လျပည့္ကို အားနဲ႕ဆြဲေခၚသြားတာမို႔ လက္ေကာက္၀တ္နာသြားေသာ္လည္း မ႐ုန္းရဲေပ။ သူ႕ေျခလွမ္းေတြနဲ႕အမွီေလွကားထစ္ေတြခလုတ္တိုက္မတတ္လိုက္ခဲ့ၿပီးေနာက္
အခန္းထဲေရာက္တာႏွင့္ တံခါးကိုအက်ယ္ႀကီးပိတ္ပစ္၏။
ဒုန္း!
လျပည့္ကိုယ္ေလး ဆတ္ခနဲတုန္သြားေသာ္လည္း ရွိုက္သံေတာင္မထြက္ရဲ။ ေဖႀကီးတို႔နဲ႕ေနတုန္းကေတာင္ တစ္ခါမွခုလိုအဆူမခံခဲ့ရဖူးတာမို႔ ေၾကာက္လဲေၾကာက္သလို ၀မ်းနည်းအားငယ်နေမိသည်။
"မင္းကိုငါဘာလုပ္ရေသးလို႔ ငိုေနတာလဲ!"
"ဟင့္...ဟင့္အင္း"
"ေျပာစမ္းပါအုံး ေမြးေန႕ပြဲသြားမဲ့ကိစၥ ဘာကိစၥေျပာမသြားတာလဲ"
သခၤေမးတာကို မ်က္ႏွာေလးမဲ့လ်က္ ေခါင္းယမ္းျပ၏။
မသိရင္ သူကပဲလူဆိုးႀကီး က်ေနတာပဲ...။
သူတို႔လုပ္တာကေရာ ေကာင္းလား!
"ေျပာ မင္းေက်ာင္းတက္တာမၾကာေသးဘူး ခုလိုေက်ာင္းလစ္တတ္ေနရင္ ေနာက္ ငါမင္းကိုဘယ္လိုစိတ္ခ်ၿပီးလႊတ္ရမလဲ"
"ဟင့္...လ...လျပည့္ ေနာက္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး"
"ဘယ္လိုယုံရမွာလဲ... ခုေတာင္ မင္း ကိုယ့္ကိုေျပာသြားလို႔လား ၊ ေဟမာန္...အဲ့ကေလးမက အရင္ကတည္းကအေပါင္းအသင္းမက္တယ္ သူမေျပာရင္ေတာင္ မင္းက ကိုယ့္ကိုေျပာရမွာမဟုတ္ဘူးလား။ ဘာလဲ ကိုယ္က မင္းအိမ္ေထာင္ဦးစီးအေနနဲ႕ေတာင္ လူရာမ၀င္ဘူးလား"
"ဟင့္အင္း... အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး အီး....ဟီး..."
လျပည့္တကယ္အဲ့လိုသေဘာနဲ႕ မေျပာသြားတာမဟုတ္ပါဘူး။ အခုကိစၥမွာ လျပည့္က သူ႕ကိုမေလးစားသလိုျဖစ္သြားတာျပန္ေတြးမိေတာ့ ပိုငိုခ်င္လာ၏။ ၀မ်းနည်းစိတ်ကလွဲ ရင္ထဲမွာဘာမွမရွိေတာ့။ ၿပီးေတာ့ သူ႕စိတ္ထဲမွာ လျပည့္ကို ေယာကၤ်ားေလးေတြနဲ႕ တြဲသြားတြဲလာလုပ္တယ္ထင္ၿပီး အထင္ေသးသြားမွာလဲစိုးရိမ္သည္။
ဒီလိုမွန္းသာသိရင္ အစကတည္းက လိုက္မသြားခဲ့ပါဘူး ခုေတာ့ ၀မ်းနည်းစိတ်ထက် အျပစ္ရွိစိတ္က
ပိုႀကီးစိုးေန၏။
ဘာမွေတာင္မေျပာရေသး ရွိုက္ႀကီးတငင္ ငိုခ်လာသူအားၾကည့္ကာ သခၤသက္ျပင္းခ်လိဳက္မိေတာ့သည္။ အမွားလုပ္ထားတာ သူကို အခု ကိုယ္ကျပန္ေခ်ာ့ရမဲ့အေနအထား...။
YOU ARE READING
ရှုမငြီးတဲ့ ချစ်ဇနီးလေး
Romanceintersex (ဒွိလိင်) married life ❣️ သင်္ခနှိုင်းမာန်❤️လပြည့်ဦးသာ ရည်းစားမဖြစ်ပဲတန်းယူလိုက်ရတဲ့အတွဲလေးပါ
