Matapos ang ilang linggong pagkikita ni Mark at Sarah, nagpasya silang maglaan ng oras para sa kanilang mga pamilya. Napagkasunduan nilang dalawa na itakda ang isang family dinner, kung saan makikilala ni Mark ang pamilya ni Sarah at vice versa. Pareho silang kinakabahan, pero excited din sa mga susunod na mangyayari.
“Mark, kailangan mo talagang maging maayos sa dinner na ito. First impressions are important!” sabi ni Sarah habang nag-aayos ng kanyang buhok sa salamin.
“Relax ka lang, Sarah. Makikilala ko lang naman sila, hindi ako pupunta sa exam,” sagot ni Mark na may halong biro.
“Baka ma-stress ako, eh,” tugon ni Sarah, na may halong ngiti at kaba.
“Walang problema! I’m sure they’ll love you. And I’m sure they’ll love me too,” sagot ni Mark, na puno ng kumpiyansa.
“Dapat nga, magdala ka ng dessert! Para mas masaya!” nakangiting sabi ni Sarah.
“Okay! Magdadala ako ng brownies, I’ll bake them myself,” sabi ni Mark, na puno ng sigla.
Nang dumating ang araw ng family dinner, naging abala si Mark sa paghahanda ng kanyang dessert. Habang nagbe-bake siya, hindi niya maiwasang isipin ang magiging reaksyon ng pamilya ni Sarah. “I hope they like it,” isip niya habang nakatingin sa oven.
“Mark, anong sinasabi mo?” tanong ni Sarah na pumasok sa kusina.
“Nothing, just a little nervous,” sagot niya, na nag-aalala.
“Bakit? Ang ganda ng brownies! I’m sure they’ll love it,” sagot ni Sarah, na hinawakan ang kanyang kamay para kalmahin siya.
“Thanks, Sarah. Your support means a lot,” sabi ni Mark habang tinitingnan ang mga brownies na nag-bake.
Pumunta sila sa bahay ng pamilya ni Sarah. Habang papalapit sila, naramdaman ni Mark ang kaba sa kanyang dibdib. “Okay lang 'to. Just be yourself,” sagot niya sa sarili.
“Mark, andito na tayo. Ready ka na ba?” tanong ni Sarah, na halatang kinakabahan din.
“Ready as I’ll ever be,” sagot niya, na sinubukan ang ngumiti.
Nang bumukas ang pinto, sinalubong sila ng mga ngiti mula sa pamilya ni Sarah. “Sarah! Mark! Welcome!” sabi ng kanyang mama, na nakangiti.
“Hi, Ma! Ito si Mark,” sabik na sagot ni Sarah.
“Nice to meet you, Ma’am,” sabi ni Mark, na may paggalang habang kinakabahan.
“Nice to meet you too, Mark! Ang bait ng anak ko, sana maging mabait ka rin sa kanya,” pabirong sinabi ng ina ni Sarah, na nagdulot ng tawanan.
Habang nag-uusap sila, hindi maikakaila ni Mark na unti-unti na siyang nakakaramdam ng saya. “So, Mark, anong ginagawa mo sa buhay?” tanong ng tatay ni Sarah.
“Currently, I’m working as a graphic designer. I love creating visual art,” sagot ni Mark, na puno ng pride.
“Wow, magaling! Kailangan mo kaming ipakita minsan ang gawa mo,” sagot ng tatay, na nakangiti.
Nagsimula silang kumain at nag-enjoy sa masasarap na pagkaing inihanda ng pamilya ni Sarah. “Ang sarap nito, Ma!” sabi ni Sarah, na puno ng ngiti.
“Salamat, anak. Mark, gusto mo bang magluto ng special dish next time?” tanong ng mama ni Sarah.
“Sure po! I’d love to!” sagot ni Mark, na excited sa ideya.
l
Ngunit sa gitna ng kanilang masayang usapan, napansin ni Mark na hindi masyadong masaya si Sarah. Parang may iniisip siya na hindi niya masabi. “Sarah, are you okay?” tanong niya sa kanya.
“Yeah, I’m fine,” sagot ni Sarah, na may halong ngiti, pero halata pa rin ang pangangamba sa kanyang mga mata.
Maya-maya, napansin ni Mark na nag-message ang cellphone ni Sarah. “Excuse me for a moment,” sabi niya, habang tumayo siya para sagutin ang mensahe.
“Who’s that?” tanong ng kanyang mama.
“Just a friend,” sagot ni Sarah, pero may halong tensyon sa boses niya.
Habang nag-uusap si Mark sa kanyang mga bagong kaibigan, hindi siya mapakali sa sinasabi ni Sarah. Sabi ni Sarah, “I need to step outside for a bit,” na nagdulot ng pangamba kay Mark.
“Wait, I’ll come with you,” sagot ni Mark, na nag-aalala.
“No, it’s fine. I just need a moment,” sagot ni Sarah.
“Okay, pero text mo ako kung okay ka,” sabi ni Mark, na nag-aalala.
Lumabas si Sarah sa likuran ng bahay, habang si Mark ay nag-iwan ng usapan kasama ang pamilya ni Sarah. Pumasok siya sa loob ng bahay, at nagtanong kay Sarah mama, “Is everything okay with Sarah?”
“Bakit? Mukhang may iniisip siya,” sagot ng mama, na puno ng pag-aalala.
“Di ko alam. Medyo nag-aalala ako,” sabi ni Mark, na nag-alala.
Ilang minuto ang lumipas, lumabas si Sarah mula sa likod ng bahay. “I’m sorry about that. I just needed some air,” sabi niya, habang nag-aayos ng buhok.
“Okay lang. Pero, Sarah, alam mo bang nag-aalala ako?” tanong ni Mark, na nagpakita ng concern.
“Yeah, I’m sorry. Just some personal stuff,” sagot niya, na may halong pighati.
“Baka kailangan mong pag-usapan. Nandito lang ako para makinig,” sabi ni Mark, na puno ng suporta.
“Thanks, Mark. You’re always here for me,” sagot ni Sarah, na may ngiti.
Pagbalik nila sa bahay, nag-continue sila sa dinner. Nang natapos ang pagkain, nagpasya ang pamilya ni Sarah na maglaro ng board games. “Mark, gusto mo bang sumali?” tanong ng tatay.
“Sure! I love board games!” sagot ni Mark, na puno ng saya.
Habang naglalaro, unti-unting nakalimutan ni Sarah ang kanyang mga alalahanin. Nakita ni Mark na ang saya ng kanyang girlfriend ay unti-unting bumabalik. “You’re back to your normal self,” sabi ni Mark, na nakangiti.
“Thanks for being patient with me,” sabi ni Sarah, na puno ng pasasalamat.
Pagkatapos ng masayang laro, nagpasya silang magpahinga. “Salamat sa masayang dinner, Ma,” sabi ni Sarah habang niyayakap ang kanyang mama.
“Salamat din, Mark. Hope to see you again soon,” sabi ng mama, na puno ng ngiti.
“Thank you po, I had a great time,” sagot ni Mark, na puno ng pasasalamat.
Nang makaalis na sila, nagpasalamat si Mark kay Sarah. “I’m really glad I met your family. They’re amazing,” sabi niya.
“Yeah, I’m glad too. Sorry sa mga moments na nag-aalala ako,” sagot ni Sarah, na puno ng pag-unawa.
“Walang problema. I’m always here for you,” sagot ni Mark, na puno ng pagmamahal.
Sa kanilang biyahe pauwi, hindi mapigilan ni Mark na isipin ang mga nangyari. “I hope I can always be this supportive for you,” sabi niya sa sarili.
“Mark, thank you for understanding. I really appreciate you,” sabi ni Sarah, na may ngiti.
“Anytime, Sarah. We’re a team, right?” sagot ni Mark, na puno ng saya.
Habang nag-uusap sila, unti-unti na ring nagiging magaan ang loob ni Sarah. “I feel so lucky to have you in my life,” sabi ni Sarah, na punung-puno ng pasasalamat.
“I feel the same way. Let’s keep supporting each other,” sagot ni Mark, na puno ng determinasyon.
Mula sa araw na iyon, nagpasya silang patuloy na maging matatag para sa isa’t isa. Sa kabila ng mga pagsubok, alam nilang kakayanin nila ito basta’t magkasama sila.
“I know that whatever happens, we’ll get through it together,” sabi ni Mark, na puno ng tiwala.
“And I’m excited to see what the future holds for us,” sabi ni Sarah, na puno ng pag-asa.
---
YOU ARE READING
My possesive Fan
Teen FictionSa mundo ng fame at fandom, si Sarah ay isang sikat na actress na hinahangaan ng marami. Ang kanyang galing sa pag-arte at ang kanyang kagandahan ay talagang umaakit sa atensyon ng kanyang mga tagahanga. Pero sa likod ng kanyang ngiti at tagumpay, m...
