"တီ တီ"
ၿခံေရ႔ွကကားဟြန္းသံေၾကာင္း မေအးက ၿခံတံခါးလာဖြင့္ေပးသည္။
ကားရပ္ကာ တံခါးဖြင့္ၿပီး ေျမျပင္သို႔ ေျခမခ်ခင္ အိမ္ထဲမွ တီးခတ္ေနတဲ့ ပီယာႏိုသံကိုၾကားရသည္။
တစ္ခ်က္ၿပံဳး၍ ကားေပၚမွဆင္းကာ အိမ္ထဲဝင္လာခဲ့သည္။
ဂီတသံဟာ တစ္အိမ္လံုးကို လက္ရာပိုင္ရွင္အတိုင္းပင္ လွပတင့္တယ္ က်က္သေရရိွစြာ ကျပေနေလသည္။
ဂီတသံတြင္ ႏူးညံ့မႈတို႔ေတာ့ ေပ်ာက္ဆံုးေနေလသည္။
မူပိုင္ရွင္ ခန႔္မွန္းမိပါသည္။ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးရတဲ့ မူပိုင္ရဲ့အသက္က မူပိုင္အေပၚတစ္ခုခုစိတ္အလိုမက်ျဖစ္ေနၿပီးဆိုတာ
"ေခ်ာ့ေပးဦးေတာ့ မူပိုင္ေရ"
ဟုတိုးတိုးေရရြတ္ရင္း ခ်စ္ရသူဆီ ေလ်ွာက္လာခဲ့သည္။
ဧၫ့္ခန္းကိုဝင္လာေတာ့ ပီယာႏိုေရ႔ွထိုင္ေနတဲ့ မမက ေနာက္ဆံုးစီးခ်က္ကို တီးခတ္ကာ ပီယာႏိုခံုကိုပိတ္ခ်လိုက္သည္။
မမရဲ့ ေက်ာျပင္ဟာေအးစက္မႈကို မူပိုင္ခံစားလိုက္ရသည္။
"မမ"
သူမက မူပိုင္ရိွရာသို႔ ခ်က္ခ်င္းလွၫ့္လာသည္။
"ေမာင္ ေရာက္ၿပီပဲ
ထမင္းစားေတာ့မလားေမာင္
ေမာင္ႀကိဳက္တဲ့ဟင္းေလးခ်က္ထားတယ္"
သူမရဲ့ ထိန္းခ်ဳပ္ထားမႈဟာ မတည္ၿငိမ္ပါ ။
သို႔ေသာ္ သူမေျပာသည္စကားမ်ားေၾကာင့္ ေမာင္ ထမင္းစားမဝင္ေတာ့မွာကိုေတာ့ အရင္စိတ္ပူပါသည္။
"ေမာင္စားခဲ့ၿပီေလ မမရဲ့
ေမာင္ေျပာပါေကာ ဧၫ့္သည္ေတြနဲ႔ခ်ိန္းထားတာရိွပါတယ္လို႔
ခုထိမမကမစားရေသးဘူးလား ။
၈နာရီပဲထိုးေတာ့မယ္"
မူပိုင္က သူလက္ကနာရီကိုၾကၫ့္ရင္း
"မမမစားရေသးရင္ ေမာင္ ေကြၽးမယ္ေလ ေမာင္လဲ တစ္လုတ္ႏွစ္လုတ္ထပ္စားတာေပါ့ ။ လာ"
မူပိုင္က သူမရဲ့ ခါးကို ဆြဲကာ ထမင္းစားခန္းသို႔ သြားရန္ျပင္သည္။
သူမကမလႈပ္မရွား အဲေနရာတြင္ ရပ္ေနသည္။
မူပိုင္ကာ ရင္ခြင္ထဲ ထၫ့္ကာ နဖူးသို႔နမ္းရန္ ျပင္ခ်ိန္မွာေတာ့
YOU ARE READING
မောင်ရှိရာအရပ်သို့ မျက်နှာမူ၍ (Complete)
Romanceအခက်အခဲတွေကြားက ခိုင်ခိုင်မာမာတည်ဆောက်ထားတဲ့ မူပိုင်ရှင်နှင့် သက်သက်မာဆိုတဲ့ မိန်းကလေးနှစ်ယောက်ရဲ့ ၁၀နှစ်ကြာအိမ်ထောင်သက်တမ်း။ တစ်ရက်တော့ ဈေးဝယ်ဖို့အသွား မူပိုင်လက်ကိုကောင်မလေးတစ်ယောက်က ချိတ်ကာ ပျော်ရွှင်စွာ စကားပြောနေကြသည်ကို မျက်မြင်ကိုယ်တိုင်တွေ့ခ...
