My possesive Fan

Chapter 22

### Chapter 22: The Fallout

Nagmamadaling umuwi si Sarah mula sa bar, hindi makapaniwala sa nangyari. Kakaiba ang pakiramdam ng kanyang puso—galit, lungkot, at panghihinayang. Isang malalim na hininga ang kinuha niya habang inisip ang mga salita ni Mark, ang mga tanong na walang sagot.

#### Lost Job, Lost Hope

Pagdating niya sa bahay, naisip niyang hindi lang siya nawalan ng trabaho, kundi pati na rin ng tiwala sa kanyang sarili. Ang lahat ng mga tao sa bar, pati na rin ang mga regular na customer, ay naging bahagi na ng kanyang buhay. Ngunit nang dahil sa kaguluhan, natanggal siya sa kanyang trabaho.

“Bakit kailangan pang mangyari ito?” tanong niya sa sarili habang umupo sa kanyang sofa, ang luha ay nag-aabang sa kanyang mga mata. “Lahat na lang pinagdaraanan ko, tapos si Mark pa ang dahilan?”

Ang kanyang galit kay Mark ay lumalabas. “Bakit ba kasi siya nandiyan? Kung hindi siya dumating, sana’y hindi ito nangyari,” sabik na sigaw niya sa hangin, sabay talikod sa dingding. Naisip niyang hindi makatarungan ang lahat.

#### The Blame Game

Makalipas ang ilang minuto, tumawag ang isang kaibigan niya na si Jenna. “Hey, Sarah! Kumusta ka na? Nag-alala ako sa’yo,” nag-aalala nitong tanong.

“Anong kumusta? Natanggal ako sa trabaho dahil sa isang gago!” sagot ni Sarah, ang boses niya ay puno ng galit.

“Wait, what? Bakit? Anong nangyari?” nagtatakang tanong ni Jenna.

“Yun bang customer, nahulog sa galit si Mark. Tapos, akala niya ang superhero siya. Bigla na lang siyang sumulpot at nakipagtalo sa customer! Ang resulta? Natanggal ako,” sagot niya, punung-puno ng inis.

“Grabe naman, Sarah! I’m sorry. Hindi ko akalaing magagawa yun ni Mark. Dapat talaga ayoko na siyang pinapansin,” sabi ni Jenna.

“Hindi ko na alam! Galit na galit ako sa kanya!” sagot ni Sarah, ang mga luha ay tumutulo sa kanyang mga mata. “Minsan iniisip ko, wala bang silbi ang mga sakripisyo ko? Bakit kailangan niyang makialam?”

#### Reflection and Regret

Habang nag-uusap sila, napansin ni Sarah na unti-unting umaabot ang galit sa kanyang isip. “Dapat ba akong bumalik sa kanya? Pero ano naman ang mangyayari? Baka lalo lang akong masaktan,” bulong niya sa sarili.

“Sarah, nakinig ka naman sa akin. I think you should talk to him. Alam kong galit ka, pero baka makahanap ka ng sagot sa mga tanong mo,” payo ni Jenna.

“Baka masaktan lang ako sa huli. Ayoko na,” sagot ni Sarah, habang ang kanyang isip ay puno ng pagdududa.

“Laging nasa huli ang pagsisisi. Gusto mo bang magalit ka lang habang buhay?” tanong ni Jenna, na tila nag-aalala para sa kanya.

“Siguro nga,” sabi ni Sarah, pinisil ang kanyang mga mata. “Pero hindi ko alam kung kaya ko siyang harapin.”

.

Makalipas ang ilang linggo mula nang maalis si Sarah sa kanyang trabaho sa bar, napagtanto niyang kailangan na niyang kumilos. Ang mga bayarin ay hindi tumitigil sa pagdating, at ang kanyang anak ay nangangailangan ng mga pangangailangan. Sa isip niya, dapat na siyang makahanap ng bagong trabaho.

Isang umaga, habang nag-aalmusal siya kasama ang kanyang anak, nagtext si Jenna.

“Hey, Sarah! Kamusta na? May magandang balita ako para sa iyo!”

“Hi, Jenna! Ano ‘yon?” nagtanong siya, kaunting interesado pero nag-aalangan.

“Yung amo ko, naghahanap ng bagong katulong. Puwede kang mag-apply! Ang sweldo, malaki!”