah sa isang tawag.

“Na-miss din kita. Anong balita?” tanong ni Mark, habang tinitigan ang mga mata ni Sarah sa screen.

“Busy lang talaga ako sa trabaho, pero okay lang. Masaya ako na andiyan ka pa rin,” sagot ni Sarah, na puno ng ngiti.

Nagdesisyon silang magplano ng mga virtual dates upang mas mapanatili ang koneksyon. Magkasama silang nanood ng mga pelikula, nag-order ng food delivery, at nakipagkwentuhan tungkol sa mga simpleng bagay sa buhay. Kahit sa pamamagitan ng screen, nadarama ni Mark na buhay na buhay ang kanilang pagmamahalan.

“Next week, gusto kong magluto ka ng favorite dish mo. Then I’ll cook the same dish here. Tapos, sabay tayong kakain,” mungkahi ni Sarah.

“Deal! Excited na ako! I’ll make sure na masarap ang luto ko,” sabi ni Mark, na puno ng saya.

Ngunit habang lumalalim ang kanilang virtual connection, dumating ang mga hamon na hindi inaasahan. Isang araw, tumawag si Mark kay Sarah at hindi ito sumagot. Napansin niyang nagtext siya, ngunit walang reply.

“Baka busy lang siya,” isip ni Mark, ngunit habang lumipas ang mga oras, unti-unting bumaba ang kanyang tiwala.

“Bakit kaya siya hindi sumasagot?” tanong niya sa sarili. “Should I text her again?”

Pagkatapos ng ilang oras, nagdesisyon siyang tawagan si Jake. “Dude, hindi sumasagot si Sarah. Parang hindi siya okay,” sabi ni Mark, na may pag-aalala.

“Baka may dahilan. Chill ka lang. I’m sure she’s fine,” sagot ni Jake, ngunit hindi mapigilan ni Mark ang kanyang pag-aalala.

Makalipas ang ilang oras, nakatanggap si Mark ng text mula kay Sarah. “Mark, I’m so sorry! Ang dami kong ginagawa. I’ll call you later,” sabi nito.

Agad siyang nakaramdam ng ginhawa. “Okay lang, I just got worried. I miss you,” sagot niya.

Nang tumawag si Sarah, makikita sa kanyang mukha ang pagod. “Sorry talaga, Mark. Ang dami kong meetings at deadlines. Sobrang hectic ng schedule ko,” sabi ni Sarah, na nahihiya.

“Okay lang. Basta mag-ingat ka. I know it’s tough,” sabi ni Mark, na nagbigay ng suporta.

“Thank you, Mark. I’m really trying my best. I want you to know na hindi kita nakakalimutan. You’re always in my mind,” sabi ni Sarah, na nagbigay ng ngiti kay Mark.

“I know. Ang hirap lang talaga. Parang ang tagal na since I last saw you,” sagot ni Mark.

“Just hang in there. Malapit na akong umuwi. Tapos, we can go out and enjoy time together,” pangako ni Sarah.

“Naiisip ko ang mga bagay na gusto natin gawin pag-uwi mo. Kailangan nating mag-road trip,” sabi ni Mark, na puno ng excitement.

Ngunit sa kabila ng mga pag-uusap nila, nagpatuloy ang pag-aalala ni Mark. “What if things change when you come back?” tanong niya, na puno ng pangamba.

“Mark, hindi magbabago ang nararamdaman ko para sa iyo. I’m committed to us. I just need you to trust me,” sagot ni Sarah, na puno ng damdamin.

“Okay. I’ll try my best. Mahirap lang talagang isipin na baka magbago ang lahat,” sabi ni Mark.

“Promise, hindi mangyayari ‘yan. I’ll make sure to show you how much I love you pag-uwi ko,” sagot ni Sarah.

Habang patuloy na umuusad ang mga araw, nagpatuloy si Mark sa kanyang mga gawain at pagtutok sa sarili. Laging umaasa na sa pag-uwi ni Sarah, mag-uumpisa silang muli sa mas maganda at mas masayang simula.

Ngunit sa bawat araw na lumilipas, naramdaman niyang nagiging mas mahirap ang paghihintay. “Hindi ko na kaya ‘to,” sabi niya sa sarili.

Ngunit pinilit niyang maging matatag, kaya nagdesisyon siyang magsulat ng mga liham kay Sarah. “Para kahit malayo siya, mararamdaman niya ang pagmamahal ko,” naisip niya.

“Dear Sarah, I hope you’re doing great. Missing you every day, and I can’t wait to see you again,” sinimulan niyang isulat. Sa bawat sulat, inilalabas niya ang kanyang mga damdamin at saloobin.

Nang matapos siya, ipinadala niya ito sa pamamagitan ng email. “Hope you like these letters, para malaman mong lagi kitang iniisip,” sabi niya sa kanyang sarili.

Isang umaga, habang nag-aaral si Mark, nakatanggap siya ng email mula kay Sarah. “Mark, thank you for the letters! They really made my day. I miss you so much. Can’t wait to see you again,” nakasulat dito.

Ngumiti si Mark habang binabasa ito. “I’m glad you liked it. I’m counting the days until you come back,” sagot niya, na puno ng saya.

Sa mga susunod na araw, nagpatuloy ang kanilang pag-uusap, at ang kanilang koneksyon ay patuloy na lumalalim. Pero ang isang bagay ay hindi maalis sa isip ni Mark—ang pagkasigurado na sa kabila ng lahat, nandiyan pa rin ang pagmamahalan nila.

Ngunit sa kabila ng lahat ng mga pagsubok, alam ni Mark na handa silang harapin ang mga hamon nang magkasama. “We’ll get through this. I believe in us,” sabi niya sa kanyang sarili.

Ngunit sa huli, wala siyang ibang nais kundi ang makasama si Sarah sa kanyang buhay—at ang pag-uwi nito ay ang simula ng bagong kwento para sa kanilang dalawa.

“Basta andiyan ka, kakayanin ko lahat,” sabi niya, habang patuloy na umaasa sa kanilang kinabukasan.

---

Kung may iba ka pang nais na idagdag o mga ideya para sa susunod na kabanata, sabihan mo lang ako!