Ep 34 (zawgyi )

6.2K 49 0
                                        

မနက္ခင္းေဝလီေဝလင္းအခ်ိန္ျဖစ္သည္။

ေအာက္ အီး အီး အြတ္.....

ေအာက္ အီး အီး အြတ္.....

အေကာင္တစ္ခုခုေအာ္သံေၾကာင့္ ခခအိပ္ေနရာမွာ နိုးလာခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ဘာမွန္းမသိတဲ့အသံေၾကာင့္ အစ္မျဖစ္သူကို လက္ေသးေသးေလးေတြ အရင္လႈပ္ႏွိုးလိုက္၏။

"မမ...မမ..."

"မမ...မမ..."

အင္မတန္အိပ္ပုပ္ႀကီးလွတဲ့ အစ္မျဖစ္သူေၾကာင့္ ခခမ်က္ႏွာေလး ရႈံ႕ခြက္သြား၏။ သို႔ေသာ္ ဇြဲမေလွ်ာ့ပဲ

"မမ...မမ..."

"ဟင္...အင္း....ခခေရး...ဘာျဖစ္ရို႔ရဲ"

"အေကာင္ေအာ္သံရီး ၾကားရရို႔...နားေထာင္ၾကည့္
မမ"

ေအာက္ အီး အီး အြတ္...

"ဟုတ္တယ္ေနာ္...ဘာသံရီးရဲ မတိဝူး"

"ေမနဲ႕ ေဖကို ႏွိုးၾကမရားဟင္..."

"ႏွိုးပါနဲ႕ ခခရဲ႕ ေၾကာက္ရင္မမဖက္ထားေပးမယ္ေရ"

"ေၾကာက္ပါဝူး...ဘာေကာင္ေအာ္တာရဲ တိခ်င္ရို႔ ေမးၾကည့္ခ်င္ရို႔ပါ"

"မမတို႔ ေမေမနိုးမွ ေမးၾကည့္ရေအာင္"

"ခခအိပ္ခ်င္ေတာ့ဝူး"

"မမတို႔စကားေျပာၾကမယ္ေရ"

ထို႔ေနာက္ တစ္ညလုံးအတူတူ ဖက္အိပ္ထားၾကတဲ့ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္သည္ စကားမေျပာရတာ အေတာ္ၾကာေနၿပီမို႔ တက္တက္ႂကြႂကြျဖင့္ စကားေျပာဖို႔အေၾကာင္းအရာရွာၾကေတာ့သည္။

"မမ ခရီးတြားရတာ ေပ်ာ္ရားဟင္"

"ေပ်ာ္တာေပါ့...ထူးခ်န္းတာေတြ ညားရီးေတြ႕ရတယ္ ခခေရာ"

"ခခရဲ ေပ်ာ္တယ္ ဟီး..."

"ခခတို႔ ေဖနဲ႕ေမနိုးကာက် အထူးခ်န္းေတြ လိုက္ျပခိုင္းရေအာင္"

"အင္း လိုက္ျပခိုင္းမယ္ေလ"

"မမ ေဖကေရ ေမ့ကိုခ်ိဳ တအားခ်စ္တာေနာ္"

"မမတို႔ကိုလည္း ခ်စ္ပါတယ္"

"ေမ့ကိုပိုပါတယ္ ေဖကေရ ေမ့ကို ကေရးေရးလို
ခ်စ္တာ အာ့ေၾကာင့္ ကေရးေရးရို႔ ခဏ ခဏ ေခၚတာေပါ့"

ရှုမငြီးတဲ့ ချစ်ဇနီးလေး (Complete)Where stories live. Discover now